Για κάποιον που έχει δηλώσει τόσες φορές, με φωνή παλλόμενη από
γνήσιο εθνικό πάθος, ότι σκοπεύει να αποχωρήσει από την κυβέρνηση για να
μην νομιμοποιήσει την κατά τη γνώμη του κατάπτυστη «Συμφωνία των
Πρεσπών», ότι θα κηρύξει «ανένδοτο», ο Πάνος Καμμένος δείχνει μια
ιδιαίτερη σπουδή να κάνει λίγο ακόμη «έργο» στο υπουργείο Εθνικής
Άμυνας.
Αυτό δείχνει ο τρόπος που
μεθόδευσε να κατατεθεί στη Βουλή κρίσιμη τροπολογία που αφορά το
περιβόητο πρόγραμμα για την αναβάθμιση των F-16.
Θυμίζουμε ότι
αυτό το πρόγραμμα, που θα μας στοιχίσει 1,232 δισεκατομμύρια ευρώ, ήταν
το τρομερό επίτευγμα της επίσκεψης Τσίπρα – Καμμένου στις ΗΠΑ.
Ένα
πρόγραμμα που διάφοροι επιχειρηματίες των οπλικών συστημάτων, φίλοι του
Πάνου Καμμένου, από αυτούς που
φωτογραφίζονται μαζί του σε διάφορες
εκθέσεις, αλλά και κάποιοι άλλοι, όψιμοι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, «χορηγοί»
μάλιστα σε «ενημερωτικές ζώνες», το περιμένουν τρίβοντας τα χέρια τους.
Η
τροπολογία αυτή αφορά τυπικά την αποδοχή μιας «προσφοράς» της εταιρείας
Lockheed Martin Corporation, ονομαστικής αξίας «τουλάχιστον 230.000.000
ευρώ» και αφορά «προγράμματα επ’ ωφελεία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας
και της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας» σε μια σειρά από τομείς.
Όμως,
η διατύπωση αυτής της τροπολογίας παραπέμπει σαφώς στα υποτίθεται
απαγορευμένα «αντισταθμιστικά οφέλη», δηλαδή τον κατεξοχήν μηχανισμό με
τον οποίο σπρώχνονταν μίζες προς διάφορες κατευθύνσεις.
Το εντυπωσιακό είναι ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύτηκε αυτή η τροπολογία.
Επειδή
δεν υπήρχε κάποιο πρόχειρο νομοσχέδιο αρμοδιότητας υπουργείου Εθνικής
Άμυνας, ξαφνικά θυμήθηκαν και κατέθεσαν στις 4 Ιανουαρίου ένα νομοσχέδιο
που αφορούσε την κύρωση του μνημονίου συνεργασίας με το ΝΑΤΟ που
αφορούσε την παρουσία έλληνα στρατιωτικού αντιπροσώπου συνδέσμου σε μια
από τις στρατιωτικές διοικήσεις του ΝΑΤΟ.
Προσέξτε σε αυτό στη
διοίκηση του ΝΑΤΟ η Ελλάδα είχε αντιπρόσωπο από το 2004 και το 2014
αποφάσισε να παρατείνει για άλλα 10 χρόνια την παρουσία έλληνα
αντιπροσώπου και απλώς εκκρεμούσε να κυρωθούν και με νόμο οι όροι της
παρουσίας του εκεί.
Θα μπορούσε να είχε ψηφιστεί εδώ και χρόνια και θα μπορούσε να ψηφιστεί και αργότερα. Τίποτα δεν θα άλλαζε.
Είναι
προφανές ότι ο Καμμένος και η κυβέρνηση «θυμήθηκαν» αυτή την
εκκρεμότητα απλώς και μόνο γιατί θα διευκόλυνε την κατάθεση τροπολογίας.
«Όλα τα λεφτά» –κυριολεκτικά– είναι η τροπολογία.
Ιδίως
όταν δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μίλησαν ότι ξαναγυρνάμε στην εποχή των
«αντισταθμιστικών οφελών» και εντόπισαν το ενδεχόμενο να λειτουργήσει ως
«πλυντήριο» για να κλείσουν και προηγούμενες εκκρεμότητες που αφορούν
«αντισταθμιστικά οφέλη».
Ελπίζω κατά τη διάρκεια της ψήφισης του
νόμου και της τροπολογίας στην Βουλή να γίνουμε έστω και κατά λίγο
σοφότεροι ως προς τι περιλαμβάνει η συγκεκριμένη σύμβαση με τη Lockheed
Martin.
Όμως, είναι σαφές ότι ο Πάνος Καμμένος την ώρα που
υποτίθεται ότι είναι «υπ’ ατμόν» και «υπό παραίτηση» και αναμένουμε την
Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ να αποσαφηνίσει το εάν παραμένουν στην
κυβέρνηση ή όχι, βρίσκει το χρόνο να «κλείνει εκκρεμότητες» και δη από
αυτό το είδος «εκκρεμοτήτων» που καταλήγουν να γίνονται «δουλίτσες» για
διάφορους εμπόρους όπλων.
Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τον
υπουργό που θεωρούσε απόλυτα φυσιολογικό το πρωί να χαριεντίζεται με
εμπόρους όπλων και το απόγευμα να διασκεδάζει σε ακριβό καζίνο του
Λονδίνο, γι’ αυτόν που δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνεργάζεται το
υπουργείο του με έναν απίθανο «μεσάζοντα» με σκοπό να πουληθούν όπλα στη
Σαουδική Αραβία με ορατό το ενδεχόμενο να κατέληγαν στον εμφύλιο της
Υεμένης, για αυτόν που εν μέσω λιτότητας επέμεινε να στηρίζει την ανάγκη
να κάνουμε μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα.
Αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι υπάρχει ο «πατριωτισμός» αλλά υπάρχουν πάντα και οι «δουλίτσες».
Λευτ. Χαραλαμπόπουλος
in.gr
