Μάλιστα, στην Ελλάδα η αγορά δεν καλύπτεται από τις υφιστάμενες παραγόμενες ποσότητες, με αποτέλεσμα αρκετοί τόνοι μανιταριού να εισάγονται μεταξύ άλλων από την Ολλανδία, Πολωνία, Ιταλία κ.α.
Έτσι, βλέποντας αυτή την «ευκαιρία» πολλοί ήταν οι Έλληνες που ξεκίνησαν να εκμεταλλεύονται το εξαιρετικό κλίμα της χώρας μας για την καλλιέργεια αυτού του ιδιαίτερα γευστικού μύκητα, με το λευκό μανιτάρι και το μανιτάρι πλευρώτους να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στην παραγωγή.
Μια παραγωγή, που όπως λέει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο
Ειδήσεων ο πρόεδρος της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης «ΑΕΝΑΟΣ
ΡΟΗ», Παναγιώτης Καβαρνός «δεν καλύπτει τις ανάγκες της ελληνικής
αγοράς».
Κάτι, που όπως τονίζει, έχει ως αποτέλεσμα την εισαγωγή πολλών τόνων
μανιταριών από χώρες του εξωτερικού «σε τιμές που εμείς δεν μπορούμε να
ανταγωνιστούμε» σημειώνοντας ωστόσο ότι η ποιότητα των εισαγόμενων
μανιταριών δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή των ελληνικών τα οποία είναι
ανώτερης ποιότητας.Όπως τονίζει χαρακτηριστικά: «Οι Γερμανοί έχουν ανακηρύξει τα ελληνικά μανιτάρια, είτε άγρια είτε καλλιέργειας πάνω σε κορμούς δένδρων, τα κορυφαία της Ευρώπης, ενώ αναλύσεις που έχουν γίνει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, έχουν δείξει πως είναι πλούσια σε βιταμίνη D, λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας που επικρατεί στη χώρα μας, αλλά και σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β».
Η καλλιέργεια των μανιταριών θεωρείται μια καλή επένδυση τόσο για φάρμες που ασχολούνται με βιολογικά προϊόντα όσο και για μικρές αγροτουριστικές μονάδες, καθώς και στις δυο περιπτώσεις, το παραγόμενο προϊόν μπορεί να διοχετευθεί τοπικά, χωρίς να χρειάζεται να αναζητηθεί κάποιος μεσάζοντας.
