Ανάμεσα στις διάφορες περιοχές όπου έγιναν μετακινήσεις ήταν και η Συρία. Οι χριστιανοί που ζούσαν στην Μικρά Ασία ήρθαν στην Ελλάδα, αλλά υπήρξαν πολλοί μουσουλμάνοι της Ελλάδας που μέσα στον αναβρασμό βρέθηκαν τη Συρία.
Οι περισσότεροι προέρχονταν από την Κρήτη.
Οι Κρητικοί μουσουλμάνοι βρέθηκαν στο χωριό της Χαμιντιέ της Συρίας και στο λιμάνι Ελ Μίνα του Βορείου Λιβάνου μετά τα γεγονότα του 1897, όταν οι χριστιανοί της Κρήτης εξεγέρθηκαν και ζητούσαν την ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα.
Μετά την ανακήρυξη της αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας περίπου 40.000 Έλληνες Κρητικοί μουσουλμάνοι αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Συρία και στον Λίβανο.
Έτσι δημιουργήθηκε και το αμιγώς κρητικό χωριό Χαμιντιέ της Συρίας, όπου μέχρι σήμερα έχει πληθυσμό περίπου 8000 κατοίκους, των οποίων η πλειοψηφία ακόμα μιλάει την κρητική διάλεκτο.
Οι κάτοικοί όχι μόνο διατηρούν τα ελληνικά ως μητρική γλώσσα, με έντονη βέβαια κρητική προφορά, αλλά συντηρούν και τα κρητικά έθιμα, την παραδοσιακή φορεσιά, την κρητική κουζίνα και πάνω από όλα τον κρητικό τους χαρακτήρα.
Ο μόνος πρωθυπουργός της Ελλάδας που ασχολήθηκε μαζί τους ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Τους είχε στείλει βιβλία, όπως του είχαν ζητήσει, για να μαθαίνουν τη νέα ελληνική, αφού μιλάνε τα παλιά κρητικά.
Τους είχε στείλει και σημαίες ελληνικές, που οι άνθρωποι αυτοί κρατούσαν σπίτια τους.
Οι Έλληνες Κρήτες και μουσουλμάνοι της Χαμιντιέ αποδεικνύουν ότι ο Ελληνισμός επιβιώνει ακόμα και εξισλαμισμένος, διότι ο Ελληνισμός είναι υπεράνω θρησκειών.
Το ελληνικό κράτος οφείλει να προστατέψει τους Έλληνες μουσουλμάνους της Συρίας και η μητέρα πατρίδα να δεχτεί τα ξενιτεμένα τέκνα της στην αγκαλιά της στοργικά.
Η επιστροφή στην Κρήτη μετά από 100 χρόνια!
Πριν μερικούς μήνες… Έχοντας ως αποσκευές τους τα ήθη, τα έθιμα, τη γλώσσα της Κρήτης και της Ελλάδας, επέστρεψαν αρκετές οικογένειες πίσω μετά από 100 χρόνια. Ανάμεσα στους πρόσφυγες που έφτασαν στον Πειραιά από τα νησιά του Αιγαίου είναι και πρόσφυγες από τη Συρία κρητικής καταγωγής, που αποβιβάστηκαν με πλοίο της γραμμής στα Χανιά, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και κουβαλώντας μαζί τους την ελπίδα και την προσμονή.
