Τη
χρησιμοποίηση και της ιδιωτικής ασφάλισης στον ΕΛΓΑ ανακοίνωσε ο
Βορίδης παρουσιάζοντας τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης στο
υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στο οποίο βρέθηκε από
καραμπόλα, όντας παντελώς άσχετος με το αντικείμενο.
Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, με το νόμο 3877/2010 μετέτρεψε τον ΕΛΓΑ σε ένα φορομπηκτικό μηχανισμό σε βάρος της αγροτιάς, πλούσιας και φτωχής. Το λέμε αυτό γιατί στην Ελλάδα ο αγροτικός κλήρος είναι πολυτεμαχισμένος. Τόσο οι πλούσιοι όσο και οι φτωχοί αγρότες έχουν τη γη τους διάσπαρτη σε διάφορα τεμάχια, μικρά οι φτωχοί, μεγάλα οι πλούσιοι αγρότες.
Ο ΕΛΓΑ από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής του αποζημιώνει μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της αγροτικής παραγωγής που καταστρέφεται από τις φυσικές καταστροφές, στις οποίες είναι εξαιρετικά εκτεθειμένη η γεωργία, και όχι το λεγόμενο αγροτικό κεφάλαιο (εγκαταστάσεις, αγροτικό εξοπλισμό, αποθηκευτικούς χώρους κτλ.). Δεν αποζημιώνει το αγροτικό κεφάλαιο, γιατί αυτό απαγορεύεται από την κοινοτική νομοθεσία, με το πρόσχημα ότι είναι κρατική ενίσχυση και έτσι νοθεύεται ο περιβόητος ανταγωνισμός (ως γνωστόν, από την κοινοτική νομοθεσία δεν απαγορεύονταν οι κρατικές ενισχύσεις στην καπιταλιστική βιομηχανία). Αυτή η επίκληση είναι προσχηματική. Μέσω και αυτής της πολιτικής επιχειρείται η δραστική μείωση της φτωχής αγροτιάς και της αγροτικής παραγωγής.
Με τον παλαιότερο νόμο 2945/2001, ο ΕΛΓΑ έδινε αποζημιώσεις (εννοείται πολύ μικρές) για καταστροφή παραγωγής, με την προϋπόθεση ότι η αξία της καταστραφείσας παραγωγής στο συγκεκριμένο αγροτεμάχιο να ήταν μεγαλύτερη από το 20% της αξίας της παραγωγής αυτού του αγροτεμαχίου (και όχι του συνόλου των αγροτεμαχίων του αγρότη). Δηλαδή, η ζημιά αποζημιωνόταν ανάλογα με την καταστροφή σε κάθε αγροτεμάχιο.
Με το νόμο 3877/2010, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου άλλαξε αυτή τη διάταξη. Με τη νέα διάταξη, για να αποζημιωθεί ένας αγρότης για την καταστραφείσα (από συγκεκριμένους φυσικούς κινδύνους και ασθένειες) παραγωγή, πρέπει η αξία της καταστραφείσας παραγωγής του αγροτεμαχίου να είναι μεγαλύτερη από το 20% της αξίας της παραγωγής όλων των αγροτεμαχίων του αγρότη!
Με αυτή τη ρύθμιση επιδιώχτηκε η δραστική μείωση των καταβαλλόμενων στους αγρότες αποζημιώσεων. Σχεδιάστηκε δε από το 1998, επί πρωθυπουργίας Σημίτη και υπουργίας του γνωστού για τα κομματικά σαλταρίσματα Τζουμάκα. Συγκεκριμένα, τον Ιούλη του 1998 ο Τζουμάκας δημοσιοποίησε νομοσχέδιο για τον ΕΛΓΑ, στην εισηγητική έκθεση του οποίου ομολογούσε ότι με αυτή τη ρύθμιση θα είναι τεράστιο το όφελος για τον ΕΛΓΑ, γιατί θα δίνει λιγότερες αποζημιώσεις και θα δημιουργείται έτσι αποθεματικό!
Το 2001 ψηφίστηκε ο νόμος 2945, αλλά η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Γεωργίας τον Ανωμερίτη, δεν τόλμησε να εισαγάγει αυτή την καταστροφική διάταξη. Με το νόμο 3877, η κυβέρνηση του Παπανδρέου εισήγαγε δύο ακόμα διατάξεις με σκοπό να χαρατσώσει ακόμα περισσότερο τους αγρότες.
Πρώτο, τη διάταξη με την οποία προβλεπόταν η λεγόμενη πρόσθετη ασφάλιση. Συγκεκριμένα, προβλεπόταν ότι αν τα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών δεν έφθαναν για να πληρωθούν οι αποζημιώσεις στους αγρότες, τότε το ΔΣ του ΕΛΓΑ μπορούσε -μετά την έκδοση υπουργικής απόφασης- να αυξήσει το όριο του 20% της καταστραφείσας παραγωγής, πάνω από το οποίο αποζημιώνεται ένας αγρότης. Υπήρχε όμως το εναλλακτικό σενάριο να καταβάλλεται πρόσθετη ασφάλιση-χαράτσι από τους αγρότες, προκειμένου να μην αυξηθεί το ποσοστό του 20%, που ήταν απαγορευτικό για την καταβολή αποζημίωσης για καταστραφείσα παραγωγή.
Δεύτερο, τη διάταξη για τη λεγόμενη προαιρετική ασφάλιση σε ιδιωτικές εταιρίες. Αλλά αυτή η διάταξη δεν «περπάτησε», γιατί ήδη οι αγρότες -πλούσιοι και φτωχοί- είχαν «ξεπουπουλιαστεί» από την αντιαγροτική πολιτική των κυβερνήσεων όλων των χρωμάτων και της ΕΕ και από τη φορομπηχτική πολιτική του ΕΛΓΑ.
Η φορομπηχτική πολιτική του ΕΛΓΑ και των κυβερνήσεων αποτυπώνεται στον Πίνακα που δημοσιεύουμε, στηριζόμενοι σε στοιχεία που πήραμε από τον ίδιο τον ΕΛΓΑ.
Και ενώ υπάρχει αυτή η δραματική κατάσταση σε βάρος των αγροτών, έρχεται ο Βορίδης και δηλώνει στην ομιλία του για τις προγραμματικές δηλώσεις ότι θα χρησιμοποιηθεί και η ιδιωτική ασφάλιση. Προφανώς, αφήνει να εννοηθεί ότι θα τροποποιήσει τη διάταξη του νόμου 3877/2010 η οποία είχε προβλέψει την προαιρετική ασφάλιση των αγροτών σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Αν ο Βορίδης τολμήσει να εισαγάγει την υποχρεωτικότητα στην ασφάλιση των αγροτών και σε ιδιωτικές εταιρίες, θα επιφέρει πολύ σημαντικό χτύπημα στην αγροτιά, φτωχή και πλούσια.
Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, με το νόμο 3877/2010 μετέτρεψε τον ΕΛΓΑ σε ένα φορομπηκτικό μηχανισμό σε βάρος της αγροτιάς, πλούσιας και φτωχής. Το λέμε αυτό γιατί στην Ελλάδα ο αγροτικός κλήρος είναι πολυτεμαχισμένος. Τόσο οι πλούσιοι όσο και οι φτωχοί αγρότες έχουν τη γη τους διάσπαρτη σε διάφορα τεμάχια, μικρά οι φτωχοί, μεγάλα οι πλούσιοι αγρότες.
Ο ΕΛΓΑ από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής του αποζημιώνει μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της αγροτικής παραγωγής που καταστρέφεται από τις φυσικές καταστροφές, στις οποίες είναι εξαιρετικά εκτεθειμένη η γεωργία, και όχι το λεγόμενο αγροτικό κεφάλαιο (εγκαταστάσεις, αγροτικό εξοπλισμό, αποθηκευτικούς χώρους κτλ.). Δεν αποζημιώνει το αγροτικό κεφάλαιο, γιατί αυτό απαγορεύεται από την κοινοτική νομοθεσία, με το πρόσχημα ότι είναι κρατική ενίσχυση και έτσι νοθεύεται ο περιβόητος ανταγωνισμός (ως γνωστόν, από την κοινοτική νομοθεσία δεν απαγορεύονταν οι κρατικές ενισχύσεις στην καπιταλιστική βιομηχανία). Αυτή η επίκληση είναι προσχηματική. Μέσω και αυτής της πολιτικής επιχειρείται η δραστική μείωση της φτωχής αγροτιάς και της αγροτικής παραγωγής.
Με τον παλαιότερο νόμο 2945/2001, ο ΕΛΓΑ έδινε αποζημιώσεις (εννοείται πολύ μικρές) για καταστροφή παραγωγής, με την προϋπόθεση ότι η αξία της καταστραφείσας παραγωγής στο συγκεκριμένο αγροτεμάχιο να ήταν μεγαλύτερη από το 20% της αξίας της παραγωγής αυτού του αγροτεμαχίου (και όχι του συνόλου των αγροτεμαχίων του αγρότη). Δηλαδή, η ζημιά αποζημιωνόταν ανάλογα με την καταστροφή σε κάθε αγροτεμάχιο.
Με το νόμο 3877/2010, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου άλλαξε αυτή τη διάταξη. Με τη νέα διάταξη, για να αποζημιωθεί ένας αγρότης για την καταστραφείσα (από συγκεκριμένους φυσικούς κινδύνους και ασθένειες) παραγωγή, πρέπει η αξία της καταστραφείσας παραγωγής του αγροτεμαχίου να είναι μεγαλύτερη από το 20% της αξίας της παραγωγής όλων των αγροτεμαχίων του αγρότη!
Με αυτή τη ρύθμιση επιδιώχτηκε η δραστική μείωση των καταβαλλόμενων στους αγρότες αποζημιώσεων. Σχεδιάστηκε δε από το 1998, επί πρωθυπουργίας Σημίτη και υπουργίας του γνωστού για τα κομματικά σαλταρίσματα Τζουμάκα. Συγκεκριμένα, τον Ιούλη του 1998 ο Τζουμάκας δημοσιοποίησε νομοσχέδιο για τον ΕΛΓΑ, στην εισηγητική έκθεση του οποίου ομολογούσε ότι με αυτή τη ρύθμιση θα είναι τεράστιο το όφελος για τον ΕΛΓΑ, γιατί θα δίνει λιγότερες αποζημιώσεις και θα δημιουργείται έτσι αποθεματικό!
Το 2001 ψηφίστηκε ο νόμος 2945, αλλά η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Γεωργίας τον Ανωμερίτη, δεν τόλμησε να εισαγάγει αυτή την καταστροφική διάταξη. Με το νόμο 3877, η κυβέρνηση του Παπανδρέου εισήγαγε δύο ακόμα διατάξεις με σκοπό να χαρατσώσει ακόμα περισσότερο τους αγρότες.
Πρώτο, τη διάταξη με την οποία προβλεπόταν η λεγόμενη πρόσθετη ασφάλιση. Συγκεκριμένα, προβλεπόταν ότι αν τα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών δεν έφθαναν για να πληρωθούν οι αποζημιώσεις στους αγρότες, τότε το ΔΣ του ΕΛΓΑ μπορούσε -μετά την έκδοση υπουργικής απόφασης- να αυξήσει το όριο του 20% της καταστραφείσας παραγωγής, πάνω από το οποίο αποζημιώνεται ένας αγρότης. Υπήρχε όμως το εναλλακτικό σενάριο να καταβάλλεται πρόσθετη ασφάλιση-χαράτσι από τους αγρότες, προκειμένου να μην αυξηθεί το ποσοστό του 20%, που ήταν απαγορευτικό για την καταβολή αποζημίωσης για καταστραφείσα παραγωγή.
Δεύτερο, τη διάταξη για τη λεγόμενη προαιρετική ασφάλιση σε ιδιωτικές εταιρίες. Αλλά αυτή η διάταξη δεν «περπάτησε», γιατί ήδη οι αγρότες -πλούσιοι και φτωχοί- είχαν «ξεπουπουλιαστεί» από την αντιαγροτική πολιτική των κυβερνήσεων όλων των χρωμάτων και της ΕΕ και από τη φορομπηχτική πολιτική του ΕΛΓΑ.
Η φορομπηχτική πολιτική του ΕΛΓΑ και των κυβερνήσεων αποτυπώνεται στον Πίνακα που δημοσιεύουμε, στηριζόμενοι σε στοιχεία που πήραμε από τον ίδιο τον ΕΛΓΑ.
Και ενώ υπάρχει αυτή η δραματική κατάσταση σε βάρος των αγροτών, έρχεται ο Βορίδης και δηλώνει στην ομιλία του για τις προγραμματικές δηλώσεις ότι θα χρησιμοποιηθεί και η ιδιωτική ασφάλιση. Προφανώς, αφήνει να εννοηθεί ότι θα τροποποιήσει τη διάταξη του νόμου 3877/2010 η οποία είχε προβλέψει την προαιρετική ασφάλιση των αγροτών σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Αν ο Βορίδης τολμήσει να εισαγάγει την υποχρεωτικότητα στην ασφάλιση των αγροτών και σε ιδιωτικές εταιρίες, θα επιφέρει πολύ σημαντικό χτύπημα στην αγροτιά, φτωχή και πλούσια.
Σάββατο 27 Ιουλίου 2019
