Του Νίκου Μπογιόπουλου
Πριν από 25 τόσα χρόνια, επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η μαθηματική αποτύπωση της κοροϊδίας ήταν εκείνο το απίθανο 0+0 ίσον… 14%!
Σήμερα,
σε συνθήκες… «Αριστεράς», ο πασοκισμός, αυτό το αειθαλές μοντέλο
παραποίησης της αλήθειας – είτε κυβερνούν οι μεν, είτε κυβερνούν οι δε –
εκφράζεται έτσι: Σας αυξάνουμε τους φόρους (κι άλλο), σας μειώνουμε τις
συντάξεις (κι άλλο), αλλά το αποτέλεσμα θα είναι… «δημοσιονομικά ουδέτερο»!
Οι
κύριοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αυτοί που έκαναν τις «κόκκινες
γραμμές» τους ροζ κομφετί κορδελίτσες για το καρναβάλι, έβαλαν την
κατ΄αρχήν υπογραφή τους σε ένα ακόμα πακέτο κοινωνικής ανθρωποφαγίας και
πάνε να το περάσουν κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις την λέξη «αντισταθμίσματα».
Αλήθεια,
ποιο είναι το «αντιστάθμισμα» στη βαρβαρότητα; Τι λέει το «αριστερό»
εγχειρίδιο του Τσακαλώτου; Τι λέει ο καθρέφτης του κ.Τσίπρα; Ο ίδιος
καθρέφτης μέσα από το οποίο μας ζήτησε ο υπουργός του, ο κ.Νίκος Παππάς,
να δούμε τα πράγματα;…
Κι αφού ό,τι κάνουν θα είναι «δημοσιονομικά ουδέτερο», αφού όπως λένε «για κάθε ένα ευρώ που θα παίρνουν, ένα ευρώ θα δίνουν», τότε γιατί το κάνουν; Για να κινείται το χρήμα;
Οι
πάντες αντιλαμβάνονται. Όντως. Ένα θα παίρνουν κι ένα θα δίνουν. Το
ερώτημα είναι από ποιους θα παίρνουν και σε ποιους θα δίνουν. Αλλά αυτό
το ερώτημα έχει απαντηθεί. Εφτά χρόνια τώρα.
Για
μια ακόμα φορά βαφτίζουν το κρέας – ψάρι. Και τον δεσπότη – Παναγιώτη.
Ωστόσο, και παρότι ακολουθούν την πεπατημένη όλων των προηγούμενων, θα
πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι έχουν προσθέσει νέα «ποιοτικά» στοιχεία
στο σπορ της πολιτικής απάτης και στην ορολογία της πολιτικής εξαπάτησης. Θυμίζουμε:
«Πρόγραμμα γέφυρα»:
Έτσι αποκάλεσαν από την έναρξη της διακυβέρνησής τους, την πρώτη τους
υπογραφή κάτω από τα προηγούμενα Μνημόνια (που θα τα «έσκιζαν) με την
οποία άνοιγαν τον δρόμο για το τρίτο.
«Δημιουργική ασάφεια»:
Έτσι αποκάλεσαν την πορεία της καταστροφικής σαφήνειας, όταν πια μας
ξεφούρνισαν πόσο καλό ήταν το «70% του Μνημονίου» (που θα το «έσκιζαν»)
και ξεκίνησαν να διακηρύττουν την αξία του «λιτού βίου». Έπειτα ήρθαν
τα… γεμιστά της κυρίας Φωτίου.
«Έντιμος συμβιβασμός»:
Έτσι αποκάλεσαν την διαδικασία των περίφημων «17 ωρών» της «αριστερής»
τους διαπραγμάτευσης, αφού είχαν πια ξεπουλήσει και το δημοψήφισμα,
αποδεικνύοντας πως όταν η πολιτική αναισχυντία φτάσει στον κατήφορο τότε
δεν υπάρχει πάτος.
«Πρόγραμμα»: Έτσι βάφτισαν την τρίτη Μνημονιάρα. Ένα Μνημόνια «να», με το συμπάθιο. Αλλά γι΄ αυτούς δεν ήταν Μνημόνιο. Ήταν «πρόγραμμα»…
«Αντίμετρα»:
Είναι η νέα τους εφεύρεση. Ναι, λένε, θα επιβάλουμε νέα μέτρα (αυτά που
δεν θα επέβαλαν), αλλά θα τα αντισταθμίσουμε με… «αντίμετρα»! Σαν τους
κονκισταδόρες. Έκλεβαν, αλλά έδιναν «αντίμετρα». Μοίραζαν καθρεφτάκια.
Φυσικά ενδιάμεσα στις παραπάνω κεντρικές «ομορφιές», είχαμε και έχουμε πλήθος ορεκτικών:
Κάνανε την τρόικα (που θα την έδιωχναν) «θεσμούς». Κάνανε το 99ετές (!) ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας «αξιοποίηση». Κάνανε το φιλοδώρημα των 300 ευρώ στους συνταξιούχους «13η σύνταξη»!Την κωλοτούμπα την κάνανε «ρεαλισμό». Και «αντίσταση»!
Είναι
προφανές ότι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από την πάγια τακτική των
προηγούμενων που επί 40 χρόνια την λιτότητα την βάφτιζαν… «σταθεροποίηση». Την αποστέρηση του λαού από εισοδήματα…«διόρθωση». Την ισοπέδωση… «ανάπτυξη». Την καταστροφή… «σωτηρία».
Το
μόνο που απομένει πια στο πλαίσιο της χυδαίας προπαγάνδας τους είναι να
εμφανιστούν ενώπιον των «ιθαγενών» και να ορίσουν με νέο τρόπο το νόημα
και της λέξης «ξετσιπωσιά».
Διότι
αν το να μειώνεις το αφορολόγητο (κι άλλο), το να μειώνεις τις
συντάξεις (κι άλλο), το να σακατεύεις τις εργασιακές σχέσεις (κι άλλο)
είναι κατιτίς το «δημοσιονομικά ουδέτερο», ε τότε και η «ξετσιπωσιά» δεν είναι έλλειψη φιλότιμου, ντροπής και συστολής. Μια απλή δερματίτιδα θα είναι…
enikos.gr
