Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γ. Καραμπελιά: "Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς: Η Υπέρβαση" στην Καλαμάτα (Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016)

Το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά «Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς:  Η Υπέρβαση» θα παρουσιαστεί τo Σάββατο 17 Δεκεμβρίου στις 7.00 μ.μ. στην Καλαμάτα, από το Άρδην και τον «Πολιτιστικό Αντίλογο» Καλαμάτας, στο Αμφιθέατρο της Νομαρχίας Μεσσηνίας. Θα μιλήσουν ο συγγραφέας του βιβλίου και επικεφαλής του Κινήματος Άρδην, Γιώργος Καραμπελιάς, ο συγγραφέας και δικηγόρος Δημήτρης Ζέρβας και ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος, πρόεδρος του «Πολιτιστικού Αντιλόγου».

Μετά τη δεκαετία του 1990, παρατηρείται μια ισχυρή σύγκλιση Αριστεράς και Δεξιάς διότι ο οικονομικός φιλελευθερισμός προϋποθέτει τον πολιτισμικό, δηλαδή η Δεξιά χρειάζεται την Αριστερά για να μπορεί να κυβερνά. 

Επί παραδείγματι, για την κατεδάφιση της δασμολογικής προστασίας και την ανάπτυξη της παγκόσμιας αγοράς που υποστηρίζει η νεοφιλελεύθερη Δεξιά, έπρεπε να προηγηθεί, η ιδεολογική απονομιμοποίηση των «εθνικών συνόρων», την οποία προωθεί η Αριστερά... Για να διαλυθεί η εθνική ταυτότητα και να ενταχθεί η Ελλάδα σε υπερεθνικούς οργανισμούς ως ημι-αποικία, θα έπρεπε η Αριστερά να αποσυνθέσει τους πυλώνες της εθνικής ιδιοπροσωπίας, τη διαχρονία του ελληνισμού, τη σχέση με την Ορθοδοξία, τη συνέχεια της γλώσσας... Στην πραγματικότητα δηλαδή η ιδεολογία της μεταμοντέρνας Αριστεράς δεν είναι αντικαπιταλιστική αλλά υπερκαπιταλιστική και οι φιλοσοφικές ρίζες αυτής της ταύτισης θα ανεβρεθούν στην κοινή σε Αριστερά και Δεξιά αποδοχή του εργαλειακού Διαφωτισμού.

Έτσι, όταν το σύστημα στην Ελλάδα εισήλθε σε μια σαρωτική κρίση, η πολυπολιτισμική και εθνομηδενιστική Αριστερά, από δύναμη ιδεολογικής αναπαραγωγής του μεταπολιτευτικού συστήματος, διεκδίκησε την ίδια την πολιτική  εξουσία. Τα μνημονιακά χρόνια και η απαξίωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προσέφεραν αυτή τη δυνατότητα, όμως μέσα σε μια φτωχοποιημένη κοινωνία, ο πολιτισμικός φιλελευθερισμός του ΣΥΡΙΖΑ, μετασχηματίστηκε υποχρεωτικά σε οικονομικό και κοινωνικό νεοφιλελευθερισμό. 

Σήμερα, λοιπόν, ολοκληρώνεται ο κύκλος της μεταπολίτευσης και των μνημονίων. Οι τρεις βασικοί πυλώνες του καθεστώτος, ανήλθαν στην εξουσία, και την καταστροφή την ολοκληρώνει η Αριστερά. Πρόκειται μάλλον για νόμο της ιστορικής εξέλιξης. Όταν κλείνει μια ιστορική περίοδος, αναδεικνύονται στο προσκήνιο οι πιο χαρακτηριστικές εκφράσεις της περιόδου που προηγήθηκε. Τη μετεμφυλιακή περίοδο την ολοκλήρωσε η Χούντα. Όταν το σύστημα-μεταπολίτευση εισήλθε στην τελική κρίση του ανέδειξε ως έσχατη κυβερνητική εκδοχή τους ιδεολογικούς εκφραστές της, την Αριστερά.

Άραγε, απέναντι στην επερχόμενη αναπόφευκτη απαξίωση του εθνομηδενισμού, θα περάσουμε στο αντίθετο άκρο της εθνοκαπηλίας, που προκρίνουν ήδη σαν φάρμακο οι φασιστικές σειρήνες; Ελπίζουμε ότι η ελληνική κοινωνία θα βγει, από την εποχή του μηδενισμού, προς έναν τρίτο, συνθετικό δρόμο πατριωτισμού, οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, οικολογίας και ελευθερίας. Κυριολεκτικώς, πέρα από την Αριστερά και τη Δεξιά, σε μια θετική οραματική κατεύθυνση, επιτυγχάνοντας, επιτέλους έναν εκσυγχρονισμό που δεν θα είναι παρασιτικός, αλλά θα στηρίζεται στην ίδια μας την παράδοση.