Ανήμερα της Αγίας Αγάθης 5ης του Φλεβάρη, προστάτιδας του χωριού,
η αντιπροσωπεία μας, βρεθήκαμε επισκέπτες
στο χωριό Άμμος.
Μικρό και άγνωστο σχεδόν στους
πολλούς, βρίσκεται στη Μεσσηνιακή πεδιάδα
περίπου στο κέντρο του νομού μας σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από την Καλαμάτα. Ανατολικά έχει το χωριό Ασπροπουλιά, βόρεια τα Αλώνια, δυτικά τον κάμπο μέχρι την
ανατολική όχθη του ποταμού Παµίσου και
νότια το χωριό Άρι.
Τα σπίτια του χωριού χτισμένα στην δυτική πλαγιά την «Καπετάνιου Ράχη», σκορπίζουν μέσα στο καταπράσινο
χαλί του μεσσηνιακού τοπίου. Εκεί χωμένη κι η μικρή εκκλησούλα
της αγίας Αγάθης από την Κατάνη της Σικελίας,
μια από τις πέντε γνωστές αφιερωμένες
στην Αγία, στον ελλαδικό χώρο.
Οι κάτοικοι λιγοστοί, μετρούν 100 ψυχές
που μόνιμα διαμένουν στο χωριό, να αντιπαλεύουν
με τα καθημερινά τους προβλήματα και
να ξορκίζουν τους δαίμονές τους. Που δεν
είναι και λίγοι.
Παραβατικότητα και κλοπές,
πλημμελής συντήρηση των δρόμων, έλλειψη
αστυνόμευσης, μη αποδοτικός και εγκαταλειμμένος
αγροτικός κλήρος παρά το εύφορο του εδάφους,
υπογεννητικότητα και απουσία νεανικού
πληθυσμού. Παρά την εύφορη γη και τον
κάμπο που αγκαλιάζει τον τόπο, η μοναδική
καλλιέργεια είναι αυτή της ελιάς με ότι
αυτό συνεπάγεται την εποχή της κακής
σοδειάς, κυρίως λόγω των κακών, ανύπαρκτων
ή σε ακατάλληλη εποχή, ψεκασμών του δάκου.
Μια αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των ασθενειών της ελιάς αλλά και η στροφή σε νέες καλλιέργειες με την σωστή εκπαίδευση, θα προσφέρουν πρόσθετο εισόδημα και θα κρατήσουν τους νέους καλλιεργητές στον τόπο τους.
Μια αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των ασθενειών της ελιάς αλλά και η στροφή σε νέες καλλιέργειες με την σωστή εκπαίδευση, θα προσφέρουν πρόσθετο εισόδημα και θα κρατήσουν τους νέους καλλιεργητές στον τόπο τους.
Το χωριό ζει κυριολεκτικά από
τις συντάξεις των ηλικιωμένων που στο
μεγαλύτερο μέρος τους ξεπερνούν τα 70
έτη. Οι νέοι είναι 10 μόνο άτομα μερικώς
απασχολούμενοι με τη γη. Μόνο το καλοκαίρι κάπως
γεμίζει το χωριό από τους «ντόπιους»Αθηναίους
που το θυμούνται. Εμείς αντιπροτείναμε,
η τόνωση της τουριστικής κίνησης στην
περιοχή να γίνει με την διοργάνωση του
φεστιβάλ μουσικής, σε μόνιμη βάση στις
εκβολές του ποταμού Άρι που θα λειτουργήσει
σαν θεσμός στα δυο χωριά: Άρι και Άμμο.
«Το τελευταίο χρόνο, τα κρούσματα
κλοπών πολλαπλασιάστηκαν. Κάποιοι σκέφτονται
να βάλλουν κάμερες, μερικοί τις έχουν
ήδη. Είναι αποτρεπτικό» μας είπαν και
έχουν δίκιο. Αλλά σίγουρα δεν αρκεί. Πιστεύουμε
για την αντιμετώπιση των κλοπών, πως ένα
παράρτημα της δημοτικής αστυνομίας στον
Άρι ή και στον Άμμο με συχνές περιπολίες
θα διευκόλυνε την κατάσταση
Για το θέμα της χωματερής, που
όπως μας τόνισαν είναι ανεξέλεγκτη, θα
πρέπει να της γίνει ένα νοικοκύρεμα.
«Να καθαριστούν τα βάτα και
να συντηρηθούν οι δρόμοι», μας τόνισαν.
Από αυτά τα απλά και καθημερινά
προβλήματά μας, που αφορούν τον δήμο Καλαμάτας
και μένουν ακόμη άλυτα είναι απούσα και
η δημοτική αρχή όλα αυτά τα χρόνια, ανέφεραν.«Ακόμη
και δημοτικοί σύμβουλοι και άλλοι παράγοντες
που κατάγονται από το χωρίο δεν πάτησαν
να δουν τα θέματά μας», μας τόνισαν.
Μερικά από τα βασικότερα προβλήματα
που αντιμετωπίζει το μικρό αυτό χωριό
στα πόδια του γόνιμου κάμπου των 10.000 στρεμμάτων,
αναλύθηκαν από τους φιλόξενους κατοίκους
και ειδικότερα από τον κύριο Αγησίλαο,
μόνιμο κάτοικο με πολύ ενδιαφέρον για
τον τόπο του και δραστηριοποίηση στον
πολιτιστικό σύλλογο του χωριού.
Με τις εντυπώσεις μου ακόμη
νωπές έσπευσα να πράξω τα δέοντα.
Να τις μετουσιώσω σε λέξεις διαμαρτυρίας
και πάλης και να τις καταθέσω στο χαρτί
για τον απλό κάτοικο του Άμμου, για τον
Άγη που με τις αναφορές του και τους προβληματισμούς
του κέρδισε όχι μόνο την δέουσα προσοχή
μας αλλά και την υπόσχεση πως δεν θα ξεχάσουμε
τα όσα μας εμπιστεύθηκε.