Δεν παύουν οι βουλευτές, οι υπουργοί και τα στελέχη
του ΣΥΡΙΖΑ να αναζητούν διαρκώς καταφύγιο στις αιτιάσεις τους εναντίον
των μέσων ενημέρωσης που υποτίθεται ότι έχουν στοχοποιήσει αυτούς και
την κυβέρνηση και άδικα τους επικρίνουν για όσα κάνουν ή δεν κάνουν.
Και φυσικά, στο περιθώριο αυτής της ενασχόλησής τους δεν τους έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ότι αυτή η ιστορία του «είμαστε με όλους και με όλα και κατά περίπτωση επιλέγουμε με ποιον θα πάμε και ποιον θα αφήσουμε» έχει υπερβεί κάθε όριο υποκρισίας.
Μόλις προχθές ακούσαμε τον υπουργό Υποδομών Χρ. Σπίρτζη να καταγγέλλει στη Βουλή τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο για την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων την οποία, όμως, ο ίδιος υπέγραψε. Και προσωπικά βρήκα εξαιρετικά διασκεδαστική την έκφραση της οδύνης του για το
συντελεσθέν «έγκλημα», του οποίου, ασχέτως ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί, ο ίδιος δεν παύει να είναι ο φυσικός αυτουργός, «ο δράστης του εγκλήματος» κατά το κοινώς λεγόμενο, ο άνθρωπος που αβίαστα και με ελεύθερη βούληση επέλεξε αυτήν την ιδιότητα προκειμένου να διατηρήσει την υπουργική καρέκλα.
Και μόλις χθες πληροφορηθήκαμε τη σκληρή αποδοκιμασία από τον ΣΥΡΙΖΑ των κουκουλοφόρων που κακοποίησαν τον βουλευτή της ΝΔ Οικονόμου, συγκινηθήκαμε και από την πρωτοβουλία ορισμένων να επισκεφθούν τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή για να εκφράσουν κι από κοντά τα αισθήματά τους, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τη λειτουργία του παραμάγαζου του στελέχους τους Π. Λάμπρου που αν και όταν χρειαστεί φροντίζει ώστε «τα παιδιά» να έχουν την αναγκαία νομική κάλυψη.
Και το ερώτημα που αβίαστα ανακύπτει είναι πού θα φτάσει επιτέλους αυτή η κοροϊδία και πότε οι κυβερνώντες τη χώρα θα αποφασίσουν να επιδείξουν το στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης απέναντι στα όσα κάνουν. Κανένας δεν τους υποχρεώνει για οτιδήποτε. Αποκλειστικά δική τους είναι η επιλογή. Αλλά να είναι ταυτόχρονα και θύμα και δράστης δεν γίνεται. Οπως δεν γίνεται και τα ΜΑΤ να ξαμολάνε, και τη νομική κάλυψη των συλλαμβανομένων να αναλαμβάνουν. Και να έχουν από πάνω και το θράσος να κατηγορούν όσους δεν κλείνουν τα μάτια στα καραγκιοζιλίκια τους.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος
Και φυσικά, στο περιθώριο αυτής της ενασχόλησής τους δεν τους έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ότι αυτή η ιστορία του «είμαστε με όλους και με όλα και κατά περίπτωση επιλέγουμε με ποιον θα πάμε και ποιον θα αφήσουμε» έχει υπερβεί κάθε όριο υποκρισίας.
Μόλις προχθές ακούσαμε τον υπουργό Υποδομών Χρ. Σπίρτζη να καταγγέλλει στη Βουλή τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο για την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων την οποία, όμως, ο ίδιος υπέγραψε. Και προσωπικά βρήκα εξαιρετικά διασκεδαστική την έκφραση της οδύνης του για το
συντελεσθέν «έγκλημα», του οποίου, ασχέτως ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί, ο ίδιος δεν παύει να είναι ο φυσικός αυτουργός, «ο δράστης του εγκλήματος» κατά το κοινώς λεγόμενο, ο άνθρωπος που αβίαστα και με ελεύθερη βούληση επέλεξε αυτήν την ιδιότητα προκειμένου να διατηρήσει την υπουργική καρέκλα.
Και μόλις χθες πληροφορηθήκαμε τη σκληρή αποδοκιμασία από τον ΣΥΡΙΖΑ των κουκουλοφόρων που κακοποίησαν τον βουλευτή της ΝΔ Οικονόμου, συγκινηθήκαμε και από την πρωτοβουλία ορισμένων να επισκεφθούν τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή για να εκφράσουν κι από κοντά τα αισθήματά τους, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τη λειτουργία του παραμάγαζου του στελέχους τους Π. Λάμπρου που αν και όταν χρειαστεί φροντίζει ώστε «τα παιδιά» να έχουν την αναγκαία νομική κάλυψη.
Και το ερώτημα που αβίαστα ανακύπτει είναι πού θα φτάσει επιτέλους αυτή η κοροϊδία και πότε οι κυβερνώντες τη χώρα θα αποφασίσουν να επιδείξουν το στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης απέναντι στα όσα κάνουν. Κανένας δεν τους υποχρεώνει για οτιδήποτε. Αποκλειστικά δική τους είναι η επιλογή. Αλλά να είναι ταυτόχρονα και θύμα και δράστης δεν γίνεται. Οπως δεν γίνεται και τα ΜΑΤ να ξαμολάνε, και τη νομική κάλυψη των συλλαμβανομένων να αναλαμβάνουν. Και να έχουν από πάνω και το θράσος να κατηγορούν όσους δεν κλείνουν τα μάτια στα καραγκιοζιλίκια τους.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος