Όταν στον
τύπο διαβάζουμε για μετανάστευση, ο όρος χρησιμοποιείται χωρίς διάκριση
για όλους: οικονομικούς μετανάστες, πρόσφυγες, αιτούντες ασύλου
Πρόσφυγας,
είναι κάποιος που αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του
εξαιτίας πολιτικής, εθνικής, φυλετικής και θρησκευτικής δίωξης ή επειδή
ανήκει σε μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα η οποία διώκεται.
Πρόσφυγας
είναι επίσης όποιος κινδυνεύει στη χώρα του λόγω πολέμου ή γενικευμένης
βίας.
Για τους λόγους αυτούς δεν μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του
και δικαιούται άσυλο και διεθνή προστασία στη χώρα που καταφεύγει.
Οι
πρόσφυγες προστατεύονται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από
διεθνείς ευρωπαϊκές συμφωνίες και εθνικούς νόμους. Δικαιούνται να
ζητήσουν άσυλο με βάση της Αρχής της Οικουμενικής Διακήρυξης των
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το να χορηγήσει μια χώρα άσυλο σε πρόσφυγες δεν
είναι πράξη φιλανθρωπίας ούτε δείγμα καλής θέλησης αλλά υποχρέωση με
βάση διεθνείς συνθήκες και εθνικούς νόμους.
Και αυτό ισχύει και για την
Ελλάδα.
Μετανάστες είναι
όσοι εγκαταλείπουν τη χώρα τους προσπαθώντας να βρουν εργασία και
καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Συχνά υποχρεώνονται να φύγουν λόγω
περιβαλλοντικών συνθηκών και απόλυτης φτώχειας.
Η διαφορά με τους
πρόσφυγες είναι πως οι μετανάστες μπορούν να επιστρέψουν στις πατρίδες
τους και δεν κινδυνεύει η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα Έχει
σημασία να αναφερθεί πως συνήθως όταν εισέρχονται στην Ελλάδα, τόσο οι
πρόσφυγες όσο και οι μετανάστες δεν διαθέτουν έγγραφα και δεν είναι
εύκολο να εξακριβωθεί η ταυτότητα τους.
Ακολουθούν συνήθως τους ίδιους
επικίνδυνους δρόμους εισόδου.
Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να υπάρχει μια
δίκαιη και γρήγορη διαδικασία ασύλου ώστε να ελεγχθούν οι άνθρωποι και
να εξακριβωθεί ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος είναι οικονομικός
μετανάστης».
Λαθρομετανάστης:
«Το κεντρικό νομοθέτημα για την μετανάστευση είναι ο Ν.3386/2005 («Για
την είσοδο, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην
Ελληνική Επικράτεια», ο οποίος έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές). Σε
αυτόν τον νόμο ορίζονται συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, δηλαδή πράξεις
που σύμφωνα με την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας είναι παράνομες
και τιμωρούνται .
Σε καμία από αυτές τις ποινικές διατάξεις γίνεται
χρήση των όρων «λαθρομετανάστης», ή «λαθρομετανάστευση».
Επομένως η
επιλογή του ποινικού νομοθέτη είναι να μην χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη
ορολογία.
Μόνο
σε ένα άρθρο περιλαμβάνεται ο όρος «λαθρομετανάστες» στον
μεταναστευτικό νόμο, σε άλλο κεφάλαιο, πέραν των ποινικών κυρώσεων: στο
άρθρο 76, το οποίο έχει τίτλο «Προϋποθέσεις και διαδικασία διοικητικής απέλασης».
Ο όρος «λαθρομετανάστευση» έχει χρησιμοποιηθεί σε κάποια
προνομοθετικά κείμενα (αιτιολογικές εκθέσεις), κυρίως σε τμήματα που
αναφέρονται στην μεταναστευτική πολιτική.
Δηλαδή
η νομοθεσία, παρόλο που περιέχει περιστασιακά τον όρο, όταν έρχεται η
ώρα να ορίσει το συγκεκριμένο περιεχόμενο ποινικών αδικημάτων που
σχετίζονται με την μετανάστευση, αποφεύγει την χρήση του.
Επομένως, οι
όροι «λαθρομετανάστης» και «λαθρομετανάστευση» δεν είναι σαφείς νομικά.
