Γράφει:
Ο Αντώνης. Α. Αντωνόπουλος
Δημοσιογράφος ΕΣΗΕΑ
Α΄ Αντιπρόεδρος ΠΣΑΤ
Είχα βιώσει σε…απόσταση αναπνοής την πρώτη συμμετοχή
της Εθνικής Ελλάδος σε παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στην Αμερική. Εκεί που η
πρωτάρα Ελλάδα έχασε 2-0 από την Νιγηρία,4-0 από την Αργεντινή του
Μαραντόνα και 4-0 από την Βουλγαρία του
Στοϊτσκοφ. Τότε που μετά το ματς με την Αργεντινή πιάστηκε ντοπέ Ντιέγκο
Μαραντόνα και σταμάτησε την μπάλα και στο δε ματς με την Βουλγαρία ο διαιτητής
έσπρωξε τους γείτονες και τους έδωσε αέρα για να φτάσουν στο
4-0.Ω…γέγονε-γέγονε ,έλεγαν οι αρχαίοι υμών πρόγονοι. Θεωρώ όμως ότι η όλη διαχείριση
εκείνης της πρώτης φοράς ήταν άδικη για τα παιδιά της εθνικής ομάδας.
Ακολούθησε το «θαύμα» με την κατάκτηση του EURO 2004,με
το Γερμανό Οττο Ρεχάγκελ να αφήνει ως «προίκα»στην εθνική ομάδα την συγκρότηση
της, την αλλαγή νοοτροπίας της και ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού. Όταν αντικειμενικά
δεν μπορείς να κερδίσεις, αγωνίζεσαι να μην χάσεις, και ψάχνεις την ευκαιρία να
κάνεις την…έκπληξη.
Ηρθε το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής με την Ελλάδα
παρούσα για 2η φορά. Εκεί στον 2ο όμιλο χάσαμε 2-0 από
την Νότια Κορέα, κερδίσαμε 2-1 την Νιγηρία με τα γκολ των Σαλπιγγίδη και Τορορσίδη,
και χάσαμε με…αξιοπρέπεια από την Αργεντινή του Μέσι αυτή την φορά με τον
Μαραντόνα στο πάγκο να κάνει τον προπονητή. Και έφτασε η ώρα μας τώρα να πάρει
η εθνική μας ομάδα μέρος για 3η φορά σε παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν είναι
λίγο πράγμα μέσα σε 20 χρόνια. Και επειδή στην Ελλάδα ήμαστε …10 εκατομμύρια
προπονητές, μην τρελαθούμε κιόλας. Το ότι η εθνική ομάδα δίνει το παρών σε όλες
τις μεγάλες διοργανώσεις είναι τεράστια επιτυχία ,αν αναλογιστούν τα
εκατομμύρια των «προπονητών»ότι οι διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού
ποδοσφαίρου δεν έχουν εκλείψει.
Αυτό το μοντέλο της εθνικής Ελλάδος που δημιούργησε ο
Ρεχάγκελ και βελτίωσε ο Φερναντο Σάντος , προέκυψε στην πλειοψηφία από παίκτες
που πήραν το διαβατήριο μετά το EURO του 2004,επαιξαν και παίζουν σε προηγμένα ποδοσφαιρικά
πρωταθλήματα ,έχουν άλλες παραστάσεις και βελτίωσαν την νοοτροπία τους την
αγωνιστική και την γενικότερη.
Δεν γίναμε ξαφνικά μια χώρα που παράγει αστείρευτα
ποδοσφαιρικά ταλέντα ,και δημιουργεί τεράστιες επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο
για να έχουμε απαιτήσεις να κερδίζουμε και την Πορτογαλία και στα φιλικά. Γιατί
οι «προπονητές»έπιασαν δουλειά μετά το ματς και άρχισαν τα διάφορα.
Η εθνική
Ελλάδος παίζει αύριο σε Αμερικανικό έδαφος το δεύτερο φιλικό της με αντίπαλο
την Νιγηρία και την Παρασκευή αντιμετωπίζει την Βολιβία πριν ταξιδέψει για την
Βραζιλία. Εκεί θα αντιμετωπίσει στις 14 του μήνα την Κολομβία, στις 19 την
Ιαπωνία και στις 24 την Ακτή Ελεφαντοστούν.
Οχι δεν θα παίξουμε ούτε με την
Βραζιλία, ούτε με την Αργεντινή. Τουλάχιστον στο ξεκίνημα το…αποφύγαμε.
Η
αγωνιστική σφραγίδα της εθνικής Ελλάδος είναι η αμυντική της τακτική και η
αναζήτηση της να κάνει γκολ στη κόντρα.
Με καθαρό μυαλό, θετική ψυχολογία και
καλό ξεκίνημα με τους Κολομβιανούς μπορούν να κάνουν καλή αρχή και από εκεί και
πέρα βλέπουμε.
Ας πάνε στην ευχή της Παναγίας οι Έλληνες διεθνείς, να ζήσουν το
όνειρο τους και ένα είναι βέβαιο.
Ότι με αυτή την εθνική ομάδα σίγουρα δεν θα γίνει
της…Αμερικής στην Βραζιλία.
