Του: Αντώνη.
Α. Αντωνόπουλου
Real fm-pamesports.gr
Στο
καθοριστικότερο παιχνίδι της η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας μας απέναντι
στην Ουγγαρία για να προκριθεί στο Euro 2016 ,έμεινε με τις εντυπώσεις και την
ελπίδα.
Σαφώς η αγωνιστική εικόνα της Ελλάδας είχε εντυπωσιακή βελτίωση από εκείνο
το «συνονθύλευμα» που έχασε μέσα στο «Καραϊσκάκης» από τα νησιά Φερόε. Οι Έλληνες
διεθνείς είχαν αρχή ,μέση αλλά δεν είχαν δυστυχώς τέλος. Το εθνικό μας
συγκρότημα έμεινε στο στείρο Ο-Ο με την μέτρια Ουγγαρία στην Βουδαπέστη ,και
δεν κατάφερε να πετύχει ένα γκολ την στιγμή που στην ουσία έπαιζε χωρίς σέντερ-φόρ
με τον Κλάους Αθανασιάδη να είναι ο χειρότερος παίκτης της. Η Εθνική Ελλάδος
στην γενική της εικόνα ικανοποίησε στην λογική ότι συμμάζεψε τα συντρίμμια της
και εμφανίστηκε με διάθεση και αγωνιστική συνοχή ,αλλά χωρίς το αποτέλεσμα που
στη μπάλα είναι το γκολ. Και μάλιστα σε ένα τέτοιο αγώνα που το χρυσό-γκολ που
δεν κατάφερε να πετύχει θα την κρατούσε ζωντανή στο παιχνίδι της πρόκρισης
.Κάτι που μετά την λευκή ισοπαλία με τους Ούγγρους μόνο με θαύμα μπορεί να το
πετύχει και με απίθανα σενάρια. Μετά τις απουσίες των Μανιάτη ,Σαμαρά, Χολέμπας
και Μήτρογλου, περιμέναμε στο κρίσιμο ματς της εθνικής στην Βουδαπέστη να
…εμφανιζόταν ο παίκτης-ηγέτης που θα 0δηγούσε την ομάδα , στη νίκη. Στο γήπεδο
υπήρχε τέτοιος παίκτης αλλά ήταν στο πάγκο ως τεχνικός διευθυντής.
Από εκεί και
πέρα όταν σε 5 αγώνες είσαι ουραγός με 2 βαθμούς και μαζί με την Μολδαβία από
τις 53 ομάδες της προκριματικής φάσης του Eyro έχεις χάσει και 9 βαθμούς στην έδρα
σου τότε τι να ελπίζεις, και τι να λες; Σχεδόν κακοποίηση του ποδοσφαίρου σε
ένα πρώτο ημίχρονο που δεν ήταν άξιο λόγου με μια ανούσια υπεροχή της Ελλάδας
και τους Ούγγρους να αναζητούν ευκαιρίες κυρίως τον Τζούτζακ να γίνουν απειλητικοί
στην κόντρα. Ρυθμό στο ματς και κάποιες αξιόλογες φάσεις είδαμε στο δεύτερο
ημίχρονο σε δυο-τρεις περιπτώσεις με Τοροσίδη-Φετφατζίδη και Κονέ ,και μια
κλασική μεγάλη ευκαιρία με Πίντερ του Λεβαδειακού που με δυνατό και ευθύβολο σουτ
(87’)παρα λίγο να μας κλείσει το σπίτι μια ώρα γρηγορότερα αν δεν ηταν στα πολύ
καλά του ο Ορέστης Καρνέζης.
Θετική η επιστροφή του Κυριάκου Παπαδόπουλου που
με τον Σάμαρη στα χαφ έκαναν εξαιρετική δουλειά και μαζί με Φετφατζίδη
,Τοροσίδη ήταν οι καλύτεροι. Παπασταθόπουλος και Μανωλάς ήταν για μια ακόμη φορά
λύρα εκατό, ο Κονέ καλός αλλά χωρίς καθαρή σκέψη, με μέτριο Χριστοδουλόπουλο
και ανύπαρκτο Αθανασιάδη. Οι αλλαγές Φορτούνη, Γιαννιώτα και Κατσουράνη(Κάποιος
πρέπει να του πει να σταματήσει για να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του ποδοσφαιρικού
του ονόματος)περισσότερο μπέρδεψαν παρά βοήθησαν την Εθνική σε ένα κομβικό χρονικό
σημείο του αγώνα.
Κατά τα άλλα;
Η Εθνική έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να νικήσει την μετριότητα των Ούγγρων και να
παλέψει στα επόμενα 5 ματς την απ ευθείας πρόκριση της στην τελική φάση του ευρωπαϊκού
πρωταθλήματος της Γαλλίας. Τώρα μόνο με …Θαύμα υπάρχει περίπτωση να
προκριθούμε. Τουλάχιστον ας κρατήσουμε τις θετικές εντυπώσεις ως οδηγό για το μέλλον
μαζί με την διάθεση για την δημιουργία μιας ομάδας εν όψει παγκοσμίου κυπέλλου
στη Ρωσία το 2018.Μια ομάδα που θα παίζει, θα μάχεται και θα διεκδικεί ,όπως έκανε
τα τελευταία χρόνια. Και ας κρατήσουμε κρυφή και μια ελπίδα. Που ούτος η άλλως
πεθαίνει πάντα τελευταία.
