Αλεξανδρινό ή Ποϊνσέτια: το λουλούδι των Χριστουγέννων

Λόγω των λουλουδιών του, το Αλεξανδρινό χρησιμοποιείται πολλές φορές για να φτιαχτούν χριστουγεννιάτικα στεφάνια ή για άλλες διακοσμητικές «πινελιές»

Εκτός από τα λαμπάκια, τα στολίδια, τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα και τον Άη Βασίλη, υπάρχει κάτι ακόμα που συνδέεται άμεσα με τα Χριστούγεννα. Ο λόγος για το Αλεξανδρινό, το οποίο εδώ και λίγο καιρό κατακλύζει τα ανθοπωλεία.
Το Αλεξανδρινό κατάγεται από το Μεξικό και τότε οι Αζτέκοι το αποκαλούσαν «Cuitlaxochitl» – μην προσπαθήσετε να το προφέρετε, είναι πραγματικός γλωσσοδέτης! Σε πρακτικό επίπεδο οι Αζτέκοι χρησιμοποιήσουν το Αλεξανδρινό για να φτιάξουν κόκκινη βαφή για υφάσματα και το χυμό του για σκευάσματα κατά του πυρετού. Ο μύθος των Αζτέκων λέει πως το άνθος του Αλεξανδρινού βάφτηκε με αίμα από μία θεά που ράγισε η καρδιά της από αγάπη.
Υπάρχει επίσης ένας ακόμη μύθος του 16ου, σύμφωνα με τον οποίο ένα φτωχό κορίτσι ήθελε να πάει ένα δώρο στο νεογέννητο Χριστό, αλλά το μόνο που μπόρεσε να βρει ήταν ένα μάτσο αγριόχορτα. Απογοητευμένη και με κάποια ντροπή πήγε με το ταπεινό της δώρο στο Θείο Βρέφος. Όταν όμως το πλησίασε, τα αγριόχορτα άνθησαν κι έβγαλαν κόκκινα λουλούδια. Εξού κι ο χαρακτηρισμός «Άστρο της Βηθλεέμ» και φυσικά η σύνδεση του φυτού με τα Χριστούγεννα.
Η ονομασία «Ποϊνσέτια», που είναι κι η διεθνής ονομασία του φυτού, δόθηκε προς τιμήν του Joel Roberts Poinsett, ο οποίος ήταν ο πρώτος πρέσβης των ΗΠΑ στο Μεξικό. Ο Poinsett έφερε το φυτό το 1825 στην Αμερική κι από εκεί περίπου το 1830 το φυτό ξεκίνησε να έρχεται και στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα, το όνομα του πρέσβη δόθηκε στο φυτό στις 12 Δεκεμβρίου, ημέρα του θανάτου του Poinsett στα μέσα του 18ου αιώνα κι από τότε η 12η Δεκεμβρίου ονομάστηκε «Poinsettia Day» και γιορτάζεται όπως ο Άγιος Βαλεντίνος στις 14 Φεβρουαρίου.
Λόγω των λουλουδιών του, το Αλεξανδρινό χρησιμοποιείται πολλές φορές για να φτιαχτούν χριστουγεννιάτικα στεφάνια ή για άλλες διακοσμητικές «πινελιές».
Πώς μπορούμε τώρα να διατηρήσουμε το Αλεξανδρινό;
Η Ποϊνσέτια ανθίζει από το Δεκέμβριο ως τον Ιανουάριο και διαρκεί έξι με οκτώ εβδομάδες. Το φυτό πρέπει να βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο, όπου η θερμοκρασία δε θα είναι μικρότερη των 15° C και μεγαλύτερη από 20° C – επομένως πρέπει να παραμείνει μακριά από σώματα θέρμανσης. Αποφεύγουμε την έκθεση του φυτού στον ήλιο και σε ρεύματα και ποτίζουμε μία φορά την εβδομάδα, φροντίζοντας το χώμα να είναι νωπό.