Σαν
σήμερα, στις 9 Αυγούστου 1928, και ενώ η Ελλάδα έχει ελευθερωθεί από τον
Τούρκικο ζυγό το αίτημα των Μεσσηνίων είναι να επιστρέψουν οι αιχμάλωτοι του
Ιμπραήμ που είχαν πουληθεί στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου. Τη μέρα αυτή ο
Έκτακτος Επίτροπος της Άνω Μεσσηνίας Αντώνης Τζούνης στέλνει στον Κυβερνήτη της
Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια τον κατάλογο των Μεσσηνίων που είχαν αιχμαλωτιστεί
από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ. Η καταγραφή στόχευε στο να εξασκηθούν
διπλωματικές πιέσεις στους Αιγυπτίους να ελευθερώσουν τους αιχμαλώτους.
Οι
Αιγύπτιοι τελικά επέστρεψαν ελάχιστους, γύρω στα 800 παιδιά, έναντι λύτρων.
Αποκαλυπτικός είναι ο Γάλλος περιηγητής Charles
DavaI για τον τρόπο αντιμετώπισης των
αιχμαλώτων:
«Αλλά εκείνο που προξενούσε
ακόμη πιο ελεεινή εντύπωση είναι τούτο εδώ το θέαμα της «Αγοράς των Σκλάβων»
Δεν είχα ιδεί ποτέ πιο θλιβερή σκηνή και μη μπορώντας να συγκρατήσω τα δάκρυά
μου, τα άφησα να ξεσπάσουν ελεύθερα... Οι σκλάβοι που πουλιόντουσαν ήταν κατά
το μεγαλύτερο μέρος γυναίκες κάθε ηλικίας. Έβλεπες ακόμη εκεί μερικά παιδιά
κάτω των δεκάξι χρόνων.
Τους μεγαλύτερους σε ηλικία αιχμαλώτους ή τους είχαν
θανατώσει ή βρίσκονταν κλεισμένοι στα μπουντρούμια».
Επίσης, σε κάποιο άλλο σημείο αναφέρει:
«Είδα με τα ίδια μου τα μάτια δεκαπέντε
ανθρώπους γδυτούς μπροστά στη σκηνή του Ιμπραήμ να τους σταμπάρουν με ένα καυτό
σίδερο και ύστερα να τους ρίχνουν στο μπουντρούμι για να σαπίζουν μέσα στην
υγρασία ίσαμε να έρθει το καράβι να τους μπαρκάρουν για την Αίγυπτο, μακριά από
το αγαπημένο χώμα της πατρίδος τους, το ποτισμένο με τον ιδρώτα τους και με τα
δάκρυά τους, για λογαριασμό του Μεχμέτ Αλή. Είδα παπάδες σταυρωμένους, είδα
άλλους δεμένους στα λιόδεντρα να ψήνονται σε σιγανή φωτιά...».
Ο Βουφραδιώτης
