Η τηλεόραση και το ίντερνετ δεν
είναι Τύπος «αφού δεν προέρχονται από την τυπογραφία» και συνεπώς «Δεν
εμπίπτουν στα αδικήματα δια του Τύπου οι δυσφημίσεις που τελέστηκαν μέσω
Διαδικτύου ή της τηλεόρασης, ακόμη και αν πρόκειται για ειδησεογραφικά sites».
Αυτό αποφάσισε το Ποινικό Τμήμα του Αρείου
Πάγου.
Σύμφωνα με την κρίση
του ανώτατου δικαστηρίου,
"το διαδίκτυο και η τηλεόραση δεν αποτελούν
τυπογραφία" κι έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις, στοιχειοθετείται η αξιόποινη
πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης κατά τις διατάξεις του κοινού ποινικού
δικαίου, ενώ αλλάζει ο χρόνος παραγραφής».
Συγκεκριμένα, το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης δια
του Τύπου παραγράφεται στα 3 χρόνια, ενώ με την επίμαχη νομολογία δια του internet ή της τηλεόρασης παραγράφεται στην πενταετία.
Κατά το σκεπτικό της απόφασης υπ' αριθμ. 192/2017, «τύπος και έντυπον, επί των οποίων εφαρμόζονται οι
διατάξεις του νόμου τούτου είναι πάν ότι εκ τυπογραφίας ή οιουδήποτε άλλου
μηχανικού ή χημικού μέσου παράγεται εις όμοια αντίτυπα και χρησιμεύει εις πολλαπλασιασμόν
ή διάδοσιν χειρογράφων, εικόνων, παραστάσεων, μετά ή άνευ σημειώσεων ή μουσικών
έργων, μετά κειμένου ή επεξηγήσεων ή φωνογραφικών πλακών», ενώ «ως δημοσίευσις
εντύπου θεωρείται η διανομή, πώλησις, καθώς και η εις δημόσιον μέρος ή εν
δημοσία συναθροίσει ή εις μέρος προσιτόν εις το κοινόν τοιχοκόλλησις ή έκθεσις
παντός εντύπου...αδίκημα του Τύπου υπάρχει όταν λάβει χώρα ή κατά την προηγούμενην
παράγραφον δημοσίευσις».
