Εβρισαν, λοιδόρησαν, συκοφάντησαν, προπηλάκισαν, έδειραν....
Η βόμβα στα χέρια του Παπαδήμου έχει φυσικούς αυτουργούς.
Ελπίζω να τους πιάσουν και να μην τους αντιμετωπίσουν με λογική Πάνου Λάμπρου «θα τα δούμε όλα, θα τα δούμε νομοθετικά. Σάββα Ξηρό, DNA, αποφυλακίσεις, όλα!».
Εχει όμως και ηθικούς αυτουργούς.
Οι οποίοι, δυστυχώς, δεν θα συλληφθούν και δεν θα οδηγηθούν σε κανένα δικαστήριο ή φυλακή.
Είναι πολλοί. Είναι όλοι οι έμποροι του μίσους που από το 2011 και
μετά σπέρνουν μίσος, διχασμό, ύβρεις και συκοφαντίες στην κοινωνία.
Είναι γνωστοί. Με τις φάτσες τους. Και τα ονόματά τους.
Πολιτικοί, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι, κομπλεξικοί του καφενείου ή
απλώς ψυχοπαθείς.
Υπέθαλψαν το μίσος και χρησιμοποίησαν το μίσος για να
αποκτήσουν δημοσιότητα και ακροατήριο.
Για να ανέβουν σε μια εξουσία
που τόσα χρόνια τους διέφευγε.
Εβρισαν, λοιδόρησαν, συκοφάντησαν, προπηλάκισαν, έδειραν.
Εως εδώ τίποτα καινούργιο. Ο «δωσίλογος» Παπαδήμος και ο «προδότης» Παπαδήμος είναι θύματά τους.
Περιέργως όμως η ασυλία τους απέναντι στη δικαιοσύνη δεν είναι
πλεονέκτημα, ούτε λειτουργεί ως αμνηστία. Εκ των πραγμάτων, και αφού δεν
υπάρχει άλλος τρόπος, θα ανταμειφθούν με το μίσος που έσπειραν.
Οσοι καλοπροαίρετοι αναρωτιούνται γιατί η πολιτική δυσκολεύεται να επιστρέψει σε μια κανονικότητα αγνοούν την προφανή απάντηση: επειδή το μίσος χωρίζει. Επειδή χωρίζει σε μονιμότερη βάση. Και επειδή ανταποδίδει.
Επειδή βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των συζητήσεων που γίνονται για συνεννόηση ή συναίνεση. «Με αυτούς, ποτέ!».
Με το μίσος εκείνων που μίσησαν πληρώνονται προκαταβολικά για τη βόμβα στον Παπαδήμο. Και αυτός ο λογαριασμός δεν έχει τέλος, ούτε πάτσι.
Γι' αυτό άλλωστε πέφτουν σταθερά έξω όσοι προσπαθούν να αναλύσουν τα πολιτικά μας πράγματα με όρους τρέχουσας λογικής.
Η πραγματικότητα είναι ότι ανέβηκαν τόσο γρήγορα επειδή μισούσαν. Και ότι πέφτουν τόσο γρήγορα επειδή τους μισούν.
Διότι μη νομίζετε ότι το μίσος εξαντλείται σε έναν άξονα Δεξιάς - Αριστεράς. Χειρότεροι έμποροι μίσους είναι όσοι δεξιοί συμβαδίζουν με την Αριστερά για να εκδικηθούν μια δεξιά κοινωνία που δεν αναγνώρισε τα ανύπαρκτα προσόντα τους αλλά χλεύασε τη χειμαρρώδη βλακεία τους.
Ο Παπαδήμος (και ό,τι εκπροσωπεί ο Παπαδήμος...) υπήρξε ίσως περισσότερο στόχος των ΑΝΕΛ, του Καμμένου και μιας υπανάπτυκτης «λαϊκής Δεξιάς» παρά της «ριζοσπαστικής Αριστεράς».
Και γι' αυτό η επόμενη ημέρα των εκλογών θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για πολλούς.
Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ
