Το χρονικό του ξυλοδαρμού
Απόγευμα Πέμπτης, 2 Φεβρουαρίου. Στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας μία εικοσάχρονη φοιτήτρια του τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, η Ε.Γ., ανοίγει βιαστικά την πόρτα του γραφείου του 50χρονου διοικητικού υπαλλήλου του Πανεπιστήμιου, Ν.Γ.
Οι φωνές τους ακούγονται μέτρα μακριά, ωστόσο κάποιοι κάνουν σαν να μην τους ακούν. Μέσα στο γραφείο, ο γεροδεμένος Ν.Γ. είναι εκτός εαυτού. Ουρλιάζει, βρίζει, ωρύεται, χτυπά.
Και πάλι, δεν τους ακούει κανείς. Λίγη ώρα αργότερα η Ε.Γ, στέκεται μπροστά στο ασανσέρ της Σχολής και ικετεύει για βοήθεια. Είναι γεμάτη αίματα, με μώλωπες στα χέρια και το σώμα, σε ημιλιπόθυμη σχεδόν κατάσταση.
Κλαίει, φωνάζει, απειλεί και ορκίζεται εκδίκηση. Κάποιοι φοιτητές, της λένε να ηρεμήσει, άλλοι πως όλα θα πάνε καλά και κάποιοι τρίτοι τη ρωτάνε ποιος την έφερε σ' αυτή την κατάσταση: «Ο Ν.Γ.», τους απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη. «Ο Ν.Γ. και θα το πληρώσει ακριβά!». Τα παιδιά δεν πιστεύουν στ' αφτιά τους. Της δίνουν νερό, της λένε να ηρεμήσει και καλούν βοήθεια.
Η Ε.Γ. μεταφέρεται με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και συνοδεία καθηγητών του Πανεπιστήμιου, στο «Αχιλλοπούλειο» Νοσοκομείο Βόλου όπου της παρέχονται οι πρώτες βοήθειες και καταθέτει μήνυση εναντίον του Γ.Π. ο οποίος συλλαμβάνεται και οδηγείται στο Αυτόφωρο κατηγορούμενος για σωματική βλάβη, απειλή και εξύβριση.
Καταθέτει κι εκείνος μήνυση, υποστηρίζοντας ότι όσα ισχυρίζεται η φοιτήτρια είναι ψέματα. Τις επόμενες ημέρες, δημοσιογράφοι του Βόλου επιχειρούν να ρίξουν φως στην πρωτόγνωρη για την πανεπιστημιακή κοινότητα υπόθεση ξυλοδαρμού.
Κανείς δεν είδε τίποτα. Κανείς δεν άκουσε κάτι. Κανείς δεν γνωρίζει, και στην πραγματικότητα ούτε και θέλει να μάθει. Ο τόπος είναι μικρός και η δημοσιοποίηση ονομάτων, προσώπων και καταστάσεων «ντροπής πράγμα».
Επιβεβαιώνεται η ερωτική σχέση του καθηγητή και της φοιτήτριας
Εκείνος, Λαρισαίος, κοντά στα πενήντα. Διοικητικός υπάλληλος αορίστου χρόνου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου που συγχρόνως παραδίδει μαθήματα πληροφορικής στο Τμήμα Μηχανικών, Χωροταξίας Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης όπου φοιτά και η Ε.Γ.
Εκείνη, Αθηναία, λίγο πιο πάνω από τα είκοσι. Απόφοιτος ενός από τα καλύτερα σχολεία του Πειραιά, δραστήρια, έξυπνη, γλυκιά, κοινωνική.
Η αδυναμία του κ. καθηγητή στο πρόσωπό της δεν αργεί να γίνει αντιληπτή στην φοιτητική κοινότητα του Πανεπιστήμιου και να σχολιαστεί ποικιλοτρόπως: «Ο Ν.Γ ήταν γνωστός στο Πανεπιστήμιο για τον θαυμασμό του στο ωραίο φύλο», λέει φοιτήτρια της Σχολής και συνεχίζει: «Έκανε συνέχεια κομπλιμέντα σε διάφορες φοιτήτριες τόσο για τις πανεπιστημιακές τους όσο και για τις σωματικές τους "επιδόσεις".
Αν μου επιτρέπεται ο όρος είναι από εκείνους τους "γραφικούς" τύπους που πάντα θα σου πουν "πόσο όμορφη είσαι" ή "πόσο έχεις ομορφύνει το τελευταίο διάστημα". Δεν τον παίρναμε και πολύ στα σοβαρά. Τις περισσότερες φορές απαντούσαμε στα κομπλιμέντα του με ένα χαμόγελο και απλώς τον προσπερνούσαμε.
Η Ε.Γ. ωστόσο... κόλλησε. Από όσο γνωρίζω ήταν ζευγάρι με τον καθηγητή τον τελευταίο ενάμισι χρόνο κι απ' ό,τι ακούγεται το τελευταίο διάστημα ήθελε να χωρίσουν, απόφαση που προκάλεσε το θυμό του έχοντας ως κατάληξη τον ξυλοδαρμό της. Η στάση του ήταν απαράδεκτη και πραγματικά έχουμε σοκαριστεί όλοι στο πανεπιστήμιο. Ό,τι κι είχε συμβεί μεταξύ τους, ο Ν.Γ., δεν είχε κανένα δικαίωμα να συμπεριφερθεί κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Γι' αυτό και περιμένουμε όλοι την παραδειγματική τιμωρία του!»
Γιατί απέσυρε τη μήνυση η φοιτήτρια;
Ενοχές - τοπική κοινωνία - οικογενειακό περιβάλλον. Στο παραπάνω τρίπτυχο αποδίδουν κύκλοι του Βόλου την απόφαση της 20χρονης φοιτήτριας να μην κυνηγήσει δικαστικά τον άνδρα που την χτύπησε τόσο άνανδρα το απόγευμα της 2ας Φεβρουαρίου.
«Απ' όσο γνωρίζουμε, μπήκε στη μέση η οικογένεια της και την συμβούλευσε να το λήξει εδώ», λέει πρόσωπο της πόλης και συνεχίζει: «Φοβόντουσαν τον αντίκτυπο που θα είχε ένας δικαστικός αγώνας στην εικόνα της Ε.Γ., τον διασυρμό της από τα ΜΜΕ, τα ψυχολογικά τραύματα που ενδεχομένως να προκαλούσε στην μετέπειτα ζωή της μία διαμάχη εντός των δικαστηρίων. Δεν είναι εύκολες υποθέσεις αυτές και ο τόπος μας είναι μικρός. Σε κανέναν δεν αρέσει να είναι δακτυλοδεικτούμενος.»
protothema.gr
