ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΜΠΕΝΕΚΟΥ
Αμηχανία, ντροπή, οργή;
Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς με ακρίβεια τα συναισθήματα που προκάλεσαν στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ οι φωτογραφίες των βουλευτών του κόμματος, παρέα με τους εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής στο Καστελόριζο και το νησί της Ρω, μέλη κοινής αποστολής υπό τον Π. Καμμένο, σε επιχείρηση... προάσπισης των εθνικών συμφερόντων.
Είναι γεγονός ότι η συγκατοίκηση με τους ΑΝΕΛ στα έδρανα της κυβερνητικής πλειοψηφίας έχει προκαλέσει κατ επανάληψη «κρίση ταυτότητας» στην Κουμουνδούρου. Αυτή τη φορά όμως το κακό παράγινε, προκαλώντας σύγχυση ακόμη και στην «Αυγή» το επίσημο κομματικό όργανο, που ενώ την μία μέρα πανηγύριζε για την «πρωτοβουλία» δημοσιεύοντας φωτογραφίες από το «γεγονός» και υποστηρίζοντας πως δεν υπήρξε ούτε «κιχ» από τον σουλτάνο απέναντι στο ηχηρό μήνυμα που εξέπεμψε η ελληνική αποστολή, την αμέσως επόμενη και υπό το βάρος της κατακραυγής που υπήρξε, προειδοποιούσε ευθέως τους «απερίσκεπτους» βουλευτές πως «αν είναι να μας κάνετε να ντρεπόμαστε να το ξέρουμε να χωρίσουμε τα τσανάκια μας».
Η έστω και καθυστερημένη αντίδραση της «Αυγής» βέβαια κάθε άλλο παρά τυχαία είναι, καθώς είχε προηγηθεί η πύρινη παρέμβαση των «53» που με κείμενο στην ιστοσελίδα τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, είχαν καταγγείλει την κυβέρνηση για «ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής» κάνοντας λόγο για ένα «σόου πατριδοκάπηλης λογικής», με «ψευτολεονταρισμούς και παράτες».
Ολοι αρνήθηκαν
Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι τα αρνητικά μηνύματα για την έκβαση της πρωτοβουλίας που ανέλαβε ο υπουργός Άμυνας, είχαν αρχίσει να φθάνουν από νωρίς. Η άρνηση σύμπασας της αντιπολίτευσης να μετέχει στην αποστολή των βουλευτών της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας στο Καστελόριζο, με την Χρυσή Αυγή να είναι το μόνο κόμμα που απάντησε θετικά, προκάλεσαν προβληματισμό αναφορικά με τους επιδιωκόμενους στόχους. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σημείωναν με νόημα ότι η διακομματική συνεννόηση επί των εθνικών θεμάτων μπορεί να αποτελεί το μεγάλο ζητούμενο, ωστόσο σίγουρα δεν επιτυγχάνεται με κινήσεις εντυπωσιασμού, και πλήρη έλλειψη ουσιαστικού σχεδιασμού, απέναντι μάλιστα σε ένα κρεσέντο τουρκικής προκλητικότητας.
Το αποτέλεσμα πάντως, ξεπέρασε τις προβλέψεις ακόμη και των πλέον απαισιόδοξων, καθώς μόλις εννέα βουλευτές της συγκυβέρνησης και της Χρυσής Αυγής, βρέθηκαν στο ακριτικό νησί, να «ποζάρουν» στο φωτογραφικό φακό, υπό το «αγέρωχο» βλέμμα του Π. Καμμένου, συμμετέχοντας σε μία κακοπαιγμένη εθνικιστική φιέστα και ανεβάζοντας εν συνεχεία οι ίδιοι, χωρίς δεύτερη σκέψη, τα στιγμιότυπα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ήταν τέτοιο το μέγεθος της αμηχανίας στο Μαξίμου, μάλιστα, όταν άρχισαν να κυκλοφορούν οι επίμαχες φωτογραφίες, που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ερωτηθείς σχετικά, φανερά εκνευρισμένος, απέφυγε να τοποθετηθεί, υποβαθμίζοντας το γεγονός, αφού όπως είπε δεν ήθελε να «σπουδαιολογήσει για μια επίσκεψη βουλευτών σε ένα ακριτικό νησί»!
Μεγάλο τραύμα
Σε κάθε περίπτωση πέρα από τις αλγεινές εντυπώσεις που προκάλεσε το ταξίδι στο Καστελόριζο, η ιστορία αυτή αφήνει πίσω της πολύ μεγαλύτερα τραύματα. Εμφάνισε για μία ακόμη φορά τον ΣΥΡΙΖΑ να σύρεται πίσω από ατυχείς και ακραίες πρωτοβουλίες του Π. Καμμένου, έχοντας εκχωρήσει αμαχητί στους ΑΝΕΛ τους χειρισμούς στο πεδίο των εθνικών θεμάτων, αλλά και έτοιμο για οποιαδήποτε υποχώρηση απέναντι στις απαιτήσεις του κυβερνητικού εταίρου με αντάλλαγμα τη στήριξή του για την παραμονή στην εξουσία.
Πρόσφατη εξάλλου είναι η διαφοροποίηση των ΑΝΕΛ κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ίση μεταχείριση προσώπων στην απασχόληση και την εργασία, αλλά και παλαιότερα κατά την ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης όπου χρειάστηκε η στήριξη της αντιπολίτευσης για να περάσουν τα σχετικά άρθρα.
Υπό το φως των εξελίξεων, όλο και πληθαίνουν οι φωνές εντός ΣΥΡΙΖΑ, που επιμένουν ότι θα πρέπει να επανεξετασθούν και να επαναπροσδιοριστούν τα όρια της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ, καθώς είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος, ο κυβερνητικός εταίρος να σύρει . πολύ δεξιά το καράβι. Μένει να φανεί αν θα εισακουστούν, ή αρκεί για τους ψηφοφόρους του κόμματος η διαβεβαίωση της «Αυγής» για τον Π. Καμμένο: «Αυτός είναι ό,τι είναι και δεν τον χρεωνόμαστε»...
