Βίδος Κοσμάς
«Πάρ' το αλλιώς» λέει η Αννίτα Πάνια στο τρέιλερ της νέας εκπομπής της με τον τίτλο «Αννίτα SOS», όπως όμως έγινε εμφανές από το πρώτο κιόλας επεισόδιο η ίδια δεν έχει καμία διάθεση να το πάρει αλλιώς.
Ή δεν μπορεί: παγιδευμένη στη... στερούμενη αισθημάτων και τρυφερότητας περσόνα που έχει λανσάρει στην τηλεόραση, συνεχίζει το ίδιο απόμακρη, το ίδιο ειρωνική, το ίδιο αδιάφορη για το πρόβλημα του διπλανού της, το ίδιο σνομπ και αγενής όπως την εποχή του «Χρυσού κουφέτου» και των «Παρατράγουδων».
Συνάδει όμως η πολικών θερμοκρασιών παρουσιάστρια που έχουμε γνωρίσει με τη φιλάνθρωπο Αννίτα (δίνει λύσεις στα προβλήματα βασανισμένων ανθρώπων και μοιράζει παραδάκι στους αναξιοπαθούντες) που λανσάρει το νέο (παρόμοιο με τα προηγούμενα) πόνημά της; Επ' ουδενί.
Την ίδια στιγμή, ακόμη και αν προσπεράσουμε την ψύχρα που διαχέεται στο στούντιο με το πού εμφανίζεται, η βαρεμάρα της (πόσο θα ήθελε να της στέλνουν στο σπίτι τα «ευρώπουλα» της αμοιβής της αντί να εργάζεται!) σε διώχνει από την εκπομπή και από το κανάλι. Βεβαίως, κάτι τέτοιο δεν το επιβεβαιώνουν τα νούμερα του πρώτου επεισοδίου, τα οποία μπορεί να μην είναι θριαμβευτικά, είναι όμως ικανοποιητικά. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, θα πείτε, ως φαίνεται όμως η πολυετής σίτιση του τηλεοπτικού κοινού με κακής ποιότητας φαγητό έχει αλλοιώσει τη γεύση του. Το επισημαίνω χωρίς σνομπισμό, αυτόν τον αφήνω όλον στην κυρία Πάνια, ως τηλεθεατής που και εκείνος «υποκύπτει» ενίοτε στη χαμηλή ποιότητα - πόσα βράδια δεν έχω περάσει χαζεύοντας τουρκικές σειρές, έτσι για να χαλαρώσω...
Η τηλεόραση, ως γνωστόν, ψυχαγωγεί αλλά και εκπαιδεύει. Τα αποτελέσματα της κακής εκπαίδευσης που παρείχε από την εποχή ακόμα που υπήρχαν χρήματα και μπορούσε να κάνει καλύτερες παραγωγές τα βλέπουμε τώρα, μετρώντας τους ουκ ολίγους θεατές που επιλέγουν Σεφερλή, Μπεκατώρου (το trash που ξαφνικά το βαφτίσαμε trendy) και Αννίτα. Και είναι θλιβερό ότι ακόμα και σήμερα, στην εποχή του μεγάλου ξεκαθαρίσματος οπότε «θα φύγει η σαβούρα» όπως είπε πρόσφατα ο Γιάννης Μπέζος προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις, τελικά η σαβούρα αποκτά καινούργια συσκευασία (στούντιο, σκηνικό, κανάλι...), σερβίρεται ως νέο προϊόν (όπως στην περίπτωση του «Αννίτα SOS») και θύματα της οικονομικής κρίσης πέφτουν εκπομπές που μόνο κέρδος αποτελούσαν για την τηλεόραση - αναφέρω ενδεικτικά την «Εμπόλεμη ζώνη» του Σωτήρη Δανέζη. Στη δική μας εμπόλεμη ζώνη η ευτέλεια καλά κρατεί. Και η Αννίτα πανηγυρίζει την επικράτησή της χτυπώντας (με βαριεστημένο, πάντα, ύφος) τα ντραμς της εκπομπής της.
ΥΓ.: Δίπλα στην ευτέλεια της ιδιωτικής, η απύθμενη ανοησία της κρατικής τηλεόρασης. Εν προκειμένω η παρέμβαση της ΝΕΤ στο σίριαλ «Downton abbey» με τη λογοκρισία ενός φευγαλέου ασπασμού ανάμεσα σε δύο άνδρες. Ηταν μια εβδομάδα που μας πήγε πολύ πίσω η προηγούμενη...
"On air" (BHMA)
«Πάρ' το αλλιώς» λέει η Αννίτα Πάνια στο τρέιλερ της νέας εκπομπής της με τον τίτλο «Αννίτα SOS», όπως όμως έγινε εμφανές από το πρώτο κιόλας επεισόδιο η ίδια δεν έχει καμία διάθεση να το πάρει αλλιώς.
Ή δεν μπορεί: παγιδευμένη στη... στερούμενη αισθημάτων και τρυφερότητας περσόνα που έχει λανσάρει στην τηλεόραση, συνεχίζει το ίδιο απόμακρη, το ίδιο ειρωνική, το ίδιο αδιάφορη για το πρόβλημα του διπλανού της, το ίδιο σνομπ και αγενής όπως την εποχή του «Χρυσού κουφέτου» και των «Παρατράγουδων».
Συνάδει όμως η πολικών θερμοκρασιών παρουσιάστρια που έχουμε γνωρίσει με τη φιλάνθρωπο Αννίτα (δίνει λύσεις στα προβλήματα βασανισμένων ανθρώπων και μοιράζει παραδάκι στους αναξιοπαθούντες) που λανσάρει το νέο (παρόμοιο με τα προηγούμενα) πόνημά της; Επ' ουδενί.
Την ίδια στιγμή, ακόμη και αν προσπεράσουμε την ψύχρα που διαχέεται στο στούντιο με το πού εμφανίζεται, η βαρεμάρα της (πόσο θα ήθελε να της στέλνουν στο σπίτι τα «ευρώπουλα» της αμοιβής της αντί να εργάζεται!) σε διώχνει από την εκπομπή και από το κανάλι. Βεβαίως, κάτι τέτοιο δεν το επιβεβαιώνουν τα νούμερα του πρώτου επεισοδίου, τα οποία μπορεί να μην είναι θριαμβευτικά, είναι όμως ικανοποιητικά. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, θα πείτε, ως φαίνεται όμως η πολυετής σίτιση του τηλεοπτικού κοινού με κακής ποιότητας φαγητό έχει αλλοιώσει τη γεύση του. Το επισημαίνω χωρίς σνομπισμό, αυτόν τον αφήνω όλον στην κυρία Πάνια, ως τηλεθεατής που και εκείνος «υποκύπτει» ενίοτε στη χαμηλή ποιότητα - πόσα βράδια δεν έχω περάσει χαζεύοντας τουρκικές σειρές, έτσι για να χαλαρώσω...
Η τηλεόραση, ως γνωστόν, ψυχαγωγεί αλλά και εκπαιδεύει. Τα αποτελέσματα της κακής εκπαίδευσης που παρείχε από την εποχή ακόμα που υπήρχαν χρήματα και μπορούσε να κάνει καλύτερες παραγωγές τα βλέπουμε τώρα, μετρώντας τους ουκ ολίγους θεατές που επιλέγουν Σεφερλή, Μπεκατώρου (το trash που ξαφνικά το βαφτίσαμε trendy) και Αννίτα. Και είναι θλιβερό ότι ακόμα και σήμερα, στην εποχή του μεγάλου ξεκαθαρίσματος οπότε «θα φύγει η σαβούρα» όπως είπε πρόσφατα ο Γιάννης Μπέζος προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις, τελικά η σαβούρα αποκτά καινούργια συσκευασία (στούντιο, σκηνικό, κανάλι...), σερβίρεται ως νέο προϊόν (όπως στην περίπτωση του «Αννίτα SOS») και θύματα της οικονομικής κρίσης πέφτουν εκπομπές που μόνο κέρδος αποτελούσαν για την τηλεόραση - αναφέρω ενδεικτικά την «Εμπόλεμη ζώνη» του Σωτήρη Δανέζη. Στη δική μας εμπόλεμη ζώνη η ευτέλεια καλά κρατεί. Και η Αννίτα πανηγυρίζει την επικράτησή της χτυπώντας (με βαριεστημένο, πάντα, ύφος) τα ντραμς της εκπομπής της.
ΥΓ.: Δίπλα στην ευτέλεια της ιδιωτικής, η απύθμενη ανοησία της κρατικής τηλεόρασης. Εν προκειμένω η παρέμβαση της ΝΕΤ στο σίριαλ «Downton abbey» με τη λογοκρισία ενός φευγαλέου ασπασμού ανάμεσα σε δύο άνδρες. Ηταν μια εβδομάδα που μας πήγε πολύ πίσω η προηγούμενη...
"On air" (BHMA)
