Γράφει ο Πύλιος
Ελαιώνες και περιβόλια, της Πυλίας, άγριες λαγκαδιές,
κλήματα, θάμνοι και μυρωμένα λουλούδια, βράχια και μονοπάτια, το χαμόγελο και
το εξεταστικό βλέμμα, το «καλημέρα» που σου 'ρχεται απρόσμενο από την πίσω
μεριά ενός φράχτη, το σούρσιμο της οχιάς, βραδινές βόλτες στην αμμουδιά της Κορώνης
της φοινικούντας της Μεθώνης , ποια μοίρα σάς είναι γραμμένη;
Όχι, δεν χαίρομαι
που θα ξεριζωθούν όλα αυτά για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιγνίτη αν
περάσουν τα σχέδια «επενδυτών » που ουδεμία σχέση έχουν με τον τόπο .
Δεν χαίρομαι σαν
ιθαγενής να μου χαρίζουν καθρεφτάκια (ορισμένες θέσεις εργασίας ) για να μου
καταστρέψουν τον τόπο .
Δεν μπορώ να δεχθώ να εκχωρείται το περιβάλλον, η
ιστορία, τα μνημεία, στο ιερό δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
Κανείς ιδιοκτήτης δεν παίρνει τίποτα μαζί του είμαστε
προσωρινοί.
Και αυτό το «ξεκοίλιασμα της Πυλιακής Γής » που
επιχειρείται μου φαίνετε σαν καλοσχεδιασμένη εξωραϊσμένη
βόμβα.
Τις συνέπειες αν «γίνει το έγκλημα »θα τις αισθανθούμε με
τον καιρό.
Είναι λάθος ο
λιγνίτης . Έχει πλέον ξεπεραστει ..Υπάρχει η ενέργεια η φιλική προς το
περιβάλλον ( Αιολική ,Ηλιακή ,Υδροηλεκτρική
)
Είναι λάθος να στειρώνονται ένας ιστορικός τόπος, τα
μνημεία, το περιβάλλον, να προσβάλλονται η κλίμακα, ο ρυθμός και το μέτρο του
τόπου.
Δεν είναι αυτό αγάπη για τον τόπο, δεν είναι αυτό ανάπτυξη.
Σκέπτομαι πόσες μικρές - οικογενειακές τουριστικές
μονάδες θα μπορούσαν να γίνουν σ' όλη τη Πυλία, δίπλα στα περιβόλια, μ' αυτά τα
χρήματα της Κοινότητας μέσα από διάφορα προγράμματα που θα εξασφάλιζαν
πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας από αυτές που υπόσχονται οι επενδυτές χωρίς να «
στειρώσουν » αυτό τον τόπο
Σκέπτομαι όλο το
φλογερό, χρυσοπράσινο στέμμα της Μεσσηνίας, που θα γίνει κρανίου τόπος
