Αγκαθωτά αμφίβια
Αρκετά είδη βατράχων είναι γνωστό ότι παράγουν δηλητήρια από αδένες στο δέρμα. Τώρα, ερευνητές στη Βραζιλία αναφέρουν τις δύο πρώτες περιπτώσεις βατράχων που δηλητηριάζουν τους εχθρούς με οστέινα αγκάθια στο κεφάλι. Οι τοξίνες τους, μάλιστα, είναι πιο ισχυρές κι από της οχιάς.
Τα δηλητηριώδη αμφίβια, με τις ονομασίες Corythomantis greeningi και Aparasphenodon brunoi, ήταν γνωστά εδώ και δεκαετίες, αν όχι αιώνες, μέχρι σήμερα όμως ο πραγματικός χαρακτήρας τους έμενε κρυφός.
Αυτό άλλαξε όταν ο Κάρλος Τζάρεντ, ερευνητής του Ινστιτούτου Butantan στο Σάο Πάολο, έπιασε με το χέρι ένα βατράχι στη ζούγκλα της νοτιοδυτικής ακτής της Βραζιλίας. Ένιωσε αμέσως έναν αφόρητο πόνο που διήρκεσε πέντε ώρες.
Ευτυχώς για τον Τζάρεντ, το βατράχι ανήκε στο λιγότερο δηλητηριώδες από τα δύο είδη, το C.greeningi: οι τοξίνες του είναι μόλις δύο φορές ισχυρότερες από το δηλητήριο των φιδιών του γένους Bothrops, επικίνδυνες οχιές της Αμερικής.
Το δηλητήριο του δεύτερου είδους είναι ούτε λίγο ούτε πολύ 25 φορές ισχυρότερο, αναφέρουν ο Τζάρεντ και οι συνεργάτες του στην έγκριτη επιθεώρηση Current Biology.
Και στις δύο περιπτώσεις, το δηλητήριο απελευθερώνεται από οστέινα αγκάθια που κρύβονται μέσα στο δέρμα ακριβώς πίσω από το στόμα.
Όποιο αρπακτικό κάνει το λάθος να καταπιεί τα αμφίβια δεν μπορεί παρά να αναγκαστεί να τα φτύσει, εικάζει η ερευνητική ομάδα.
Δεν είναι περίεργο επομένως που τα δύο δηλητηριώδη βατράχια δεν έχουν γνωστούς θηρευτές.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι τα δύο είδη δεν έχουν στενή συγγένεια μεταξύ τους -κάτι που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα δηλητηριώδη αγκάθα εμφανίστηκαν ανεξάρτητα τουλάχιστον δύο φορές στη διαδικασία της εξέλιξης.
Στη ζούγκλα της Βραζιλίας, επομένως, δεν αποκλείεται να κρύβονται κι άλλα τοξικά αμφίβια.
in.gr
Τα δηλητηριώδη αμφίβια, με τις ονομασίες Corythomantis greeningi και Aparasphenodon brunoi, ήταν γνωστά εδώ και δεκαετίες, αν όχι αιώνες, μέχρι σήμερα όμως ο πραγματικός χαρακτήρας τους έμενε κρυφός.
Αυτό άλλαξε όταν ο Κάρλος Τζάρεντ, ερευνητής του Ινστιτούτου Butantan στο Σάο Πάολο, έπιασε με το χέρι ένα βατράχι στη ζούγκλα της νοτιοδυτικής ακτής της Βραζιλίας. Ένιωσε αμέσως έναν αφόρητο πόνο που διήρκεσε πέντε ώρες.
Ευτυχώς για τον Τζάρεντ, το βατράχι ανήκε στο λιγότερο δηλητηριώδες από τα δύο είδη, το C.greeningi: οι τοξίνες του είναι μόλις δύο φορές ισχυρότερες από το δηλητήριο των φιδιών του γένους Bothrops, επικίνδυνες οχιές της Αμερικής.
Το δηλητήριο του δεύτερου είδους είναι ούτε λίγο ούτε πολύ 25 φορές ισχυρότερο, αναφέρουν ο Τζάρεντ και οι συνεργάτες του στην έγκριτη επιθεώρηση Current Biology.
Και στις δύο περιπτώσεις, το δηλητήριο απελευθερώνεται από οστέινα αγκάθια που κρύβονται μέσα στο δέρμα ακριβώς πίσω από το στόμα.
Όποιο αρπακτικό κάνει το λάθος να καταπιεί τα αμφίβια δεν μπορεί παρά να αναγκαστεί να τα φτύσει, εικάζει η ερευνητική ομάδα.
Δεν είναι περίεργο επομένως που τα δύο δηλητηριώδη βατράχια δεν έχουν γνωστούς θηρευτές.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι τα δύο είδη δεν έχουν στενή συγγένεια μεταξύ τους -κάτι που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα δηλητηριώδη αγκάθα εμφανίστηκαν ανεξάρτητα τουλάχιστον δύο φορές στη διαδικασία της εξέλιξης.
Στη ζούγκλα της Βραζιλίας, επομένως, δεν αποκλείεται να κρύβονται κι άλλα τοξικά αμφίβια.
in.gr