Η τροφή είναι ο παράγοντας που συμβάλλει περισσότερο από
οποιονδήποτε άλλον στη σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών κάθε
ηλικίας.
Υπάρχουν, ωστόσο, πολλά θέματα που μπερδεύουν τους γονείς, καθώς και ανάμεσα στους παιδίατρους οι απόψεις διίστανται.
Ο κ. Γρηγόρης Παπαγρηγορίου, παιδίατρος, μετεκπαιδευόμενος στην παιδική παχυσαρκία, μάς δίνει χρήσιμες πληροφορίες και έναν πρακτικό οδηγό με τους πιο γνωστούς μύθους και αλήθειες, γύρω από την παιδική διατροφή.
1. Μύθος: Τα παιδιά χρειάζεται να τρώνε όσο και οι ενήλικες.
Αλήθεια: Η ποσότητα εξαρτάται από την ηλικία, το φύλο, το ύψος και τις δραστηριότητές τους, π.χ. για ένα παιδί 5 ετών είναι αρκετή ½ μερίδα εστιατορίου.
2. Μύθος: Αντικαθιστούμε το φαγητό που δεν τρώει το παιδί με κάτι που του αρέσει.
Αλήθεια: Ενημερώνουμε ότι το φαγητό της ημέρας είναι οι φακές, τα φασολάκια κ.ο.κ. και του δίνουμε να καταλάβει ότι όταν πεινάσει θα φάει το συγκεκριμένο, έτσι θα μάθει σταδιακά να τρώει τα πάντα.
3. Μύθος: Αν το παιδί τρώει πολύ ή ελάχιστα για 1-2 ημέρες, είναι άρρωστο.
Αλήθεια: Από το 1ο μέχρι το 6ο έτος η ανάπτυξη γίνεται με άλματα και οι απότομες εναλλαγές της όρεξης είναι φυσιολογικές. Το σημαντικό είναι να τους δίνουμε υγιεινές επιλογές, είναι προτιμότερα δύο πιάτα όσπρια από δύο σακουλάκια πατατάκια.
4. Μύθος: Κάποια είδη φρούτων και λαχανικών είναι πιο ωφέλιμα.
Αλήθεια: Εποχικότητα, εντοπιότητα και ποικιλία, αυτά είναι τα βασικά ζητούμενα. Ολα τα φρέσκα έχουν ευεργετικά στοιχεία, αλλά αν δώσουμε στα παιδιά μας μόνο σπανάκι, καρότα και πορτοκάλια θα πάρει μεν μεγάλες ποσότητες σιδήρου, βιταμινών Α και C, αλλά θα έχει έλλειψη από άλλες.
5. Μύθος: Τα παιδιά που δεν τρέφονται καλά πρέπει να παίρνουν συμπληρώματα (σίδηρος, βιταμίνες κ.λπ.).
Αλήθεια: Τα παιδιά που δεν τρέφονται καλά θα πρέπει να μάθουν να τρέφονται καλά. Μια ισορροπημένη διατροφή εξασφαλίζει βιταμίνες και ιχνοστοιχεία σε φυσική μορφή που απορροφώνται καλύτερα από το γαστρεντερικό σύστημα. Τα συμπληρώματα είναι απαραίτητα μόνο όταν υπάρχει διαγνωσμένος ιατρικός λόγος, π.χ. σιδηροπενική αναιμία, έλλειψη βιταμίνης D κ.ά.
6. Μύθος: Τα σάκχαρα και τα λιπαρά είναι εξ ορισμού βλαπτικά.
Αλήθεια: Είναι απολύτως απαραίτητα για την ανάπτυξη, αρκεί να καταναλώνονται σε λογικές ποσότητες στη φυσική τους μορφή (φρέσκα τρόφιμα) και όχι σε υπερβολικές ως συντηρητικά επεξεργασμένων τροφών. Τα φρούτα, το μέλι και η ανεπεξέργαστη ζάχαρη είναι ιδανικές πηγές φυτικών σακχάρων, ενώ τα λιπαρά των γαλακτοκομικών και του ελαιολάδου βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος, ειδικά μέχρι την ηλικία των 4.
7. Μύθος: Το junkfood και τα γλυκά απαγορεύονται εντελώς.
Αλήθεια: Τρώμε junkfood και γλυκά σε ειδικές περιστάσεις. Μαθαίνοντας από νωρίς στα παιδιά ότι ο κανόνας της διατροφής τους είναι το σπιτικό φαγητό, αντιλαμβάνονται τα υπόλοιπα ως επιλογές στις οποίες καταφεύγουμε σπάνια (γιορτές, διακοπές κ.ο.κ.). Ετσι τους καλλιεργείται η αίσθηση της προσμονής και τα απολαμβάνουν περισσότερο.
olivemagazine
Υπάρχουν, ωστόσο, πολλά θέματα που μπερδεύουν τους γονείς, καθώς και ανάμεσα στους παιδίατρους οι απόψεις διίστανται.
Ο κ. Γρηγόρης Παπαγρηγορίου, παιδίατρος, μετεκπαιδευόμενος στην παιδική παχυσαρκία, μάς δίνει χρήσιμες πληροφορίες και έναν πρακτικό οδηγό με τους πιο γνωστούς μύθους και αλήθειες, γύρω από την παιδική διατροφή.
1. Μύθος: Τα παιδιά χρειάζεται να τρώνε όσο και οι ενήλικες.
Αλήθεια: Η ποσότητα εξαρτάται από την ηλικία, το φύλο, το ύψος και τις δραστηριότητές τους, π.χ. για ένα παιδί 5 ετών είναι αρκετή ½ μερίδα εστιατορίου.
2. Μύθος: Αντικαθιστούμε το φαγητό που δεν τρώει το παιδί με κάτι που του αρέσει.
Αλήθεια: Ενημερώνουμε ότι το φαγητό της ημέρας είναι οι φακές, τα φασολάκια κ.ο.κ. και του δίνουμε να καταλάβει ότι όταν πεινάσει θα φάει το συγκεκριμένο, έτσι θα μάθει σταδιακά να τρώει τα πάντα.
3. Μύθος: Αν το παιδί τρώει πολύ ή ελάχιστα για 1-2 ημέρες, είναι άρρωστο.
Αλήθεια: Από το 1ο μέχρι το 6ο έτος η ανάπτυξη γίνεται με άλματα και οι απότομες εναλλαγές της όρεξης είναι φυσιολογικές. Το σημαντικό είναι να τους δίνουμε υγιεινές επιλογές, είναι προτιμότερα δύο πιάτα όσπρια από δύο σακουλάκια πατατάκια.
4. Μύθος: Κάποια είδη φρούτων και λαχανικών είναι πιο ωφέλιμα.
Αλήθεια: Εποχικότητα, εντοπιότητα και ποικιλία, αυτά είναι τα βασικά ζητούμενα. Ολα τα φρέσκα έχουν ευεργετικά στοιχεία, αλλά αν δώσουμε στα παιδιά μας μόνο σπανάκι, καρότα και πορτοκάλια θα πάρει μεν μεγάλες ποσότητες σιδήρου, βιταμινών Α και C, αλλά θα έχει έλλειψη από άλλες.
5. Μύθος: Τα παιδιά που δεν τρέφονται καλά πρέπει να παίρνουν συμπληρώματα (σίδηρος, βιταμίνες κ.λπ.).
Αλήθεια: Τα παιδιά που δεν τρέφονται καλά θα πρέπει να μάθουν να τρέφονται καλά. Μια ισορροπημένη διατροφή εξασφαλίζει βιταμίνες και ιχνοστοιχεία σε φυσική μορφή που απορροφώνται καλύτερα από το γαστρεντερικό σύστημα. Τα συμπληρώματα είναι απαραίτητα μόνο όταν υπάρχει διαγνωσμένος ιατρικός λόγος, π.χ. σιδηροπενική αναιμία, έλλειψη βιταμίνης D κ.ά.
6. Μύθος: Τα σάκχαρα και τα λιπαρά είναι εξ ορισμού βλαπτικά.
Αλήθεια: Είναι απολύτως απαραίτητα για την ανάπτυξη, αρκεί να καταναλώνονται σε λογικές ποσότητες στη φυσική τους μορφή (φρέσκα τρόφιμα) και όχι σε υπερβολικές ως συντηρητικά επεξεργασμένων τροφών. Τα φρούτα, το μέλι και η ανεπεξέργαστη ζάχαρη είναι ιδανικές πηγές φυτικών σακχάρων, ενώ τα λιπαρά των γαλακτοκομικών και του ελαιολάδου βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος, ειδικά μέχρι την ηλικία των 4.
7. Μύθος: Το junkfood και τα γλυκά απαγορεύονται εντελώς.
Αλήθεια: Τρώμε junkfood και γλυκά σε ειδικές περιστάσεις. Μαθαίνοντας από νωρίς στα παιδιά ότι ο κανόνας της διατροφής τους είναι το σπιτικό φαγητό, αντιλαμβάνονται τα υπόλοιπα ως επιλογές στις οποίες καταφεύγουμε σπάνια (γιορτές, διακοπές κ.ο.κ.). Ετσι τους καλλιεργείται η αίσθηση της προσμονής και τα απολαμβάνουν περισσότερο.
olivemagazine