Οι εκτιμήσεις αυτές αποτέλεσαν θέμα συζήτησης στο 11ο Συνέδριο της Μεσσηνιακής Αμφικτυονίας, που έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο στο Costa Navarino, στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο.
Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο καταγόμενος από την Καλαμάτα Σμήναρχος ε.α. Ηλίας Παναγόπουλος, με πολύχρονη εμπειρία και χιλιάδες ώρες πτήσεων στην Πολεμική Αεροπορία, άλλοτε επιστημονικός εκπαιδευτής σε θέματα διαχείρισης κρίσεων στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, ο οποίος από το 2011 ζει στην Αγγλία κι εργάζεται στο πανεπιστήμιο Κόνβερτυ ως επίκουρος καθηγητής σε διαχείριση ασφάλειας πτήσεων και από το 2012 είναι ο κύριος και ειδικός εκπαιδευτής τού Παγκόσμιου Οργανισμού για την Εκπαίδευση και Ασφάλεια Πτήσεων.
Θέμα της ομιλίας του κ. Παναγόπουλου ήταν: «Αεροπορικές Μεταφορές Μεσσηνίας: Προκλήσεις και ευκαιρίες - Δυνατότητες - Περιορισμοί».
Οπως είπε ο κ. Παναγόπουλος «παρά του ότι από το 2011 έως και το 2014 η αύξηση των αφίξεων στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας ανήλθε στο 250%, εντούτοις ο ετήσιος αριθμός των αφίξεων δεν ξεπερνάει τις 108.000 χιλιάδες, ενώ υπάρχει δυνατότητα το αεροδρόμιο αυτό να προσελκύσει περί τους 2.000.000 επιβάτες το χρόνο» και ως παράδειγμα έφερε την Αλικαρνασσό· μια πόλη 35.000 κατοίκων που προσείλκυε 25.000 επισκέπτες ετησίως και από την ώρα που δημιούργησε το νέο της αεροδρόμιο δέχεται 1.000.000 επισκέπτες.
«Σήμερα το αεροδρόμιο της Καλαμάτας διαθέτει 4 θέσεις στάθμευσης. Δηλαδή, εάν θελήσει να βρεθεί και πέμπτο αεροσκάφος εκεί, δεν θα βρει θέση» είπε ο κ. Παναγόπουλος, σημειώνοντας πως «ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος» -από το όνομα του Μεσσήνιου θαλασσοπόρου πλοιοκτήτη και ιδρυτή του Costa Navarino το αεροδρόμιο της Μεσσηνίας πήρε τ' όνομα του- «έχει πάρα πολύ καλές προοπτικές, αλλά δεν έχει καλή υποδομή».
«Δεν είναι ούτε η Αλικαρνασσός, ούτε το Ηράκλειο της Κρήτης καλύτερες πόλεις από την Καλαμάτα. Τα μεγάλα πρακτορεία και οι μεγάλες αεροπορικές εταιρείες, που κατευθύνουν πολλά εκατομμύρια τουριστών στη Μεσόγειο, θα ήθελαν και θα μπορούσαν να κατευθύνουν τουλάχιστον 2.000.000 τουρίστες το χρόνο στη Μεσσηνία, αρκεί να έχουν τη δυνατότητα να προσγειωθούν και ν' απογειωθούν τα αεροσκάφη τους» υποστήριξε ο κ. Παναγόπουλος και σημείωσε πως «με όχι ιδιαίτερα μεγάλη επένδυση (30 εκ. είναι η μελέτη, έσπευσε να διευκρινίσει η αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη) μπορούμε να έχουμε στο αεροδρόμιο Καλαμάτας 20 αεροπλάνα την ημέρα και 2.000.000 επιβάτες το χρόνο».
Ο Μεσσήνιος ειδικός υπόμνησε στους αμφικτύονες ότι «οι καιροί ου μενετοί», καθώς το Σεπτέμβριο του 2016 -οπότε περατώνονται οι συμβατικές δεσμεύσεις του «Ελευθέριος Βενιζέλος» που προέβλεπαν ότι σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων δεν πρέπει να λειτουργεί άλλο αεροδρόμιο- τόσο το αεροδρόμιο της Τρίπολης, όσο και της Αργολίδας, θα έχουν τη δυνατότητα προσέλκυσης νέων επενδύσεων και μπορεί να γίνουν κι αυτά σύγχρονα διεθνή αεροδρόμια.
Σε ό,τι αφορά το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, εξήγησε πως υπάρχει δυνατότητα επέκτασής του και προς βορράν και προς νότο. Ενώ στο μεσοδιάστημα, ακόμη και ως οριστική λύση, μπορεί να μετακινηθεί το πολιτικό αεροδρόμιο στο παρακείμενο στρατιωτικό και τα κτίρια και οι πίστες του στρατιωτικού (που είναι μεγάλες) να χρησιμοποιηθούν για την πολιτική αεροπορία. «Είναι τούτο απολύτως εφικτό, δεδομένου ότι είναι κοινός ο αεροδιάδρομος και είναι ικανός για την υποδοχή κάθε είδους αεροσκάφους» βεβαίωσε ο κ. Παναγόπουλος.
Ειδικότερα, υποστήριξε ότι στη διαδικασία της όποιας επενδυτικής πρωτοβουλίας για την αναβάθμιση των αερολιμένων της Πελοποννήσου, απαραίτητο είναι να συμμετέχουν ντόπιοι επενδυτές και φορείς ώστε η υπεραξία της λειτουργίας τους να παραμένει στον τόπο μας.
Μέσα στα ενθαρρυντικά στοιχεία για την ανάπτυξη του αεροδρομίου της Καλαμάτας, ο Μεσσήνιος ειδικός στις αερομεταφορές συμπεριέλαβε και την αξιοποίηση του αερολιμένα για πτήσεις Cargo, με τις οποίες θα μπορούσαν να μεταφέρονται τα μεσσηνιακά προϊόντα σε ευρωπαϊκές πόλεις που σήμερα βρίσκονται σε σημείο μηδέν.
