Το ανεξήγητο φως από το Μονοπάτι του Διαβόλου

Βαθιά μέσα στις απόμακρες περιοχές του Μιζούρι, μια αινιγματική σφαίρα φωτός στοιχειώνει την περιοχή για περισσότερο από έναν αιώνα.
Τώρα δύο φωτογράφοι αποτύπωσαν το φαινόμενο σε αυτές τις καταπληκτικές εικόνες.
Το μυστηριώδες φως εμφανίζεται μόλις πέσει το σούρουπο, αρχίζοντας από ένα αμυδρό φως που μετατρέπεται σταδιακά σε εκτυφλωτική λάμψη.
Οι ντόπιοι το περιγράφουν ως μια λαμπερή σφαίρα που αιωρείται και η οποία εμφανίζεται στους λόφους Όζαρκ, στην τοποθεσία που είναι γνωστή σαν Περίπατος του Διαβόλου.
Το ανεξήγητο φως στο Μονοπάτι του Διαβόλου, όπως καταγράφηκε από τους Άντον Ντόλεζαλ και Λάρα Σίπλεϊ.

Κάποιοι μάρτυρες λένε ότι το φως είναι λαμπρό κυανό, ενώ άλλοι επιμένουν ότι είναι κόκκινο. Όσον αφορά την προέλευσή του, οι εξηγήσεις είναι πολλές και ποικίλες: από ποσότητα φυσικού αερίου που διαφεύγει καθημερινά από κάποια υπόγεια κοιλότητα με υψηλή πίεση, μέχρι ένα Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο, και από το ακέφαλο φάντασμα ενός Ινδιάνου της περιοχής ή ένα ζευγάρι φλογερών εραστών που κοιτάζονται στα μάτια μέχρι τα φώτα των διερχόμενων αυτοκινήτων από τον αυτοκινητόδρομο Ε 50.
Τίποτα πάντως δεν έχει εξηγήσει ικανοποιητικά την προέλευση του φασματικού φωτός.
Το ίδιο άκαρπη ήταν και μια έρευνα που έκανε το 1950 το Σώμα Μηχανικών του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δύο φωτογράφοι, η Λάρα Σίπλεϊ και ο Άντον Ντόλεζαλ, ταξίδεψαν πρόσφατα στην περιοχή για να καταγράψουν τις ιστορίες των κατοίκων, οι ζωές των οποίων έχουν επηρεαστεί από το φασματικό φως που στοιχειώνει την πόλη τους.
Η εμφάνιση της σφαίρας ξεκινά από ένα αμυδρό φως που μετατρέπεται σταδιακά σε εκτυφλωτική λάμψη.
Το μυστηριώδες φως φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 1900 στον Περίπατο του Διαβόλου, έναν εξοχικό δρόμο ανάμεσα στο νοτιοδυτικό Μιζούρι και στη βορειοανατολική Οκλαχόμα, κοντά στην πόλη Χόρνετ. Οι περισσότεροι αναφέρουν ότι εμφανίζεται συνεχώς από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Σύμφωνα με τη Wikipedia, οι πρώτες συναντήσεις με το φως χρονολογούνται από την Πορεία των Δακρύων τη δεκαετία του 1830. Πρόκειται για έναν μαρτυρικό δρόμο που πήραν την εποχή εκείνη οι Ινδιάνοι της περιοχής, κατόπιν απόφασης της κυβέρνησης, για να μετεγκατασταθούν στην Οκλαχόμα.
Κατά τη διαδρομή πέθαναν 60.000 από τους 130.000 Ινδιάνους Τσερόκι, καθώς και πολλοί Αφροαμερικανοί.
Σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι η πρώτη τεκμηριωμένη καταγραφή έγινε το 1881 και η πρώτη δημόσια αναφορά το 1936 από την εφημερίδα Kansas City Star.
Ένας καθηγητής από το Πανεπιστήμιο του Αρκάνσας που ερεύνησε το φαινόμενο το 1960, αποφάνθηκε ότι το φως προέρχεται από σταθερή πηγή.
Να σημειωθεί ότι η περιοχή, η οποία βρίσκεται στην καρδιά της Ζώνης της Βίβλου, είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη, με μεγάλο ποσοστό της νεολαίας να βρίσκει καταφύγιο στα ναρκωτικά.

Ότι απόμεινε από την έρευνα που έκανε το 1950 το Σώμα Μηχανικών του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών.
youmagazine