ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Δέσποινα Χαραλαμπίδου): Ευχαριστούμε την κ.
Γκαρά.
Το λόγο έχει η κ.
Παναγιώτα
Κοζομπόλη-Αμανατίδη και να ετοιμάζεται ο κ.
Ζάνας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΟΖΟΜΠΟΛΗ-ΑΜΑΝΑΤΙΔΗ:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
μέσα
σε
ένα
περιβάλλον
δύσκολο, ρημαγμένο,
λεηλατημένο
και
ακανθώδες, η μόνη σταθερά είναι η βούληση της Κυβέρνησης να προχωρήσει μπροστά,
να
ξανασυνθέσει
τον
καμβά, να άρει αδικίες,
να
επουλώσει
τραύματα
στη
δημοκρατία.Στα πλαίσια αυτά έρχεται και το σημερινό νομοσχέδιο για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ.
Το
κλείσιμο
της
ΕΡΤ
τον
Ιούνιο
του
2013 αποφασίστηκε με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου η οποία ουδέποτε ήρθε στη Βουλή προς κύρωση.
Τις προηγούμενες μέρες ζήσαμε το θέατρο του παραλόγου σε αυτήν εδώ την Αίθουσα.
Εκείνοι
που
την
τελευταία
πενταετία
νομοθέτησαν
αποκλειστικά
με
Πράξεις
Νομοθετικού
Περιεχομένου
μας
εγκαλούσαν, μας επέπλητταν και μας κουνούσαν το δάχτυλο γιατί φέραμε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που αφορούσε στη μεταφορά των διαθεσίμων των δημόσιων φορέων στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Επρόκειτο για μια πράξη που η έκδοσή της δικαιολογούταν απόλυτα από την επείγουσα ανάγκη που ήρθε να θεραπεύσει τη συγκεκριμένη στιγμή,
που
η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής έκρινε συνταγματική και που ήρθε προς κύρωση στη Βουλή αμέσως αφού είχαν προηγηθεί δύο συνεδριάσεις στις αρμόδιες Επιτροπές,
στη
μία
εκ
των
οποίων
είχαν
κληθεί
και
οι
φορείς.
Είναι φανερό ότι ουδεμία ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα σε εκείνη την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που διέκοψε το 2013, μέσα σε λίγες ώρες,
τη
λειτουργία
του
δημόσιου
ραδιοτηλεοπτικού φορέα με πρόσχημα την εξυγίανσή του,
με
αληθή
και
πραγματικό
σκοπό, όμως,
την
ικανοποίηση
των
απαιτήσεων
της
τρόικας
και
το
ξεπούλημα
των
ψηφιακών
συχνοτήτων.Σε εκτέλεση αυτού του σκοπού,
χιλιάδες
εργαζόμενοι
έχασαν
τη
δουλειά
τους
σε
μια
νύχτα
και
προσφέρθηκαν
ως
αριθμοί
απολυμένων
στο
θυσιαστήριο
των
μνημονίων, ενώ οι ψηφιακές συχνότητες ξεπουλήθηκαν έναντι πινακίου φακής στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Έτσι
συντελέστηκε
ένα
από
τα
μεγαλύτερα
σκάνδαλα
του
καιρού
των
μνημονίων.
Οι γνωρίζοντες θα θυμούνται ότι ξαφνικά,
το
2012, η πρωτοπόρα σε νέες τεχνολογίες ΕΡΤ σταμάτησε να αγοράζει πομπούς και υποδομή για την ψηφιακή εποχή που ερχόταν.
Το
έγκλημα
ήταν
προμελετημένο
και
πολύ
καλά
σχεδιασμένο. Έκλεισε η ΕΡΤ.
Ακολούθησε
φωτογραφικός
διαγωνισμός
για
τις
ψηφιακές
συχνότητες, χωρίς το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα που εκ του νόμου δικαιούται συγκεκριμένο χώρο.
Υπήρξε
μόνο
ένας
υποψήφιος, ένα νομικό πρόσωπο,
μια
εταιρεία, που μέτοχοί της ήταν τα ιδιωτικά κανάλια.
Οι ψηφιακές συχνότητες κατακυρώθηκαν στην εν λόγω εταιρεία αντί 18,5 εκατομμυρίων ευρώ,
ενώ
είχαν
εκτιμηθεί, όπως πολύ καλά εξήγησε και ο Θανάσης Πετράκος προ ολίγου,
715 εκατομμύρια
ευρώ. Μάλιστα,
το
τίμημα, επειδή θεωρήθηκε υπερβολικό -δεν ξέρω γιατί,
ας
κατανοήσει
όποιος
θέλει- συμφωνήθηκε να καταβληθεί σε δόσεις και έγινε κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία από τις ευνομούμενες πολιτείες:
Η ίδια εταιρεία να είναι πάροχος περιεχομένου προγράμματος και πάροχος δικτύου,
η δε ΝΕΡΙΤ να πρέπει να πληρώνει κάθε χρόνο περί το 1,5 εκατομμύριο ευρώ για να κάνει χρήση του δικτύου.
Ακούσαμε και σήμερα και χθες από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι τίποτα μεμπτό δεν υπήρξε.
Τους
ακούσαμε
να
υπερασπίζονται τα ιδιωτικά κανάλια, που τις προεκλογικές περιόδους αμερόληπτα και ανιδιοτελώς αφήνουν το πρόγραμμά τους για να προβάλουν τα διαφημιστικά των κομμάτων και να πάρουν σχετικές συνεντεύξεις και ότι για αυτό το κοινωφελές τους έργο πρέπει να τους συμψηφίσουμε τις οφειλές τους,
γιατί
αλλιώς
τα
κέρδη
τους
έχουν
μειωθεί
και
θα
γίνουν
απολύσεις.
Μήπως γι’ αυτό επιμένουν τόσο πολύ οι δανειστές στην απελευθέρωση των απολύσεων,
ενώ
οι
μεγάλες
επιχειρήσεις
στη
χώρα
μας
έχουν
μείνει
ελάχιστες; Μήπως να μην πληρώσουν την άδειά τους και να παραμείνουν εσαεί με την προσωρινή αδειοδότηση του 1989; Μήπως να μην ελεγχθούν και τα εκατοντάδες ευρώ δάνεια που πήραν χωρίς εγγυήσεις;Προ ολίγου,
κιόλας, πληροφορηθήκαμε από τον κ.
Βορίδη
ότι
το
νομοσχέδιο
που
έρχεται
προς
ψήφιση
δεν
κάνει
τίποτε
απολύτως, απλώς αλλάζει την επωνυμία από ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ.
Αλλά
λίγο
παρακάτω
ο ίδιος μας πληροφόρησε ότι το σημερινό νομοσχέδιο αποτελεί μονομερή ενέργεια,
γιατί
προσλαμβάνουμε απολυμένους κ.λπ.
Ας αποφασίσουν τι από τα δύο είναι το σημερινό νομοσχέδιο.
Η ένδεια των επιχειρημάτων τους αποδεικνύει ότι το νομοσχέδιο είναι σε καλό δρόμο.
Θέτει
και
πάλι
σε
λειτουργία
το
δημόσιο
ραδιοτηλεοπτικό φορέα, αποκαθιστώντας την αδικία που προκάλεσε το κλείσιμό του,
αποκαθιστώντας τη συνταγματική νομιμότητα.
Αναβιώνουν
οι
συμβάσεις
αορίστου
χρόνου
των
απολυμένων
της
11ης Ιουνίου και οι εργαζόμενοι ξαναγυρίζουν στις δουλειές τους,
ενώ
οι
εργαζόμενοι
με
συμβάσεις
ορισμένου
χρόνου
μοριοδοτούνται ειδικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φορείς που κλήθηκαν στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής εκφράστηκαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία θετικά για το νομοσχέδιο.
Η ΕΡΤ είναι πάλι εδώ και μένουν πίσω μόνο οι παθογένειες του παρελθόντος.
Μένει
πίσω
μόνο
η αμαρτωλή ΕΡΤ του πελατειακού καθεστώτος,
των
εργαζομένων-φαντάσματα,
της
ευνοιοκρατίας.
Από εδώ και εμπρός,
η εύρυθμη λειτουργία της είναι μία διαρκής πορεία.
Όμως, είναι ένας στόχος.
Έχουν
τεθεί
ήδη
στο
νομοσχέδιο
οι
ασφαλιστικές
δικλίδες
για
την
υπεράσπισή
του. Αυτό γίνεται με τη διαφάνεια στα οικονομικά και την υποχρέωση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς,
με
τον
ουσιαστικό
έλεγχο
των
οικονομικών
πεπραγμένων
των
προηγούμενων
ετών, του παρελθόντος,
για
να
μη
γίνεται
καθεστώς
η ατιμωρησία,
με
τη
μείωση
των
μεικτών
και
εξωτερικών
παραγωγών
που
πίσω
τους
κρύφτηκε
ένα
μεγάλο
φαγοπότι, με την κατάργηση των προνομίων των στελεχών της.
Επίσης,
επιτυγχάνεται
με
τον
τρόπο
που
θα
διοικείται, αφού για τον τελικό διορισμό της διοίκησης θα αποφαίνεται ευρύτερη τελικά κοινοβουλευτική πλειοψηφία,
ενώ
οι
εργαζόμενοι
που
θα
συμμετέχουν
στη
διοίκηση
θα
εκλέγονται
με
μυστική
ψηφοφορία, με το θεσπιζόμενο για πρώτη φορά κοινωνικό έλεγχο.
Η νέα ΕΡΤ θα είναι σε θέση να επιτελέσει το συνταγματικό της ρόλο,
αυτόν
της
αντικειμενικής ενημέρωσης και όχι της προπαγάνδας,
τον
κοινωνικό
και
πολιτιστικό
ρόλο
που
έχει
μία
δημόσια
ραδιοτηλεόραση με σεβασμό στις αρχές της αντικειμενικότητας,
της
αμεροληψίας, της ισότητας στη μετάδοση των πληροφοριών και των ειδήσεων,
της
ποιότητας
του
προγράμματος, του σεβασμού στις αξίες του ανθρώπου και των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του.Έτσι,
πρέπει
να
δούμε
στα
μάτια
της
βιολίστριας
των
«Μουσικών
Συνόλων»
της
ΕΡΤ
δάκρυα
χαράς
και
συγκίνησης
και
να
αφήσουμε
πίσω
τα
δάκρυα
της
πίκρας
που
είδαμε
τον
Ιούνιο
του
2013.
Ευχαριστώ.