'
Οι πολίτες θρηνούν και ζητούν λύσεις εδώ και τώρα
Το Μενίδι συγκλονίζεται τις τελευταίες ώρες από τον τραγικό χαμό του μικρού Μάριου, ο οποίος έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα που βρήκε τον μαθητή στο κεφάλι την ώρα σχολικής γιορτής στο 6ο Δημοτικό Σχολείο, το βράδυ της Τετάρτης 8 Ιουνίου
Το Δημοτικό Συμβούλιο που συγκλήθηκε εκτάκτως εν όψει του τραγικού συμβάντος διακόπηκε πρόωρα μετά από έντονη διαμαρτυρία εξοργισμένων πολιτών, που συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και αυτή τη στιγμή κατευθύνονται προς το Αστυνομικό Τμήμα Αχαρνών για να δηλώσουν την αγανάκτηση τους, για να δράσουν απέναντι σε αυτή την ανυπόφορη κατάσταση.
Ο Δήμαρχος Γίαννης Κασαββός δήλωσε πως θα σταθεί στο πλευρό των πολιτών.
Επιστρέφοντας στην τραγική απώλεια δεν είναι πρώτη φορά που ανάλογα γεγονότα ξεσηκώνουν την οργή των πολιτών. Δυστυχώς βέβαια, αυτή τη φορά η σκληρή πραγματικότητα ξεπερνά κατά πολύ τη λογική και τη φαντασία.
Το πρόβλημα της εγκληματικότητας στην περιοχή έχει χτυπήσει κόκκινο, οι πολίτες παραμένουν έρμαια στο έλεος αδίστακτων συμμοριών και “διάσημων’ πλέον εγκληματικών ομάδων που δρουν ανενόχλητες.
Κι ενώ το γκετοποιημένο Μενίδι είναι καζάνι που βράζει οι ιθύνοντες αδυνατούν να αναλάβουν δράση και επιρρίπτουν δίχως δεύτερη σκέψη τις ευθύνες “αλλού”, ενώ σαφώς το ζήτημα ξεπερνά κατά πολύ τα στενά όρια του Δήμου μας. Τι άλλο πρέπει να γίνει; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί την προστασία των πολιτών, που ριψοκινδυνεύουν την σωματική τους ακεραιότητα απλώς και μόνο περπατώντας στο δρόμο ή πηγαίνοντας σε μια σχολική γιορτή; Ποιος μπορεί να αντικρίσει αυτούς τους γονείς; Μπροστά σε ένα τέτοιο συμβάν τι είδους δικαίωση μπορεί κανείς να απαιτεί;
Ας ελπίσουμε πως η απώλεια του μικρού μαθητή θα είναι η τελευταία, πως το ζήτημα δεν θαφτεί σε μερικά μόνο 24ωρα στο σκοτάδι της επικαιρότητας, πως οι υπεύθυνοι θα αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και αν και πολύ αργά πλέον θα δώσουν ουσιαστικές απαντήσεις και οριστικές λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα. Οι λέξεις δεν φτάνουν να περιγράψουν τον ανείπωτο πόνο και καμιά κουβέντα της παρηγοριάς ή δικαιολογία δεν είναι αρκετή.
Το Μενίδι συγκλονίζεται τις τελευταίες ώρες από τον τραγικό χαμό του μικρού Μάριου, ο οποίος έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα που βρήκε τον μαθητή στο κεφάλι την ώρα σχολικής γιορτής στο 6ο Δημοτικό Σχολείο, το βράδυ της Τετάρτης 8 Ιουνίου
Το Δημοτικό Συμβούλιο που συγκλήθηκε εκτάκτως εν όψει του τραγικού συμβάντος διακόπηκε πρόωρα μετά από έντονη διαμαρτυρία εξοργισμένων πολιτών, που συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και αυτή τη στιγμή κατευθύνονται προς το Αστυνομικό Τμήμα Αχαρνών για να δηλώσουν την αγανάκτηση τους, για να δράσουν απέναντι σε αυτή την ανυπόφορη κατάσταση.
Ο Δήμαρχος Γίαννης Κασαββός δήλωσε πως θα σταθεί στο πλευρό των πολιτών.
Επιστρέφοντας στην τραγική απώλεια δεν είναι πρώτη φορά που ανάλογα γεγονότα ξεσηκώνουν την οργή των πολιτών. Δυστυχώς βέβαια, αυτή τη φορά η σκληρή πραγματικότητα ξεπερνά κατά πολύ τη λογική και τη φαντασία.
Το πρόβλημα της εγκληματικότητας στην περιοχή έχει χτυπήσει κόκκινο, οι πολίτες παραμένουν έρμαια στο έλεος αδίστακτων συμμοριών και “διάσημων’ πλέον εγκληματικών ομάδων που δρουν ανενόχλητες.
Κι ενώ το γκετοποιημένο Μενίδι είναι καζάνι που βράζει οι ιθύνοντες αδυνατούν να αναλάβουν δράση και επιρρίπτουν δίχως δεύτερη σκέψη τις ευθύνες “αλλού”, ενώ σαφώς το ζήτημα ξεπερνά κατά πολύ τα στενά όρια του Δήμου μας. Τι άλλο πρέπει να γίνει; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί την προστασία των πολιτών, που ριψοκινδυνεύουν την σωματική τους ακεραιότητα απλώς και μόνο περπατώντας στο δρόμο ή πηγαίνοντας σε μια σχολική γιορτή; Ποιος μπορεί να αντικρίσει αυτούς τους γονείς; Μπροστά σε ένα τέτοιο συμβάν τι είδους δικαίωση μπορεί κανείς να απαιτεί;
Ας ελπίσουμε πως η απώλεια του μικρού μαθητή θα είναι η τελευταία, πως το ζήτημα δεν θαφτεί σε μερικά μόνο 24ωρα στο σκοτάδι της επικαιρότητας, πως οι υπεύθυνοι θα αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και αν και πολύ αργά πλέον θα δώσουν ουσιαστικές απαντήσεις και οριστικές λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα. Οι λέξεις δεν φτάνουν να περιγράψουν τον ανείπωτο πόνο και καμιά κουβέντα της παρηγοριάς ή δικαιολογία δεν είναι αρκετή.
Καλό ταξίδι σε έναν μικρό άγγελο, που ελπίζουμε πως δε θυσιάστηκε εντελώς άδικα... Καλό ταξίδι στον μικρό Μάριο...
