Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εισέρχονται σε νέο κύκλο συρρίκνωσης και μετασχηματισμού, στοχεύοντας μέσα στα επόμενα δύο-τρία χρόνια να μειώσουν το δίκτυό τους σχεδόν στο μισό, βάζοντας «λουκέτο» σε 1.000-1.200 καταστήματα, εξέλιξη που θα οδηγήσει αναγκαστικά στην... έξοδο το 10% των εργαζομένων τους.
Οι ανάγκες σε προσωπικό που απασχολείται στο κομμάτι των διαχείρισης και των εισπράξεων μη εξυπηρετούμενων δανείων θα περιοριστούν σημαντικά, με δεδομένο ότι οι τράπεζες θα διαθέσουν προς διαχείριση σε εξειδικευμένες εταιρείες ή θα ρευστοποιήσουν ως και τα μισά προβληματικά τους δάνεια. Στο πλαίσιο αυτό, έμπειρο τραπεζικό στέλεχος, μιλώντας στο ΒΗΜΑ, εκτιμά ότι, με τις σημερινές συνθήκες στην αγορά, η διατήρηση από κάθε όμιλο περισσότερων των 300-350 καταστημάτων δεν έχει νόημα.
Για την προσαρμογή τους σε αυτά τα επίπεδα, θα πρέπει ως και το 2020 να κλείνουν κατά μέσο όρο σχεδόν 10 μονάδες κάθε εβδομάδα. Αναπόφευκτα, το κλείσιμο των καταστημάτων θα οδηγήσει σε αποχωρήσεις του πλεονάζοντος προσωπικού, εθελούσιες σε πρώτη φάση και αναγκαστικές στη συνέχεια, αν τα νούμερα δεν βγαίνουν αλλιώς.
Στα τέλη του 2017 ο αριθμός των τραπεζοϋπαλλήλων στις τέσσερις μεγάλες τράπεζες διαμορφώθηκε σε 42.200. Σε βάθος τριετίας, εκτιμάται ότι θα πρέπει να μειωθεί κάτω από τις 39.000.
Η προσαρμογή αυτή θα γίνει σε πρώτη φάση μέσω οικειοθελών αποχωρήσεων, αλλά και με «μεταγραφές» προσωπικού σε εταιρείες διαχείρισης «κόκκινων» δανείων. Στη δεύτερη περίπτωση θα δοθούν σημαντικά κίνητρα, τα οποία θα έχουν τη μορφή αποζημιώσεων αλλά και ποσοστιαίων μπόνους επί των ποσών που θα ανακτώνται.
Η ζήτηση πάντως για οικειοθελείς αποχωρήσεις έχει περιοριστεί σημαντικά, καθώς έχουν φύγει ήδη πολλοί εργαζόμενοι άνω των 50 ετών από τις τράπεζες και οι νεότεροι δεν παίρνουν εύκολα την απόφαση να βγουν εκτός αγοράς εργασίας. Άρα είναι πιθανό κάποια στιγμή να καταστούν αναγκαίες και οι ομαδικές απολύσεις.
