Δεν μπορεί να μην το ξέρουν!
Είναι εξαφανισμένοι σε πολλές περιοχές
της χώρας.
Κάθε μέρα που περνάει χάνουν ψηφοφόρους. Αν πάνε σε εκλογές
το 2019 θα κινδυνεύσουν από την νόσο των δεινοσαύρων.
Αν πάνε τώρα θα
χάσουν πολλούς μήνες μισθών και προνομίων.
Έχουν να διαλέξουν μεταξύ της
ήττας και της συντριβής.
Θα πάω κόντρα στα προγνωστικά και θα ποντάρω
στην ήττα του Σεπτεμβρίου!
Στο δεύτερο αντάρτικο ανέβηκαν στο βουνό αν και γνώριζαν ότι ήσαν χαμένοι. Ο Στάλιν είχε πάρει τις αποστάσεις του και ο κόσμος είχε ήδη χωριστεί στα δύο. Προτίμησαν να παίξουν την πιθανότητα «κάτι να αλλάξει απρόσμενα» από το να συμβιβαστούν σε μία πάλη εντός της αστικής δημοκρατίας, όπως έκαναν οι σύντροφοί τους στην Γαλλία και στην Ιταλία. Αν το είχαν κάνει, η χώρα σήμερα θα ήταν σε ένα άλλο επίπεδο. Τέλος πάντων, έγινε ό,τι έγινε, με τα γνωστά επακόλουθα.
Το 2015 επιχείρησαν την ρεβάνς. Έπεσαν για άλλη μία
φορά στον τοίχο, προκαλώντας και αυτή την φορά ανυπολόγιστη ζημιά στην χώρα. Οι μόνοι που κέρδισαν απ’ όλο αυτό το μακελειό ήσαν οι πραιτοριανοί του καθεστώτος. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε βαρύ τίμημα για τις ιδεοληψίες του Αλέξη.
Τώρα «παίζεται» μία ακόμη πράξη του δράματος. Έχοντας υποστεί μία βαριά ιδεολογική ήττα έχουν δύο επιλογές: Η πρώτη είναι να επαναλάβουν το λάθος του παρελθόντος και να περιμένουν ότι κάτι απρόσμενο θα αλλάξει. Η δεύτερη είναι να προσπαθήσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να επιχειρήσουν να βρουν σανίδα σωτηρίας στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.
Δεν έχει ακόμη κριθεί το αποτέλεσμα, αλλά πιστεύω ότι βρίσκονται πιο κοντά στην δεύτερη επιλογή. Ήδη κάνουν τις πρώτες δοκιμές. Αλλάζουν ρούχα και περιφέρονται προσποιούμενοι τους μεταρρυθμιστές. Για να εξακολουθήσουν, όμως, να είναι χρήσιμοι στους νέους τους φίλους στο εξωτερικό, θα πρέπει να έχουν ένα υπολογίσιμο εκλογικό ποσοστό. Ένας Τσίπρας του 18% θα τους είναι άχρηστος. Ένας Τσίπρας του 25% μπορεί να τους είναι ιδιαίτερα χρήσιμος στο μέλλον, όταν θα θέλουν να κλείσουν και τα υπόλοιπα εθνικά θέματα. Εφόσον θέλουν να διασωθούν θα πρέπει να πάνε άμεσα σε εκλογές.
Εφόσον τελικά επικρατήσουν οι φωνές της λογικής, θα πάνε σε εκλογές την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου ή την πρώτη του Οκτωβρίου. Μετά από τα πανηγύρια της εξόδου από τα μνημόνια (παρουσία όλων των Μοσχοβισί της Ευρώπης) και της ΔΕΘ, όπου θα έχουν ενισχυμένη παρουσία οι Αμερικανοί. Σε εκείνη την φάση οι πιθανότητες του Αλέξη να συγκρατήσει δυνάμεις είναι καλή. Και τότε θα το κάνει. Επειδή ο Αλέξης είναι κομμουνιστής, δεν είναι ανόητος. Ανόητοι θα αποδειχτούν για άλλη μία φορά όσοι πιστεύουν στις μεταλλάξεις. Αλλά αυτό θα μας απασχολήσει στο μέλλον, όχι ακόμη.
Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr
Στο δεύτερο αντάρτικο ανέβηκαν στο βουνό αν και γνώριζαν ότι ήσαν χαμένοι. Ο Στάλιν είχε πάρει τις αποστάσεις του και ο κόσμος είχε ήδη χωριστεί στα δύο. Προτίμησαν να παίξουν την πιθανότητα «κάτι να αλλάξει απρόσμενα» από το να συμβιβαστούν σε μία πάλη εντός της αστικής δημοκρατίας, όπως έκαναν οι σύντροφοί τους στην Γαλλία και στην Ιταλία. Αν το είχαν κάνει, η χώρα σήμερα θα ήταν σε ένα άλλο επίπεδο. Τέλος πάντων, έγινε ό,τι έγινε, με τα γνωστά επακόλουθα.
Το 2015 επιχείρησαν την ρεβάνς. Έπεσαν για άλλη μία
φορά στον τοίχο, προκαλώντας και αυτή την φορά ανυπολόγιστη ζημιά στην χώρα. Οι μόνοι που κέρδισαν απ’ όλο αυτό το μακελειό ήσαν οι πραιτοριανοί του καθεστώτος. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε βαρύ τίμημα για τις ιδεοληψίες του Αλέξη.
Τώρα «παίζεται» μία ακόμη πράξη του δράματος. Έχοντας υποστεί μία βαριά ιδεολογική ήττα έχουν δύο επιλογές: Η πρώτη είναι να επαναλάβουν το λάθος του παρελθόντος και να περιμένουν ότι κάτι απρόσμενο θα αλλάξει. Η δεύτερη είναι να προσπαθήσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να επιχειρήσουν να βρουν σανίδα σωτηρίας στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.
Δεν έχει ακόμη κριθεί το αποτέλεσμα, αλλά πιστεύω ότι βρίσκονται πιο κοντά στην δεύτερη επιλογή. Ήδη κάνουν τις πρώτες δοκιμές. Αλλάζουν ρούχα και περιφέρονται προσποιούμενοι τους μεταρρυθμιστές. Για να εξακολουθήσουν, όμως, να είναι χρήσιμοι στους νέους τους φίλους στο εξωτερικό, θα πρέπει να έχουν ένα υπολογίσιμο εκλογικό ποσοστό. Ένας Τσίπρας του 18% θα τους είναι άχρηστος. Ένας Τσίπρας του 25% μπορεί να τους είναι ιδιαίτερα χρήσιμος στο μέλλον, όταν θα θέλουν να κλείσουν και τα υπόλοιπα εθνικά θέματα. Εφόσον θέλουν να διασωθούν θα πρέπει να πάνε άμεσα σε εκλογές.
Εφόσον τελικά επικρατήσουν οι φωνές της λογικής, θα πάνε σε εκλογές την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου ή την πρώτη του Οκτωβρίου. Μετά από τα πανηγύρια της εξόδου από τα μνημόνια (παρουσία όλων των Μοσχοβισί της Ευρώπης) και της ΔΕΘ, όπου θα έχουν ενισχυμένη παρουσία οι Αμερικανοί. Σε εκείνη την φάση οι πιθανότητες του Αλέξη να συγκρατήσει δυνάμεις είναι καλή. Και τότε θα το κάνει. Επειδή ο Αλέξης είναι κομμουνιστής, δεν είναι ανόητος. Ανόητοι θα αποδειχτούν για άλλη μία φορά όσοι πιστεύουν στις μεταλλάξεις. Αλλά αυτό θα μας απασχολήσει στο μέλλον, όχι ακόμη.
Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr
ΥΓ: Κάποτε τα δικαστήρια κατηγορούσαν τους κομμουνιστές ότι
έπαιρναν ρούβλια. Και οι Έλληνες πρωθυπουργοί έκαναν τεμενάδες σε
Αμερικανούς καλαμαράδες.
Ποιος θα το έλεγε ότι το σωτήριο έτος
2018 θα βλέπαμε σε αριστερή εφημερίδα την λέξη «ρούβλια» στον τίτλο της,
αναφερόμενη στην αυξημένη διείσδυση των Ρώσων στην Ελλάδα. Ενδιαφέροντα
πράγματα συμβαίνουν…
