ΝASA: Συναγερμός για την Αράλη - Η λίμνη μετατρέπεται σε... έρημο!

Συναγερμό για τη Λίμνη Αράλη σήμανε η NASA, δημοσιοποιώντας στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η ανατολική πλευρά της έχει αποξηραθεί ολοκληρωτικά, γεγονός που μπορεί να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες.

Τα παράλια της Λίμνης Αράλης, που βρίσκεται στην κεντρική Ασία, κατοικούνται από την αρχαιότητα. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που διανύει περίοδο ξηρασίας, ωστόσο τώρα τα πράγματα δείχνουν να έχουν φτάσει στο απροχώρητο.

Σημειώνεται ότι η Αράλη ήταν μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο.

Κατάσταση που άρχισε να αλλάζει από τη δεκαετία του 1960, αφού οι αρχές της πρώην ΕΣΣΔ προχώρησαν στην εκτροπή δύο ποταμών της περιοχής για την καλλιέργεια βαμβακιού και για αρδευτικά έργα.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στο παρελθόν την αποκαλούσαν και «εσωτερική θάλασσα» λόγω του τεράστιου μεγέθους της. Ενώ όμως, πριν από 50 χρόνια είχε έκταση 68.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, σήμερα έχουν απομείνει τέσσερις μικρές και αποκομμένες μεταξύ τους επιμέρους λίμνες, με συνολική έκταση περίπου 7.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο πληθυσμός που κατοικεί στην περιοχή ανέρχεται σε πάνω από 60 εκατομμύρια ανθρώπους, αριθμός που έχει τετραπλασιαστεί από το 1960, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ.

Η κλιματική αλλαγή επιδείνωσε την κατάσταση, αφού τα τελευταία χρόνια η εισροή υδάτων στη λίμνη έχει μειωθεί δραματικά. Το φετινό αρνητικό ρεκόρ αποδίδεται επίσης στη μείωση της ποσότητας χιονιού στις κορυφές των γειτονικών βουνών που τροφοδοτούν τη λίμνη, σύμφωνα με την NASA.

Το 2005, το Καζακστάν έχτισε ένα νέο φράγμα για τη βελτίωση της κατάστασης, δίχως ωστόσο τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

«Πρόκειται πιθανότατα για την πρώτη φορά που έχει αποξηραθεί πλήρως τα τελευταία 600 χρόνια, από την εποχή του Μεσαίωνα όταν και εξετράπη ο ποταμός Άμου Ντάρια στην Κασπία Θάλασσα», δηλώνει ο Φίλιπ Μίκλιν του Πανεπιστημίου του Δυτικού Μίσιγκαν.

Ο ρόλος της λίμνης στο περιβάλλον είναι τεράστιος. Χωρίς την επιρροή της, οι τοπικοί χειμώνες γίνονται όλο και πιο ψυχροί, ενώ τα καλοκαίρια πιο θερμά και ξηρά.

Παράλληλα, η παρουσία της σκόνης, σε συνδυασμό με τη συσσώρευση χημικών λόγω αγροτικών δραστηριοτήτων και σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, έχουν επιδεινώσει την κατάσταση για τις τοπικές κοινότητες.