Παρακολούθησα με προσοχή την τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας
το πρωί της Τετάρτης και παρατήρησα τούτα:
Πρώτα απ’ όλα έχουν ασπρίσει
τα μαλλιά του. Από την αγωνία; Από τη συντριβή του στις ευρωεκλογές;
Από το γεγονός ότι δεν μαζεύει πλέον κόσμο;
Από αυτό που τον περιμένει
την 7η Ιουλίου;
Ποιος ξέρει.
Δεύτερον, έδειξε… θεοσεβούμενος αλλά μόνον
όταν επιτέθηκε εναντίον του Γιάννη Στουρνάρα (όχι, αυτή τη
φορά δεν του είπε ότι κάνει υπολογισμούς μπακάλη, αλλά τον υποβίβασε
σε… δευτεροετή φοιτητή της ΑΣΟΕΕ). Επικαλέστηκε τον… Θεό («Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου» είπε) για να μην ξεστομίσει άλλους, βαρύτερους χαρακτηρισμούς εναντίον του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Εως τώρα έλεγε πως ήταν… Μπαρτσελόνα, τώρα ξαφνικά έγινε…
Λίβερπουλ (όπως και ο Κυριάκος Μητσοτάκης),
ίσως επειδή τελευταίως κερδίζει. Γιατί το λέω αυτό; Οταν θέλησε να
πείσει τον κόσμο πως μπορεί να γυρίσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών
είπε: «Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν η Μπαρτσελόνα κέρδισε 3-0 τη
Λίβερπουλ είπαμε ότι τελείωσε. Εβαλε και μια γκολάρα ο Μέσι, απίστευτη.
Είπαμε τώρα τελείωσε, όμως έβαλε 4 γκολ η Λίβερπουλ και το γύρισε! Στο
ποδόσφαιρο και στην πολιτική και στη ζωή ανατροπές υπάρχουν, με την
προϋπόθεση να το πιστέψουμε»! Αυτά είπε, αλλά θέλω να
προσθέσω κάτι: Μπορεί η Λίβερπουλ να γύρισε το παιχνίδι από το 3-0, αλλά
υπάρχουν εκατοντάδες άλλα 3-0 που δεν γύρισαν ποτέ.
ΒΗΜΑτοδότης
