Απ`
όλα τα σημεία του νομού Μεσσηνίας προσκυνητές επισκέπτονται το
μοναστήρι του Βουλκάνο και με τα πόδια ακολουθούν την πομπή προς τη
Μεσσήνη. Ο ίδιος ή και μεγαλύτερος αριθμός προσκυνητών θα επισκέπτεται
καθημερινά την θαυματουργή εικόνα που παραμένει για 10ήμερο.
Γιατί κατεβαίνει η εικόνα.
Σε ανάμνηση ενός σημαντικού γεγονότος που έπαιξε ρόλο στην ιστορία του τόπου.
Οι γραφές λένε ότι :
Πριν
πολλά - πολλά χρόνια, επί Τουρκοκρατίας, στο νομό και ιδιαίτερα στην
περιοχή του "νησιού" όπως λεγόταν η Μεσσήνη, ξέσπασε μιά σπάνια
αρρώστια.
Την
είχαν μεταφέρει, λέγεται, αλγερινοί ναυτικοί που ειχαν φτάσει με τα
καράβια τους στη Μεθώνη και την Κορώνη.
Παρά τις προσπάθειες των γιατρών
και των ειδικών της εποχής, η ασθένεια δεν υποχώρησε. Ο δεσπότης και ο
έπαρχος ανέλαβαν πρωτοβουλία και τέθηκαν επικεφαλής εκστρατείας.Πηγαν
στο Βουλκάνο και ζήτησαν την εικόνα ώστε να βοηθήσουν το δοκιμαζόμενο
πληθυσμό.
Οι
μοναχοί αποδέχτηκαν το αίτημα, πήραν την εικόνα στα χέρια και
ποδαρόδρόμο κατέβηκαν στη Μεσσήνη. Περπατούσαν όλη τη νύχτα γιά να
φτάσουν γρήγορα.
Όλοι
πήγαν και ασπάστηκαν την εικόνα. Η αρρώστια υποχώρησε και οι καλόγεροι
μετά από μερικές μέρες επέστρεψαν στο μοναστήρι τους. Κι επειδή η
κατάσταση βελτιώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα "έστησαν" κι ένα
τρικούβερτο γλέντι με χοιρινα, που λόγο θρησκείας ήταν - και είναι -
απαγορευτικά για τους Τούρκους.
Αυτό
γίνεται και τώρα, εδώ και χρόνια, σε ανάμνηση εκείνου του θαύματος. Οι
μοναχοί διαβάζουν παρακλήσεις, ο δεσπότης είναι.επικεφαλής και οι πιστοί
σπεύδουν να προσκυνήσουν. Και φυσικά ακολουθεί γλέντι με γουρνοπούλες.
