Ο Αλ. Τσίπρας με ανάρτηση στην σελίδα του στο Facebook, στις 21
Αυγούστου, αναφέρεται με πανηγυρικό τρόπο, αναδρομικά, στην επέτειο της
«εξόδου» της χώρας από τα μνημόνια.
Ο αναδρομικός χαρακτήρας της δήλωσης αυτής έχει σχέση με το γεγονός
πως ένα μήνα πριν, τον Ιούλιο του 2018, κάηκαν 102 πολίτες στο Μάτι,
κάτι που δεν επέτρεψε την διοργάνωση της σχετικής φιέστας, τότε.
Ο τέως πρωθυπουργός παραθέτει τα γνωστά του επιχειρήματα για τα
«επιτεύγματα» της κυβέρνησης του, κάτι όμως που δεν εκτίμησαν αναλόγως
οι Έλληνες πολίτες και γι΄αυτό έδωσαν την νίκη στην Νέα Δημοκρατία.
Φαίνεται πως ο Αλ. Τσίπρας, ακόμα και σήμερα δεν κατάλαβε γιατί
ηττήθηκε όχι μια φορά, αλλά τέσσερις φορές μέσα σε σαράντα ημέρες.
Δηλαδή δεν υπήρξε υποκλοπή της ψήφου των πολιτών, με απατηλές
υποσχέσεις.
Όλοι γνώριζαν τι ψήφιζαν και
τι καταψήφιζαν. Τέσσερις φορές.
Ο Αλ. Τσίπρας, μέσα στην σύγχυση του αποκαλεί την κυβέρνηση της Νέας
Δημοκρατίας «μνηστήρες». Είτε αγνοεί τι σημαίνει αυτή η λέξη είτε αγνοεί
την πραγματικότητα. Η Νέα Δημοκρατία δεν διεκδικεί την εξουσία. Είναι η
εξουσία, με την ψήφο των πολιτών.
Είναι αλήθεια πως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στους 54 μήνες που διακυβέρνησαν την
πατρίδα μας, επιχείρησαν να τα αλλάξουν όλα. Με μια διαφορά. Δεν το
έπραξαν δημιουργώντας και συνθέτοντας, αλλά κατεδαφίζοντας και
αποδομώντας. Διακυβέρνησαν με όπλο την επιβολή και όχι την συναίνεση και
τον διάλογο.
Αυτά είναι γνωστά. Ο μόνος που τα αγνοεί είναι ο τέως πρωθυπουργός.
Επί πλέον, στην Οικονομία τα πλεονάσματα επιτεύχθηκαν με τον νόμο της
«ανωτάτης μπακαλικής». Αν δεν πληρώνεις και μόνον εισπράττεις, τότε το
ταμείο θα είναι γεμάτο.
Η Οικονομία όμως δεν λειτουργεί με τρικ και με ερασιτεχνισμούς. Ούτε
με δυσβάστακτους φόρους. Και όλα αυτά τα πλήρωσε και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι
ΑΝΕΛ, που εξαϋλώθηκαν δια της ενσωματώσεως τους στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος, ο Αλ. Τσίπρας κάνει ότι αγνοεί το γεγονός πως μας έβγαλε από
το μνημόνιο που ο ίδιος μας είχε βάλει. Ένα μνημόνιο που ήταν και
αχρείαστο και σκληρό.
Και βέβαια, στην χθεσινή, επετειακή ανάρτηση του, κανένα ίχνος
αυτοκριτικής. Όλα καλώς καμωμένα. Μάλιστα, εγκαλεί τους «μνηστήρες» πως
θέλουν να κατεδαφίσουν τις «κατακτήσεις των λαϊκών στρωμάτων.»
Αν εννοεί μια κοινωνία των επιδομάτων και της αναδιανομής της
φτώχειας, προφανώς και η Νέα Δημοκρατία δεν έχει τέτοιο όραμα για την
πατρίδα μας.
Άλλωστε, γι΄αυτό ψηφίστηκε. Για να εφαρμόσει το πρόγραμμα της που παρουσίασε με ειλικρίνεια στον Ελληνικό λαό.
Είναι ίδιον των πραγματικών ηγετών να αντιλαμβάνονται και να αναλύουν
τα αίτια της ήττας τους και να αναπροσαρμόζουν την πολιτική τους και
τους στόχους τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Α.Παπανδρέου που στα τέλη
του 1993, βλέποντας κριτικά την δεκαετία του 80, που του ανήκε
ολοκληρωτικά, έκανε στροφή 180 μοιρών και έθεσε την Ελλάδα στην τροχιά
της μείωσης του πληθωρισμού και του χρέους.
Αν φτάσαμε στο 2001, αυτό το οφείλουμε, εν πολλοίς, στο 1994-95.
Βέβαια, είναι ανόητο να ζητούμε από τον Αλ. Τσίπρα να κάνει αυτό που έκανε ο Α.Παπανδρέου.
Όμως είναι το μόνο που μπορεί να τον κάνει μνηστήρα—χωρίς εισαγωγικά—της εξουσίας.
Χωρίς αλαζονεία, να σταθεί αυτοκριτικά στην διακυβέρνηση του και να επαναδρομολογήσει την πορεία του κόμματος του.
Μπορεί;
Σ. Μουμτζής
liberal.gr
