ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑTΩΝ 1920 ΚΑΙ 2015

Την 1^η Νοεμβρίου 1920 διαρκούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας (ΜΕ), η οποία ήταν μια λανθασμένη ενέργεια εκ μέρους του Βενιζέλου που είχε καταλάβει την εξουσία το 1917 με τις λόγχες των Αγγλογάλλων , έγιναν εκλογές και αναδείχθηκαν νικητές οι Αντιβενιζελικοί με το σύνθημα «οίκαδε», δηλαδή, εκμεταλλεύτηκαν την επί 8 χρόνια  κούραση του στρατού και  υποσχέθηκαν  λήξη του πολέμου και επιστροφή στα σπίτια του υπόσχεση την οποίαν αθέτησαν. Αυτό ακριβώς έπραξε και ο ΣΥΡΙΖΑ την 25^η Ιανουαρίου 2015 τάζοντας  «λαγούς με πετραχήλια»  για να υποκλέψει την ψήφο του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε , όπως το 1920, την πράγματι άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κόσμος λόγω της πεντάχρονης οικονομικής κρίσης, προκειμένου να κερδίσει της εκλογές.

       Όσα έλεγε προεκλογικά ο κος Τσίπρας την 26^η Ιανουαρίου τα πέταξε στα σκουπίδια  και στη συνέχεια επί ένα πεντάμηνο πορεύεται χωρίς πρόγραμμα και στόχους. Όλα γίνονται ερασιτεχνικά με εξαίρεση την επικοινωνιακή προπαγάνδα και την επίδειξη ψευτοπαλικαρισμών και λεονταρισμών . Οι ίδιοι, τώρα, παραδέχονται ότι μέχρι τη διάσκεψη της Ρίγας(πρωτεύουσα Λεττονίας) δεν γίνονταν  διαπραγματεύσεις  γιαυτό την 20 Φεβρουαρίου ενώ αναζητούσαν χρήματα χωρίς μνημόνιο , επέστρεψαν στην Ελλάδα με μνημόνιο χωρίς χρήματα και «μπόλικη» δημιουργική ασάφεια. Για το επίπεδο των συνομιλιών ότι δήθεν η κυβέρνηση της αριστεράς δεν συζητά με κατώτερα στελέχη των θεσμών αναφέρεται το εξής: Την 13η και  14η  Ιουνίου ο κος Τσίπρας έστειλε στις Βρυξέλλες υψηλό κυβερνητικό κλιμάκιο  ( Δραγασάκης, Παππάς, Τσακαλώτος και Χουλιαράκης) χωρίς να έχει εκ των προτέρων  εξασφαλίσει με ποίους θα διαπραγματευθούν . Το κλιμάκιο αυτό πήγε στις Βρυξέλλες και έθεσε τις ελληνικές προτάσεις  για έλεγχο στον βοηθό του Γιούγκερ και στον καφετζή του Τόμσεν οι οποίοι τους τις απέρριψαν ως απαράδεκτες και τους έστειλαν στην Αθήνα αδιάβαστους

     Η πεντάμηνη διαπραγμάτευση των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ κρινομένη εκ του αποτελέσματος ήταν μια παταγώδης αποτυχία, ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό.  Η  κυβέρνηση  αφού περιήλθε όλη την υφήλιο (ΗΠΑ, Ρωσία,Ιράν,Κίνα, Βενεζουέλα, κ.λπ)  για εξεύρεση  χρημάτων , διαπίστωσε ότι δεν υπάρχουν χρήματα εκτός ΕΕ και αυτά που ισχυριζόταν προεκλογικά αποδείχθηκαν παραμύθια της Χαλιμάς. Στο σημείο αυτό πρέπει  να υπογραμμισθεί ότι εναλλακτικός δρόμος πέραν της ευρωζώνης δεν υπάρχει και  όποιος ακόμη ισχυρίζεται το αντίθετο είναι εκτός πραγματικότητας  και  ivory tower.

     Έρχομαι τώρα στα δημοψηφίσματα. Την 22^η Νοεμβρίου 1920 παρά την αντίθετη στάση των συμμάχων η κυβέρνηση διενεργεί δημοψήφισμα για επαναφορά του Βασιλιά Κωνσταντίνου  του Α΄ που επεκράτησε με 98% ( οι Βενιζελικοί απήχαν).   Η ενέργεια αυτή οδήγησε στην απώλεια των συμμάχων, στην αδυναμία εξεύρεσης δανείου (παρά την φιλότιμη προσπάθεια του Γούναρη που περιήλθε όλη την Ευρώπη με το «ματωμένο» σακάκι  του προς αναζήτηση χρημάτων), τη διχοτόμηση του νομίσματος, την χρεοκοπία και την καταστροφή . Παρεμπιπτόντως σημειώνεται ότι η ΜΕ  ήταν μια απόφαση συναισθηματικού τύπου που βασίσθηκε στον αυθορμητισμό  του Βενιζέλου και όχι στις δυνατότητες του έθνους και ως τούτο ήταν μια εγκληματικά λανθασμένη ενέργεια  χωρίς καμία πιθανότητα επιτυχίας και κατά συνέπεια το ζητούμενο ήταν πως θα γινόταν απεμπλοκή από αυτή την περιπέτεια με τις λιγότερες απώλειες.  

      Το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου 2015 είναι ένα δημοψήφισμα παράλογο και άνευ αντικειμένου καθόσον η πρόταση των δανειστών έχει αποσυρθεί. Ωστόσο, εάν πραγματοποιηθεί και επικρατήσει το ΟΧΙ τότε η καταστροφή που θα επέλθει θα είναι  με μαθηματική ακρίβεια μεγαλύτερη από εκείνη που υπέστη η χώρα το 1922. Η κυβέρνηση έχει ταχθεί υπέρ του ΟΧΙ χωρίς να καθορίζει το μετά από την επικράτησή του. Εάν ο κος Τσίπρας επιθυμεί να  προβάρει το σακάκι του Γούναρη ουδόλως ενδιαφέρει τους Έλληνες, οι οποίοι θέλω να πιστεύω  ότι δεν θα τον ακολουθήσουν στον ολισθηρό αυτόν κατήφορο που έχει πάρει.   

      Μερικοί επιχειρηματολογούν ότι πρέπει να πούμε ΟΧΙ όπως το 1940, ξεχνούν όμως, ότι το 1940 ο Μεταξάς είχε προετοιμάσει το στρατό και είχε σχέδιο από τριετίας και ήταν σίγουρος για την απόφασή του την οποία πήρε μόνος και δεν την έθεσε σε δημοψήφισμα, σε αντίθεση με τη σημερινή ηγεσία που κινείται χωρίς σχέδιο, τα ταμεία είναι άδεια, δεν έχει συμμάχους και  φορτώνει την ευθύνη για την απόφαση που πρέπει να πάρει ο ίδιος στις πλάτες του λαού μέσω δημοψηφίσματος.

      Εάν τελικά πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα και επικρατήσει το ΟΧΙ τότε οι εκλογικές διαδικασίες του 1920 και του 2015 θα είναι πανομοιότυπες ως προς τις συνθήκες, τις προϋποθέσεις διεξαγωγής και το εκλογικό αποτέλεσμα  και κατά συνέπεια και οι επιπτώσεις τους θα ταυτισθούν απολύτως  , διότι όπως λέει και ο Άλμπερτ Αϊστάιν  πρέπει να είναι κάποιος παρανοϊκός για να πιστεύει ότι με τα ίδια δεδομένα θα πετύχει διαφορετικά αποτελέσματα

       Κλείνοντας, επισημαίνω ότι  πρέπει να ψηφίσουμε με τη λογική και όχι με το συναίσθημα και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη που διέπραξαν οι πρόγονοί μας πριν από 95 χρόνια. Το ΟΧΙ σημαίνει «έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ και απόλυτη καταστροφή της χώρας». Το ΝΑΙ σημαίνει ναι στην ΕΕ, ναι στο ευρώ, επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από μηδενική βάση, αρχικά θα υπάρξουν δυσκολίες αλλά μακροπρόθεσμα θα υπάρξει προοπτική ανάπτυξη της οικονομίας.  

 Είμαι βέβαιος ότι και ο κάθε νοήμων και νουνεχής ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ εάν επικρατήσει το ΝΑΙ θα βροντοφωνάξει  ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ  ΕΥΤΥΧΩΣ  ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ!.

  Ιωάννης Δημητρόπουλος

Αντιστράτηγος ε.α- Μαθηματικός