Του: Αντώνη. Α. Αντωνόπουλου
Η πλήρης
αναγέννηση, η απόλυτη κυριαρχία, η λάμψη της «Κυρίας» του Ευρωπαϊκού
ποδοσφαίρου.
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ,
ένα κλαμπ που σε καμιά περίπτωση δεν είναι μόνο μια ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι ο
πιο επιτυχημένος σύλλογος στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου έχοντας
κατακτήσει 32 πρωταθλήματα Ιταλίας, 11 κύπελλα και 7 σούπερ καπ, αριθμοί που αποτελούν
ρεκόρ σε όλες τις διοργανώσεις.
Διαχρονικά συγκαταλέγεται στις
μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης, έχοντας κατακτήσει συνολικά 8 ευρωπαϊκούς
τίτλους, μεταξύ των οποίων 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 2 Σούπερ Καπ, αλλά και 2Διηπειρωτικά Κύπελλα. Έχει
απουσιάσει μόνο μία χρονιά(Σκάνδαλο Κοριόπολις) από την κορυφαία κατηγορία του
ιταλικού πρωταθλήματος, ενώ είναι και ο πιο δημοφιλής σύλλογος της χώρας.
Βίωσε την
παρακμή, την απαξίωση, αλλά σε πολύ σύντομο χρόνο έκανε την ολική επιστροφή,
την πλήρη επανεκκίνηση και με δυο συνεχόμενα νταμπλ στην Ιταλία γίνεται η
απόλυτη κυρίαρχος στη γειτονική χώρα
,αλλά δείχνοντας και τις προθέσεις της στην Ευρώπη. Η Ολική επαναφορά της
μεγάλης «Κυρίας» του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι γεγονός.
ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Ανίκητη... η Γιουβέντους,
πανηγύρισε ξανά και την κατάκτηση του Κυπέλλου στην Ιταλία με 1-0 στην παράταση
(0-0) στο «Ολύμπικο» κόντρα στην Μίλαν και έτσι έκανε νταμπλ για 2η σερί
χρονιά!!! Ο Μοράτα μπήκε στο ματς στο 108' και σκόραρε στην πρώτη του επαφή με
την μπάλα! Η «γηραιά κυρία» κατέκτησε το Κύπελλο για 11η φορά... Μετά από αυτό
το αποτέλεσμα, εκτός Ευρώπης έμεινε η Μίλαν, ενώ στο Γιουρόπα Λιγκ θα παίξει η
Σασσουόλο, η οποία τερμάτισε στην 6η θέση στο καμπιονάτο.
Όπως είπαμε, ήρωας για την Γιουβέντους ήταν ο Άλβαρο Μοράτα, ο
οποίος σκόραρε στο... 110’! Σε αγώνα που οι δυο ομάδες είχαν φάσεις, αλλά ήταν
και προσεκτικές στις άμυνες τους.
Οι συνθέσεις
ΜΙΛΑΝ: Ντοναρούμα, Καλάμπρια, Σαπάτα, Ρομανιόλι, Ντε Σίλιο, Μοντολίβο (109' Χοσέ Μάουρι), Κούτσκα (112' Μπαλοτέλι), Πόλι, Χόντα, Μποναβεντούρα, Μπάκα.
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ: Νέτο, Λίχτσταϊνερ (75' Κουαδράδο), Ρουγκάνι, Μπαρτσάλι, Κιελίνι, Εβρά (62' Αλέξ Σάντρο), Λεμινά, Πογκμπά, Ερνάνες (108' Μοράτα), Μάντζουκιτς, Ντιμπάλα.
Οι συνθέσεις
ΜΙΛΑΝ: Ντοναρούμα, Καλάμπρια, Σαπάτα, Ρομανιόλι, Ντε Σίλιο, Μοντολίβο (109' Χοσέ Μάουρι), Κούτσκα (112' Μπαλοτέλι), Πόλι, Χόντα, Μποναβεντούρα, Μπάκα.
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ: Νέτο, Λίχτσταϊνερ (75' Κουαδράδο), Ρουγκάνι, Μπαρτσάλι, Κιελίνι, Εβρά (62' Αλέξ Σάντρο), Λεμινά, Πογκμπά, Ερνάνες (108' Μοράτα), Μάντζουκιτς, Ντιμπάλα.
ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΤΑΛΙΚΩΝ ΚΥΠΕΛΛΩΝ
Γιουβέντους 11 (1938, 1942, 1959, 1960, 1965, 1979, 1983, 1990, 1995, 2015, 2016)
Ρόμα 9 (1964, 1969, 1980, 1981, 1984, 1986, 1991, 2007, 2008)
Ίντερ 7 (1939, 1978, 1982, 2005, 2006, 2010, 2011)
Φιορεντίνα 6 (1940, 1961, 1966, 1975, 1996, 2001)
Λάτσιο 6 (1958, 1998, 2000, 2004, 2009, 2013)
Τορίνο 5 (1936, 1943, 1968, 1971, 1993)
Μίλαν 5 (1967, 1972, 1973, 1977, 2003)
Νάπολι 5 (1962, 1976, 1987, 2012, 2014)
Σαμπντόρια 4 (1985, 1988, 1989, 1994)
Πάρμα 3 (1992, 1999, 2002)
Μπολόνια 2 (1970, 1974)
Αταλάντα 1 (1963)
Τζένοα 1 (1937)
Βενέτσια 1 (1941)
Βιτσέντζα 1 (1997)
Βάντο 1 (1922)
Γιουβέντους 11 (1938, 1942, 1959, 1960, 1965, 1979, 1983, 1990, 1995, 2015, 2016)
Ρόμα 9 (1964, 1969, 1980, 1981, 1984, 1986, 1991, 2007, 2008)
Ίντερ 7 (1939, 1978, 1982, 2005, 2006, 2010, 2011)
Φιορεντίνα 6 (1940, 1961, 1966, 1975, 1996, 2001)
Λάτσιο 6 (1958, 1998, 2000, 2004, 2009, 2013)
Τορίνο 5 (1936, 1943, 1968, 1971, 1993)
Μίλαν 5 (1967, 1972, 1973, 1977, 2003)
Νάπολι 5 (1962, 1976, 1987, 2012, 2014)
Σαμπντόρια 4 (1985, 1988, 1989, 1994)
Πάρμα 3 (1992, 1999, 2002)
Μπολόνια 2 (1970, 1974)
Αταλάντα 1 (1963)
Τζένοα 1 (1937)
Βενέτσια 1 (1941)
Βιτσέντζα 1 (1997)
Βάντο 1 (1922)
ΟΙ
ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΡΑΠΑΤΟΝΙ-ΛΙΠΙ
Η περίοδος Τραπατόνι
Αν και η Γιουβέντους κυριαρχούσε στην
Ιταλία, στην Ευρώπη η πρώτη επιτυχία της ήρθε μόλις το 1977. Τότε κατέκτησε
το Κύπελλο UEFA, στους διπλούς τελικούς
ενάντια στηνΑτλέτικ Μπιλμπάο, με συνολικό σκορ 2-2
(Τορίνο:1-0, Μπιλμπάο: 2-1). Τα γκολ για την ιταλική ομάδα πέτυχαν ο Μάρκο
Ταρντέλι στο Τορίνο και ο Ρομπέρτο Μπετέγκα στο
Μπιλμπάο. Προπονητής της εκείνη την εποχή ήταν ο Τζιοβάνι
Τραπατόνι . Ο Τραπατόνι θα οδηγήσει την Γιουβέντους όλη τη δεκαετία του ’80,
όντας έτσι ο μακροβιότερος προπονητής της.
Η Γιουβέντους κατάκτησε με τον Τραπατόνι
τα πρωταθλήματα του 1981, 1982 και 1984. Το δεύτερο από αυτά ήταν το 20ο της
ιστορίας της, κάτι που της επέτρεψε να προσθέσει ένα δεύτερο αστέρι στη φανέλα
της. Ανάμεσα στους παίκτες εκείνης της εποχής ήταν και ο Πάολο Ρόσι , που είχε
κατακτήσει το Μουντιάλ του 1982, ενώ τότε βραβεύτηκε και με τον τίτλο του
κορυφαίου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή για εκείνη τη χρονιά.[8] Τον ίδιο τίτλο κατέκτησε και ένας
άλλος παίκτης της, ο Μισέλ Πλατινί (Michel
Platini), που βραβεύτηκε με το συγκεκριμένο βραβείο για τρεις συνεχόμενες
χρονιές (1983. 1984, 1985),[8] που αποτελεί ρεκόρ για παίχτη, ενώ
η Γιουβέντους είναι η μοναδική ομάδα που παίχτες της βραβεύονται με το βραβείο
για 4 συνεχόμενες χρονιές.
Το 1983 φτάνει ξανά στον τελικό του
Κυπέλλου Ευρώπης, αλλά στον τελικό του ΟΑΚΑ, στην Αθήνα, έχασε από το Αμβούργο με 1-0 (το γκολ
του Αμβούργου πέτυχε ο Φέλιξ Μάγκαθ στο 8’).
Τελικά το τρόπαιο ήρθε στις 29 Μαΐου
1985. Στον τελικό του Χέιζελ, στις Βρυξέλλες, ενάντια στη Λίβερπουλ ο Μισέλ Πλατινί
πέτυχε το μοναδικό τέρμα της συνάντησης με πέναλτι στο 56 ο λεπτό. Το παιχνίδι
όμως σημάδεψε ο θάνατος 39 ανθρώπων, κυρίως οπαδών της
Γιουβέντους, όταν οπαδοί της Λίβερπουλ τους επιτέθηκαν, ενώ ένας τοίχος του
παλιού γηπέδου υποχώρησε και τους καταπλάκωσε.[10] Η τραγωδία αυτή, που θα
χαρακτηρισθεί και ως η «πιο σκοτεινή ώρα στην ιστορία των πρωταθλημάτων της
UEFA»,[11] θα αλλάξει τελικά και την ιστορία
του ποδοσφαίρου τη Ευρώπης, κυρίως στην Αγγλία, οπού οι ομάδες της θα
τιμωρηθούν με αποκλεισμό για αρκετά χρόνια.
Τα επόμενα χρόνια δεν ήταν τόσο
επιτυχημένα, με εξαίρεση το πρωτάθλημα του 1986 που κέρδισε από τη Ρόμα και
τη Νάπολι. Στο πρωτάθλημα θα κυριαρχήσουν οι δύο ομάδες του Μιλάνο και η Νάπολι
του Ντιέγκο Μαραντόνα. Το 1990 θα
μετακομίσει στο Στάδιο «Ντέλε Άλπι», καθώς το «Κομουνάλε» θα μειώσει τις θέσεις
του. Το Στάδιο Ντέλε Άλπι κατασκευάστηκε για
τους αγώνες του Παγκοσμίου
Κυπέλλου 1990. Την ίδια χρονιά θα κατακτήσει το κύπελλο UEFA, κάτι που θα επαναλάβει και
το 1993.
Η περίοδος Λίπι
Το 1994 προπονητής της αναλαμβάνει
ο Μαρσέλο Λίπι (Marcello
Lippi), που είχε φύγει πρόσφατα από τη Νάπολι. Η πρώτη του χρονιά με την
Γιουβέντους ήταν επιτυχημένη, καθώς κατέκτησε το πρωτάθλημα Ιταλίας (1994-95).
Στην ομάδα μαζί του ήρθε και ο Τσίρο
Φερράρα (Ciro Ferrara), πρώην αρχηγός της Νάπολι, ενώ ακόμα υπήρχαν οι Ρομπέρτο Μπάτζιο (Roberto Baggio), Τζιανλούκα Βιάλλι (Gianluca
Vialli), αλλά και ο τότε νεαρός Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο (Alessandro Del
Piero).
Το 1996 κατέκτησε το Champions League,
στον τελικό της Ρώμης εναντίον του Άγιαξ. Το παιχνίδι τελείωσε ισόπαλο 1-1 στην
κανονική διάρκεια (Φαμπρίτσιο Ραβανέλλι και Γιάρι Λιτμάνεν τα δύο
γκολ ), ενώ στα πέναλτι η Γιουβέντους νίκησε με 4-2.[12]
Ο Αλεσσάντρο Ντελ
Πιέρο
Τα επόμενα χρόνια στην ομάδα ήλθαν
μεταξύ άλλων οι Κριστιάν Βιέρι, Ζινεντίν Ζιντάν, Φιλίππο Ιντσάγκι και Έντγκαρ Ντάβιτς. Από τον
Champions League του 1996, κατέκτησε άλλα δύο πρωταθλήματα και ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης. Επίσης έφτασε άλλες
δύο φορές στον τελικό του Champions League , το 1997 και το 1998, αλλά έχασε
από τη Ντόρτμουντ και τη Ρεάλ Μαδρίτης αντίστοιχα.[13]
Τα τέλη του ’90, η αντιπαλότητα με τις
άλλες ομάδες μεγάλωσε, κυρίως με την Ίντερ και τη Ρόμα. Ο προπονητής της
Ρόμα, Ζντένεκ Ζέμαν(Zdeněk
Zeman), κατηγόρησε το ιατρικό επιτελείο της Γιουβέντους πως χορηγούσε
απαγορευμένες ουσίες στους παίκτες της ομάδας. Μετά από έρευνες και δύο δίκες,
η Γιουβέντους αθωώθηκε από το αθλητικό δικαστήριο στη Λοζάνη (CAS - Court of
Arbitration for Sport). Η Παγκόσμια υπηρεσία Αντι-Ντόπιγκ δεν επιβεβαίωσε πως
κάποιο από τα σκευάσματα που παρουσιάστηκαν ήταν απαγορευμένο, ενώ δεν υπήρχε
και κάποιος αθλητής που να είχε βρεθεί θετικός σε έλεγχο.[14]
Ο Λίπι έφυγε για την Ίντερ για μία
σεζόν, αλλά επέστρεψε την επόμενη στη Γιουβέντους. Ανάμεσα στους νέους παίκτες
που ήλθαν τότε στην ομάδα ήταν ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ο Νταβίντ Τρεζεγκέ, ο Μαρσέλο Σάλας, ο Πάβελ Νέτβεντ και
ο Λιλιάν Τουράμ. Οδήγησε την ομάδα σε άλλα δύο
πρωταθλήματα το 2002 και το 2003, την χρονιά που έφτασε και στον τελικό του
Champions League για άλλη μια χρονιά, ενάντια στη Μίλαν. Ο αγώνας τελείωσε 0-0,
ενώ στα πέναλτι τρεις από τους πέντε παίκτες της αστόχησαν και ο τίτλος
κατέληξε στην ομάδα του Μιλάνο. Ο Λίππι αποχώρισε από την ομάδα την επόμενη
χρονιά για να αναλάβει τεχνικός την Εθνική Ιταλίας, με τη οποία κατέκτησε
το Μουντιάλ
της Γερμανίας το 2006.
Η ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ
Από το 2004 προπονητής της ανέλαβε ο Φάμπιο Καπέλλο. Με
τον Καπέλο κατάφερε να τερματίσει δύο φορές στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος.
Τον Μάιο του 2006 η ιταλική αστυνομία διενεργούσε έρευνες στη
Νάπολη, σχετικά με τις δραστηριότητες του ιταλικού γραφείου μάνατζερ
ποδοσφαίρου GEA World. Οι εφημερίδες δημοσίευσαν τηλεφωνικές συνομιλίες σύμφωνα
με τις οποίες ο γενικός διευθυντής της Γιουβέντους Λουτσιάνο Μότζι (Luciano Moggi) είχε επικοινωνία με
διάφορους ανθρώπους του Ιταλικού ποδοσφαίρου με σκοπό τον επηρεασμό των
αποτελεσμάτων σε κάποιους αγώνες. Εκτός από την Γιουβέντους, στο σκάνδαλο (που
ονομάστηκε Καλτσιόπολι) εμπλέκονταν και η Μίλαν, ηΦιορεντίνα, η Λάτσιο και η Ρετζίνα.
Ο Μότζι και άλλα δύο μέλη του
διοικητικού συμβουλίου υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους στις 13 Μαΐου, ενώ
ξεκίνησε δίκη για το θέμα. Πριν την έκδοση της ποινής ο Καπέλλο αποχώρησε από
την ομάδα και υπέγραψε στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Η πρωτόδικη ποινή εξεδόθη στις 4 Ιουλίου 2006. Η
Γιουβέντους υποβιβαζόταν στην τρίτη κατηγορία, ενώ η Φιορεντίνα και η Λάτσιο
στη δεύτερη. Επίσης από την ομάδα έπρεπε να αφαιρεθούν 30 πόντοι από το επόμενο
πρωτάθλημα ενώ αφαιρούνταν (λιγότεροι) βαθμοί και από τις άλλες 4 ομάδες. Της
αφαιρέθηκαν επίσης τα πρωταθλήματα του 2005 και 2006, τα οποία δόθηκαν στην
Ίντερ, αποκλείστηκε από το Champions League της επόμενης περιόδου, υποχρεώθηκε
να δώσει 3 αγώνες κεκλεισμένων των θυρών, ενώ τιε επιβλήθηκε και πρόστιμο
£31,000,000. Διάφορες παρόμοιες ποινές δόθηκαν και για τις άλλες ομάδες.
Οι ομάδες κατέθεσαν έφεση. Μετά
την εκδίκαση της έφεσης η Γιουβέντους ήταν η μόνη ομάδα που υποχρεώθηκε να
πέσει κατηγορία, αλλά στη Σέριε Β και όχι στην τρίτη κατηγορία.
Τελικά η ποινή βαθμών για την επόμενη σεζόν μειώθηκε αρχικά στους 17 και μετά από προσφυγή στην Ιταλική Ολυμπιακή Επιτροπή (CONI) στους 9, ενώ δεν ίσχυσαν οι χρηματικές ποινές.] Από την ομάδα έφυγαν οι Φάμπιο Καναβάρο, Λιλιάν Τουραμ, Πατρίκ Βιεϊρά, Τζιανλούκα Ζαμπρότα και ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς που πουλήθηκε στην Ίντερ, έναντι 34,3 εκατομμύρια ευρώ. Αντίθετα, στην ομάδα αποφάσισαν να παραμείνουν ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ο αρχηγός Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ο Πάβελ Νέτβεντ, ο Μάουρο Καμουρανέσι και ο Νταβίντ Τρεζεγκέ.
ΑΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΕΛΑΜΨΑΝ |
Αργότερα, σύμφωνα με τον
Ιταλικό τύπο, θεωρήθηκε πως η Ίντερ ίσως να είχε κάποια εμπλοκή στο σκάνδαλο, ενώ τον Απρίλιο του 2009, κατά την
δίκη του σκανδάλου, η υπεράσπιση του Μότζι παρουσίασε κασέτες στις οποίες ο
πρόεδρος της Ιντερ, Μάσιμο Μοράτι, μιλάει με τον υπεύθυνο των διαιτητών,
εκείνης της εποχής, Πάολο Μπέργκαμο.