Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και
στη συνέχεια ειδικεύθηκε στον κλάδο της βιοχημείας στη Βιέννη. Επέστρεψε στην
Ελλάδα και ανέλαβε τη διεύθυνση του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Δημοσίευσε μεγάλο αριθμό ερευνητικών εργασιών και έγινε γνωστή σε όλη την
ανθρωπότητα. Δυστυχώς οι ελληνικές αρχές την εγκατέλειψαν και σταμάτησαν να την
στηρίζουν οικονομικά και ηθικά. Αυτό την ανάγκασε να φύγει εκτός Ελλάδας και να
μεταβεί για επιστημονικές έρευνες σε Γαλλία, Αγγλία και Αμερική.
Τα
αντικαρκινικά ινστιτούτα της Αμερικής την προσέλαβαν και στήριξαν το έργο της.
Ασχολήθηκε περισσότερο με την πυρηνική ιατρική. Εργάστηκε στο ιατρικό τμήμα της
Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας στο Οκ Ρητζ και στη συνέχεια στο Ναυτικό Κέντρο
Ιατρικών Ερευνών, όπως και στο τμήμα Πυρηνικών Ερευνών του Εθνικού Ινστιτούτου
Υγιεινής στην Ουάσιγκτων.
Εκτεθειμένη συνεχώς στη
ραδιενέργεια προσβλήθηκε και η ίδια από τον καρκίνο. Της συνέστησαν να διακόψει
την ερευνητική δουλειά και να πάει για θεραπεία. Αρνήθηκε πιστεύοντας ότι θα
πρόφταινε να ολοκληρώσει μια σημαντική επιστημονική έρευνα που θα άλλαζε τα
επιστημονικά δεδομένα. Δυστυχώς δεν άντεξε και έπεσε τελικά θύμα της επάρατης
νόσου στις 2 Νοεμβρίου 1962.
Η αμερικανική κυβέρνηση
την τίμησε ως μεγάλη ηρωίδα της επιστήμης. Ετάφη μεγαλοπρεπώς στο Εθνικό
Νεκροταφείο του Άρλιγκτον εκεί που γίνεται η ταφή των μεγάλων και ενδόξων
νεκρών της Αμερικής σε ένδειξη τιμής της προσφοράς της στην επιστήμη.
Ο
Βουφραδιώτης
