Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να περιγραφεί η κατάσταση στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, καθώς η αξιολόγηση παραμένει στον «αέρα», οι προσδοκίες για επίτευξη τεχνικής συμφωνίας στο Eurogroup της Δευτέρας έχουν χαθεί και κατά συνέπεια το χρονοδιάγραμμα που είχε θέσει το Μαξίμου για συνολική συμφωνία εντός Απριλίου -έστω και αν σε επίπεδο δημόσιων δηλώσεων παραμένει- επί της ουσίας τίθεται εν αμφιβόλω.
Η ψυχρολουσία που δέχθηκαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατά την ενημέρωση που τους έγινε προ ημερών από τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας για το σημείο στο οποίο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις, η σκληρή διαπίστωση ότι οι δανειστές παραμένουν αμετακίνητοι στις απαιτήσεις τους για άμεση λήψη αντιλαϊκών μέτρων που θα οδηγήσουν σε περαιτέρω φτωχοποίηση τους πολίτες, αλλά και η κατάρρευση του αφηγήματος περί αντίμετρων αφού τα περιθώρια ευεργετικών παρεμβάσεων θα είναι εξαιρετικά περιορισμένα, τους προσγείωσαν ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Οι ελπίδες όλων πλέον περιορίζονται αποκλειστικά, στα όποια θετικά αποτελέσματα μπορούν να υπάρξουν στο πεδίο της λεγόμενης πολιτικής διαπραγμάτευσης και στις πρωτοβουλίες που προτίθεται να αναλάβει το Μαξίμου, αν και -με βάση και την «πικρή» εμπειρία του παρελθόντος- ανάλογες κινήσεις ουδέποτε απέφεραν καρπούς.
Τρικυμία στο κόμμα
Οι εξελίξεις και κυρίως οι καθυστερήσεις των τελευταίων εβδομάδων έχουν προκαλέσει όπως είναι φυσικό «τρικυμία» στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Αν και οι κυβερνητικοί βουλευτές αποφεύγουν επί της ουσίας να τοποθετηθούν δημοσίως και να γνωστοποιήσουν τις ανησυχίες ή ακόμη και τις ενστάσεις τους για όσα ενημερώνονται ότι διαμείβονται στον «στίβο» της διαπραγμάτευσης, με τους περισσότερους να τηρούν στάση αναμονής και να «οχυρώνονται» πίσω από το αφήγημα του Μαξίμου περί συνολικής συμφωνίας που εκτός από μέτρα και αντίμετρα θα περιλαμβάνει και ρύθμιση του χρέους, ωστόσο είναι κοινό μυστικό ότι αποτελεί θέμα χρόνου το πότε η κατάσταση θα… ξεφύγει.
Στην κυβέρνηση επιμένουν πως η κοινοβουλευτική ομάδα είναι συμπαγής και ενιαία και εμφανίζονται βέβαιοι ότι το τελικό κείμενο της συμφωνίας που θα κληθούν να εγκρίνουν με την ψήφο τους οι βουλευτές θα είναι τέτοιο που ουδείς θα αρνηθεί να ψηφίσει.
Παράλληλα δε, και με δεδομένο ότι η πλειοψηφία των 153 είναι οριακή, εκτιμούν ότι κανένας βουλευτής ακόμη και αν διαφωνεί με τα μέτρα, δεν θα θελήσει να είναι εκείνος που θα ανατρέψει την κυβέρνηση. Χαρακτηριστική αυτού του κλίματος εξάλλου είναι διαπίστωση – προειδοποίηση κορυφαίων στελεχών ότι «κανείς από τους 153 βουλευτές δεν σκοπεύει να ρίξει τον Αλ. Τσίπρα για να έλθει ο Κυρ. Μητσοτάκης».
Η αισιοδοξία αυτή του Μαξίμου δεν φαίνεται να είναι εκτός πραγματικότητας, αφού και στο παρελθόν, παρά τις όποιες ενστάσεις την «κρίσιμη ώρα» οι βουλευτές της πλειοψηφίας λειτουργούσαν συντεταγμένα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο δρόμος μέχρι τη Βουλή θα είναι στρωμένος με ρόδα. Οι βουλευτές αγωνιούν για τις αντιδράσεις που είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν στην κοινωνία και γνωρίζουν καλά ότι εκείνοι θα είναι οι πρώτοι που θα την «εισπράξουν» από τους ψηφοφόρους τους.
Με δεδομένο μάλιστα ότι το Πάσχα πλησιάζει και οι περισσότεροι εξ αυτών θα μεταβούν στις εκλογικές τους περιφέρειες χωρίς κάποια καλή «είδηση» να μεταφέρουν στις τοπικές κοινωνίες, η ανησυχία τους εντείνεται ακόμη περισσότερο και ζητούν επιτακτικά από το Μαξίμου να τους «οπλίσει» με ένα νέο «θετικό αφήγημα».
Τάσεις και ομάδες
Την ίδια ώρα, οι εσωτερικές τάσεις και ομάδες στον ΣΥΡΙΖΑ καλά κρατούν και σε κάθε ευκαιρία φροντίζουν να καταστήσουν σαφείς τις διαφορετικές απόψεις τους, ενώ ενόψει του κλεισίματος της συμφωνίας οι συναντήσεις και οι «συνεδριάσεις» πυκνώνουν.
Η τάση των «53» που είναι και η πιο οργανωμένη και πολυπληθής εντός ΣΥΡΙΖΑ παρά την ανησυχία που διατυπώνει, εκτιμάται ότι δεν θα προχωρήσει σε ουσιαστική διαφοροποίηση, με δεδομένο μάλιστα ότι επικεφαλής της είναι ο ίδιος ο Ευκλ. Τσακαλώτος. Πολλοί μάλιστα ερμήνευσαν και ως μήνυμα προς τους «53», την «έκκληση» για στήριξη που απηύθυνε ο υπουργός, στην τελευταία ενημέρωση των βουλευτών.
Εκτός από τις οργανωμένες τάσεις όμως, το ίδιο ισχύει και για μεμονωμένες περιπτώσεις βουλευτών που κατά καιρούς διαφοροποιούνται και οι οποίοι μάλιστα κρίνονται και ως πιο «επικίνδυνοι», καθώς είναι απρόβλεπτο το πότε και πώς θα «χτυπήσουν». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οποιαδήποτε θέση που διατυπώνεται και βρίσκεται εκτός κεντρικής γραμμής, είναι ικανή να προκαλέσει εσωτερικές τριβές και «αρρυθμίες».
«Προειδοποίηση»…
Ενδεικτική ήταν και «προσωπική», όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος, άποψη που εξέφρασε ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης, περί έγκρισης της συμφωνίας από διευρυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Πολλοί μάλιστα έσπευσαν να ερμηνεύσουν τη δήλωση αυτή και ως «προειδοποίηση» στην ηγεσία ότι δεν πρέπει να αναλάβει η παρούσα κυβέρνηση το μεγάλο πολιτικό κόστος της νέας συμφωνίας, άποψη με την οποία ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί.
Και μπορεί το Μαξίμου, αλλά και αρκετά κορυφαία στελέχη να έλαβαν αποστάσεις από τη θέση του Π. Σκουρλέτη, ωστόσο ο θόρυβος που προκλήθηκε απέδειξε στην πράξη ότι οι «διαφορετικές απόψεις» και υπάρχουν και προκαλούν αναστάτωση όταν δημοσιοποιούνται χωρίς προηγούμενη συνεννόηση.
Ακόμη και η πολυγλωσσία που κατεγράφη στον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή ένα ήσσονος σημασίας ζήτημα, τις εκκενώσεις κτιρίων από καταλήψεις, είναι ενδεικτική του ότι η κεντρική γραμμή δεν είναι πάντα εύκολο να επιβληθεί.
ΑΛΛΑΓΗ ΑΤΖΕΝΤΑΣ
Συσπείρωση μέσω πόλωσης
Ως «απάντηση» στο κλίμα αβεβαιότητας στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και γενικευμένης αμφισβήτησης του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, όπως καταγράφεται εξάλλου σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το Μαξίμου επιχειρεί συσπείρωση, μέσω της πόλωσης.
Η οξύτατη αντιπαράθεση με την αξιωματική αντιπολίτευση για όλα τα θέματα της επικαιρότητας -ακόμη και με debate του κυβερνητικού εκπροσώπου με τον εκπρόσωπο της ΝΔ- αλλά και η ανάσυρση σε κάθε ευκαιρία ζητημάτων διαφάνειας στα οποία το Μαξίμου εκτιμά ότι διατηρεί «πλεονέκτημα» έναντι του αντιπάλου, εντάσσονται στη συγκεκριμένη στρατηγική της κυβέρνησης.
Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα εξοπλιστικά και το ΚΕΕΛΠΝΟ. Παράλληλα η αλλαγή ατζέντας που επιχειρείται με στροφή στην ανάπτυξη και την καθημερινότητα αλλά και στα ζητήματα των θεσμικών αλλαγών, θεωρείται ότι μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά στις δεσμεύσεις περί εξάντλησης της τετραετίας.
imerisia.gr
