Μια φορά γιουσουφάκια, πάντα γιουσουφάκια

Πριν προλάβουμε να γράψουμε αυτό που θέλαμε για το Σκοπιανό, μας πρόλαβε ο Κουτσούμπας ο οποίος έχει περισσότερο δίκιο από τον καθέναν. 

Ο γραμματέας του ΚΚΕ είπε: «Εμείς θεωρούμε και υποστηρίζουμε με συνέπεια ότι το πρόβλημα δεν λύνεται ούτε με την ονοματοδοσία των Σκοπίων, γιατί το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται στην υποδαύλιση εθνικιστικής έξαρσης, στους αλυτρωτισμούς, σε διεκδικήσεις εδαφών, σε αλλαγές συνόρων - που βέβαια ποτέ δεν γίνονται αναίμακτα, πάντα την πληρώνουν οι λαοί - και φυσικά αξιοποιούνται υπαρκτά κι ανύπαρκτα μειονοτικά προβλήματα για να υπάρχει το γνωστό “διαίρει και βασίλευε” ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών και στα Βαλκάνια και αλλού. Και βέβαια όλες αυτές οι αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, πάντα εκφράζονται με σφοδρότητα και οξύτητα και θα υπάρχουν όσο δεν λύνεται το ουσιαστικό πρόβλημα». 
Κατά τον γ.γ. του ΚΚΕ, ακόμα κι αν λυθεί το θέμα της ονομασίας «μπορεί να υπάρχει αλυτρωτισμός, μπορεί εθνικιστικές εξάρσεις κατά διαστήματα» από την πλευρά των Σκοπίων. 
«Άλλωστε το ζήτημα συνδέεται με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, γιατί περί αυτού πρόκειται τώρα, η κυβέρνηση ως τέτοιος μεσολαβητής, με αφορμή το πρόβλημα του ονόματος που εκκρεμεί εδώ και 25 χρόνια, προσπαθεί να διαπραγματευτεί, έτσι ώστε να μπορεί να μπει τον Ιούνιο στο ΝΑΤΟ η γειτονική δημοκρατία». Ακριβώς αυτό συμβαίνει στη φάση που βρισκόμαστε. Και δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί πάμε να βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Γιατί πρέπει να γίνουμε οι μεσολαβητές προκειμένου να ενταχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Μη σώσουν κι ενταχθούν. Δηλαδή από αυτό εξαρτάται η σταθερότητα στην περιοχή; Μια χαρά σταθερότητα έχουμε κι ας μην έχει λυθεί το όνομα. Αντιθέτως, οι όποιες εξεγέρσεις και επικίνδυνες καταστάσεις που ελλοχεύουν είτε από αλυτρωτισμούς, είτε από εθνικιστικές εξεγέρσεις, είτε από τον πόλεμο των ναρκωτικών απειλούν την ευρύτερη περιοχή. Γιατί να ασχολούμαστε εμείς με το όνομα των Σκοπίων και γιατί να δημιουργείται στην Ελλάδα ένα τόσο σοβαρό θέμα που μπορεί να προκαλέσει εδώ πολιτική κρίση και αναταραχή κι όχι στο ψευτοκρατίδιο; Αλλά ας πούμε ότι πρέπει να ασχοληθούμε. Είμαστε ή όχι σε πλεονεκτικότερη θέση από τους Σκοπιανούς; Αντί να βρεθεί λύση τώρα χωρίς τον όρο Μακεδονία εμείς γιατί επαναφέρουμε προτάσεις του παρελθόντος; Ούτε «πακέτα Πινέϊρο», ούτε προτάσεις Νίμιτς ούτε καν Βουκουρέστι. Δεν καιγόμαστε εμείς για να λύσουμε το θέμα, οι Σκοπιανοί και κάποιοι «αφανείς» συνέταιροί τους. Η Ελλάδα είναι σε πλεονεκτική θέση και για το λόγο αυτό μπορεί να βρει λύση για το θέμα χωρίς να υπάρχει η λέξη «Μακεδονία» η οποία είναι σίγουρο ότι θα υποθηκεύσει το μέλλον. Θα μας δεσμεύσει σε μια κατάσταση που είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε έξαρση του αλυτρωτισμού. Όχι μόνο από τους Σκοπιανούς, αλλά και από τους Βούλγαρους και τους Αλβανούς. Αν ανοίξει ο ασκός του Αιόλου τι θα πούμε στους Βούλγαρους αν διεκδικήσουν κι αυτοί κομμάτι της μακεδονικής ιστορίας; Αν οι Αλβανοί πλακώσουν επειδή μάθανε ότι σκύβουμε στα τέσσερα και θέσουν θέμα Τσαμουριάς τι θα κάνουμε; Σε 20 – 30 χρόνια θα το ξαναδιαπραγματευτούμε κι αυτό; Κι αν οι Τούρκοι που ήδη θέτουν θέμα τουρκικής μειονότητας στη Θράκη κάνουν κι αυτοί την κίνησή τους εκμεταλλευόμενοι τον ενδοτισμό της Ελλάδας τι θα γίνει; Από την άλλη, ενώ στην Ελλάδα ανακινείται ένα θέμα που δεν θα έπρεπε, στα Σκόπια οι περισσότεροι δεν θέλουν διαπραγμάτευση. Άλλωστε, οι μισοί είναι Αλβανοί και δεν θα δέχονταν να χαρακτηριστούν Μακεδόνες αφού είναι Ιλλυριοί. Ο δε Κύρο Γκλιγκόροφ αλλά και σήμερα Σκοπιανοί πολιτικοί παραδέχονται ότι είναι Σλάβοι και τίποτε άλλο. Γιατί εμείς νομιμοποιούμε τον αλυτρωτισμό τους; Γιατί εμείς, μόνοι μας να τους παραχωρήσουμε τον όρο Μακεδονία όταν εκτός από εμάς κι αυτοί ξέρουν ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τους Μακεδόνες; Και να πούμε και κάτι ακόμη. Το 2008, όταν ο Καραμανλής έθετε βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ είχαν βγει οι προπαγανδιστές κι έλεγαν ότι θα πληρώσει η χώρα πολύ βαρύ τίμημα. Όπως έλεγαν και για το Κυπριακό και το σχέδιο Ανάν. Είδατε να έπαθε τίποτε η Ελλάδα (και η Κύπρος βεβαίως); Απολύτως τίποτε, οι Σκοπιανοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να σταθούν πουθενά, ούτε στην Ατλαντική Συμμαχία, ούτε στην ΕΕ. Όχι, λοιπόν, δεν πρέπει να τους παραχωρήσουμε ούτε το Νέα Μακεδονία, ούτε το Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Αν θέλουν ας λέγονται Σλαβομακεδόνες ή Σλαβοαλβανομακεδόνες. Μέχρι εκεί η υποχώρηση. Επαναλαμβάνουμε: Δεν είμαστε εμείς που πιεζόμαστε για λύση και είναι τουλάχιστον ηλίθιο, αν όχι προδοτικό, που η κυβέρνηση θέλει σώνει και καλά να κλείσει το θέμα μέχρι τη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο. Σκεφτείτε και κάτι ακόμη. Όταν η Ελλάδα ήταν πιο αδύναμη λόγω της κρίσης, το 2010 ή το 2012 ή ακόμη και το καλοκαίρι του 2015 όταν είχαμε χρεοκοπήσει κι επικρατούσε χάος γιατί δεν τέθηκε θέμα Σκοπίων; Τότε θα μπορούσαμε να έχουμε πιεστεί και να δεχθούμε επώδυνη λύση. Γιατί δεν έγινε και περίμεναν οι «ενδιαφερόμενοι» μια κυβέρνηση της αριστεράς και των ψευτοπατριωτών ψεκασμένων για να το λύσουν; 

Η απάντηση είναι αυτονόητη. 

Διότι μια φορά γιουσουφάκια, πάντα γιουσουφάκια.

πηγή