Μεταξύ μιας δεξιάς και μιας αριστερής χούντας δεν προτιμώ ούτε την... μία ούτε την άλλη !!!

Λαϊκά δικαστήρια, πολιτοφυλακές και συμμορίες στους δρόμου....
 

Όταν οι συναινετικοί έσπευδαν να ψηφίσουν την Ζωή Κωνσταντοπούλου για πρόεδρο της Βουλής, δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα έβρισκαν μπροστά τους. 
Η κυρία πρόεδρος μάς λέει σήμερα ότι αν εκλεγεί θα κλείσουν οι εφημερίδες και η χώρα θα γεμίσει με λαϊκά δικαστήρια και λαϊκές πολιτοφυλακές. Φαντάζομαι ότι ο Άρειος Πάγος θα της επιτρέψει να κατέβει στις εκλογές.

Είδαμε τα τάγματα της Χρυσής Αυγής να εφορμούν σε λαϊκές αγορές και να κυνηγούν μετανάστες. Χρειάστηκε ένα θύμα, ο Παύλος Φύσσας, για να κινητοποιηθεί το κράτος και να θέσει ένα όριο στις νύχτες των Κρυστάλλων που ζούσε η Αθήνα. Κι όμως! 
Εκείνο το κόμμα δεν θεωρήθηκε νωρίτερα απειλή για την Δημοκρατία μας.

Σε αυτό το θέμα υπάρχει βέβαια μία

ανοικτή συζήτηση – σύγκρουση των συνταγματολόγων από την πρώτη ημέρα της μεταπολίτευσης. Το άρθρο 29 του Συντάγματος δεν θέτει ρητά περιορισμούς, όπως συμβαίνει με το αντίστοιχο άρθρο του γερμανικού Συντάγματος. Από την άλλη πλευρά, όμως, πως είναι δυνατόν να επιτρέπεται η συμμετοχή στις εκλογές σε κάποιον που απειλεί να ανατρέψει την Αστική Δημοκρατία; Ορισμένοι νομικοί υποστηρίζουν ότι αρκεί μία δήλωση νομιμοφροσύνης στον Άρειο Πάγο και ότι ο Νόμος θα πρέπει να λάβει τα μέτρα του αφού τελεστεί κάποιο αδίκημα! Άλλοι νομικοί υποστηρίζουν ότι είναι αδιανόητο να επιτρέπεται να λάβει κάποιος μέρος σε εκλογές, όταν νωρίτερα έχει ισχυριστεί δημόσια ότι θα περιορίσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τις ελευθερίες πολιτών. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης.

Τα όσα ευαγγελίζεται η κυρία Κωνσταντοπούλου είναι σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος; Μπορεί, δηλαδή, ένα κόμμα που θα κερδίσει την εξουσία να φιμώσει τον Τύπο, να καθυποτάξει την Δικαιοσύνη και να επιβάλλει τον νόμο του όχλου στους δρόμους; Αν είναι έτσι, να μην ξαναμιλήσουμε για Σύνταγμα και Νόμους. Η κυρία Κωνσταντοπούλου από την πλευρά της θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτό είναι το πρόγραμμά της και ότι απλά ζητάει την έγκριση του ελληνικού λαού για να το εφαρμόσει. Μόνο που τα όσα λέει στο πρόγραμμά της έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οποιαδήποτε χώρα δοκιμάσει αυτού του τύπου την «Δημοκρατία» θα απομονωθεί σε όλα τα επίπεδα.

Θα θυμάστε την ιστορία του Νομισματοκοπείου. Τις καταγγελίες για τις ομάδες που σχεδίαζαν συνωμοτικά την μετάβασή μας από το ευρώ στην δραχμή. Ακούγοντας κανείς τις νέες ακρότητες της κυρίας Κωνσταντοπούλου, δεν πρέπει να έχει αμφιβολία για το τι πραγματικά συνέβη εκείνη την περίοδο. Για το πόσο κοντά πέρασε ο κομήτης «χούντα» από τον πλανήτη «Ελλάδα». Κι επειδή ήμουν από εκείνους που είχα αντιδράσει έντονα στην λογική των «δύο άκρων», οφείλω να αναθεωρήσω. Προφανώς και υπάρχουν δύο άκρα. Όταν μιλάμε για τάγματα εφόδου και πολιτοφυλακές…

Για τα γεγονότα του 2015 θα μάθουμε αργά ή γρήγορα όλη την αλήθεια. Κι όχι μόνο εκείνη που θέλει να μας δείξει ο κ. Βαρουφάκης. Είναι αλήθεια ότι οι πολιτικοί μας έχουν εξασφαλίσει την παραγραφή για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Οι πολίτες που συμμετείχαν όμως στα παράνομα σχέδια θα έχουν πολλά να μαρτυρήσουν στο μέλλον.

Τα πράγματα, πάντως, έχουν φτάσει σε ένα σημείο που πρέπει ο πολιτικός κόσμος και η Δικαιοσύνη να πάρουν ορισμένες αποφάσεις. Θα είμαστε μία χώρα που θα φοβόμαστε να μιλάμε, μην τυχόν και εισβάλλουν στα σπίτια μας και στα γραφεία μας οι Ρουβίκωνες ή οι φαλαγγίτες; Αυτό θα μας οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε έναν πόλεμο συμμοριών. Όποιος μπορεί, όποιος έχει την δυνατότητα, θα δημιουργεί και μία παρακρατική – παραστρατιωτική οργάνωση. Στην αρχή για να προστατευτεί από τους άλλους. Στην συνέχεια κι όταν η ανομία θα τον ωθήσει να γίνει πιο τολμηρός, θα επιχειρήσει να επιβάλλει την κυριαρχία του στην γειτονιά. Αυτή είναι η Ελλάδα που μας επιφυλάσσει το μέλλον. Την θέλουμε αυτή την Ελλάδα;

Τι σχέση αλήθεια έχει η ελεύθερη έκφραση με τα φαινόμενα βίας τύπου Ρουβίκωνα; Μέχρι χτες πέταγαν μόνο προκηρύξεις. Μέχρι χτες, διότι τώρα έχουν αναβαθμίσει την δράση τους. Απείλησαν γιατρό μέσα στο νοσοκομείο για φακελάκι. ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διέταξε έρευνα για το αν ο γιατρός… έπαιρνε φακελάκια. Σαν να λέμε ότι μία «συλλογικότητα» αποφασίζει να διαμαρτυρηθεί σκαμπιλίζοντας έναν δικαστή, επειδή τον θεωρεί εχθρικό ως προς τις αντιλήψεις της. Ή γιατί δεν είχε τι άλλο καλύτερο να κάνει. Θα θέλαμε μα ξέρουμε αν την επόμενη ημέρα η κυρία εισαγγελέας θα διέταζε έρευνα σε βάρος του δικαστή. Κάτι τέτοιο μας φαίνεται αδιανόητο. ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Χτες συνέβησαν αυτά. Αύριο; Όταν οι «συλλογικότητες» θα νιώσουν πιο ισχυρές; Μόνο όταν η Ισπανία έτριξε τα δόντια για την εισβολή στο έδαφός της, στην πρεσβεία της, η κυβέρνηση Τσίπρα ίσως κατάλαβε ότι η ανοχή γεννάει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Οι οποίες εκτός από οικονομικές μπορούν να λάβουν διεθνείς διαστάσεις που ακυρώνουν την προσπάθεια του για ευρωπαϊκή κανονικότητα.

Η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα από εκείνο που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα! 

Αυτά που είπε μπορούν να ερμηνευτούν ως απειλή για την αστική δημοκρατία. 

Η Ελλάδα των λαϊκών δικαστηρίων δεν θα είναι μία δημοκρατική χώρα. Θα είναι μία αριστερή χούντα. 

Μεταξύ μιας δεξιάς και μιας αριστερής χούντας δεν προτιμώ ούτε την μία ούτε την άλλη.
 Κι όταν θα μας έχουν επιβάλλει κάποια από τις δύο αυτές χούντες θα είναι αργά. 
Δε θα μπορούμε να αντιδράσουμε.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα ότι άφησαν πίσω τους τις ακρότητες και ότι ο Αλέξης Τσίπρας μεταμορφώνεται σε έναν Ευρωπαίο πολιτικό. Να το πιστέψουμε. Αρκεί να τον δούμε να αντιδρά σωστά στα φαινόμενα που τραυματίζουν την Δημοκρατία μας. Να σταματήσει την ανομία στους δρόμους. Και φυσικά να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τελειώσει κάποια στιγμή η δίκη της Χρυσής Αυγής.

Το μεγαλύτερο βάρος, όμως, πέφτει στην Δικαιοσύνη. Εκείνη είναι η τελευταία γραμμή άμυνας της Δημοκρατίας μας. Αν διασπαστεί κι αυτή, τότε θα πρέπει να αιτηθούμε την νομιμοποίηση της οπλοκατοχής. Να γίνουμε, δηλαδή, μια κανονική άγρια δύση. Αφού δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να γίνουμε μία κανονική χώρα…

Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr