Μπορεί οι εκάστοτε κυβερνώντες να προσπαθούν να ωραιοποιήσουν μία
κατάσταση στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν πολιτικά, ωστόσο πλέον το
μαύρο δεν γίνεται εύκολα άσπρο.Η κατάσταση στη χώρα μας βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη και όπως όλα δείχνουν θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για να επανέλθει η αισιοδοξία και η πραγματική ανάπτυξη.
Το άρθρο του Κώστα Στούπα, στο capital.gr, περιγράφει μεστά και περιεκτικά αυτό που έρχεται.
Γιατί τα χειρότερα είναι μπροστά μας…
Το άρθρο έχει ως εξής:
«Τις τελευταίες μέρες η θυγατρική της Cosco στην Ελλάδα, για άλλη μια φορά αποφάσισε να παρακάμψει τη χώρα μας για τις εισαγωγές στην Ευρώπη λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ που αντιδρούν στην ιδιωτικοποίηση της εταιρείας…
Πριν λίγες μέρες που έληξε ο διεθνής διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση της ίδιας εταιρείας εμφανίστηκε μόνο ένας υποψήφιος, ενώ είχαν εκδηλώσει αρχικό ενδιαφέρον και άλλοι δύο.
Ο λόγος της απουσίας: η αδυναμία του κράτους να εγγυηθεί τα αυτονόητα.
Πριν λίγους μήνες λόγω του χάους που δημιούργησε η προσφυγική κρίση η σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης έμεινε για ολόκληρες εβδομάδες κλειστή με έκδηλη την αδυναμία του ελληνικού κράτους να εφαρμόσει τις δικαιοδοσίες εθνικής κυριαρχίας στην επικράτειά του.
Στην περιοχή της Πατησίων και Στουρνάρη στο κέντρο της πρωτεύουσας τα μέσα μαζικής μεταφοράς (τρόλεϊ-λεωφορεία) σταματούν να κυκλοφορούν τις βραδινές ώρες γιατί γίνονται στόχος εμπρησμών διάφορων «περίεργων» που χρησιμοποιούν το Πολυτεχνείο και την ευρύτερη περιοχή του αδέσποτου κράτους των Εξαρχείων σαν ορμητήριο.
Πριν από μήνες και για μήνες το λιμάνι του Πειραιά είχε καταληφθεί από διάφορους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες που παρίσταναν τους πρόσφυγες οι οποίοι συνέρρεαν από τα νησιά όπου τους διοχέτευε η Τουρκία με σχέδιο.
Οι τιμές των μετοχών των ελληνικών τραπεζών μετά από ανοδική κίνηση που θύμιζε το τίναγμα της «ψόφιας γάτας» για να προεξοφλήσουν τη θετική αξιολόγηση, επανέρχονται κοντά στα χαμηλά έτους, σε τιμές πολύ χαμηλότερες από αυτές της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης, προεξοφλώντας πιθανόν οικονομική χρεοκοπία και ανάγκη νέων ανακεφαλαιοποιήσεων με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για καταθέσεις, ύφεση, ανεργία κλπ.
Κοντεύουμε στα μέσα του καλοκαιριού και στον ορίζοντα δεν φαίνεται κανένα σημάδι αναστροφής της αβεβαιότητας και του αρνητικού οικονομικού κλίματος. Αντιθέτως αυτό που παρατηρείται είναι επιδείνωση της κατάστασης.
Μετά τη χρεοκοπία Μαρινόπουλου και Jet Oil πριν λίγες μέρες οι εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς θέλουν κατά το δεύτερο εξάμηνο τουλάχιστον να ακολουθούν βροχή τα λουκέτα μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων.
Μετά μια 10ετία εκτροφής της τουριστικής «φούσκας» η οποία τα τελευταία χρόνια εξομάλυνε τα μάλα τις συνέπειες της κρίσης, φέτος τα μηνύματα δεν είναι καλά.
Κατά το πρώτο τρίμηνο το τουριστικό ρεύμα προς τη χώρα παρουσίασε μείωση της τάξης του 6,2%. Τα μηνύματα του πρώτου μήνα του καλοκαιριού σε ό,τι αφορά αφίξεις, πληρότητα επίσης δεν είναι ενθαρρυντικά. Αν η μείωση του πρώτου τριμήνου συνεχιστεί σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς η επίπτωση στο ΑΕΠ υπολογίζεται περί το 1%…
Αν μόνο από τον τουρισμό, απ’ όπου αναμενόταν αύξηση προκύψει μείωση 1% τότε τα μαντάτα για την ύφεση το 2016 δεν είναι καθόλου καλά. Οι υπουργοί που έκαναν μνεία για ανάπτυξη στο β’ εξάμηνο ποιούν την νήσσαν τις τελευταίες εβδομάδες.
Ούτε στο εξωτερικό τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά. Μετά το Brexit η νευρικότητα επεκτάθηκε στην ιταλική νευρική κρίση, την οποία πολλοί υποτιμούν γιατί την υπολογίζουν σαν ονομαστικό μέγεθος και όχι σαν έναν πολλαπλασιαστή που μπορεί να ενεργοποιήσει και άλλα αδρανή ρήγματα στη διεθνή οικονομία.
Και εντός και εκτός πολλαπλασιάζονται τα σημάδια πως κινούμαστε προς την ισχυρότερη φάση των συνεπειών της κρίσης της ελληνικής χρεοκοπίας, με την Ελλάδα να βρίσκεται σταθερά στο επίκεντρο του τυφώνα που επωάζεται.
Ενώ η χώρα αντιμετωπίζει μια σειρά προκλήσεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό που την απειλούν με αφανισμό, η κυβέρνηση και η πολιτική σκηνή εν γένει, ασχολούνται με τον εκλογικό νόμο και τις τηλεοπτικές άδειες. Ήτοι, ασχολούνται με την αναδιανομή ισχύος της πολιτικής τάξης σε συνάρτηση με παράγοντες της οικονομικής ολιγαρχίας με τους οποίους διαπλέκεται κάθε φατρία. Για την ακρίβεια δεν διαφαίνεται καμιά προσπάθεια εξυγίανσης του τηλεοπτικού τοπίου, αλλά υποκατάστασης μέρους της οικονομικής ολιγαρχίας υπέρ παραγόντων μιας νέας ολιγαρχίας που επιπλέον φέρει και χαρακτηριστικά μαφίας.
Όπερ, των οικιών ημών επιμπραμένων υμείς άδετε…
Η κυβέρνηση προσπαθεί να διασωθεί από την επιταχυνόμενη κατάρρευση της επιρροής μέσω της απλής αναλογικής και της διεύρυνσης του δικαιώματος ψήφου και στους 16άρηδες, διαλύοντας παράλληλα την παιδεία για να εκμαυλίσει τους ανήλικους ψηφοφόρους.
Η κυβέρνηση παλεύει με νύχια και με δόντια για τις ψήφους του δημόσιου τομέα εγγυώμενη την καταβολή των μισθών. Αυτό όμως όσο συνεχίζεται η κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα είναι αδύνατον και άρα αδύνατη είναι και η επιβίωσή της.
Παρόμοια τερτίπια (εκλογικοί νόμοι, μέσα ενημέρωσης κλπ) στο παρελθόν δεν βοήθησαν καμιά εξουσία η οποία παράπαιε να διασωθεί. Αντιθέτως, πολιτικά διασώθηκαν όσοι αντέστρεψαν την πορεία προς την καταστροφή…
Η κυβέρνηση της αριστεράς ολοκληρώνει την πορεία της παρακμής που εγκαινίασε ο παπανδρεϊκός κρατικοδίαιτος παρασιτικός σοσιαλισμός της μεταπολίτευσης. Τα ερείπια στα οποία θα αφήσει τη χώρα μόνο με τα ερείπια του εμφυλίου θα μπορούν να συγκριθούν».
capital.gr
