Αναφερόμενος και στις πλημμύρες, ο καθηγητής προειδοποιεί ότι απαιτείται «παιδεία για να καταλάβει κάθε Έλληνας ότι μόνο τανκ, και όχι 4 επί 4, μπορεί να διασχίσει χείμαρρο άνω των σαράντα εκατοστών.»
«Το μόνο γνήσιο δάσος πεύκης είναι αυτό στον Σχοινιά που καταλήγει στο Μάτι, σύμφωνα με την περιγραφή του βιβλίου του Αιγινήτη, που γράφτηκε το 1900», επισημαίνει ο κ. Ζερεφός, εξηγώντας ότι «τα πεύκα ακόμη και στο Πεντελικό όρος, αποτελούν δείγμα ανθρώπινης παρέμβασης, που μετέβαλλαν το άλλοτε Μενεξεδένιο δάσος από βελανιδιές»
«Αυστηροί κανόνες για δόμηση στο δάσος και η εκκένωση δεδομένη»
Με αυτή την σύσταση και την ευχή «τα σπίτια που θα γκρεμιστούν να μην ξαναχτιστούν σε μια νύχτα», ο καθηγητής αναφέρεται στην ανθρώπινη παρέμβαση της δεντροφύτευσης που δεν έγινε με βάση αυτό που ενδημούσε στην αρχαιότητα.
«Οι μεταβολές είναι πολύ σοβαρές από τον Ιερό Βράχο μέχρι τον Σχοινιά»
Τα πεύκα, που στην αρχαιότητα ενδημούσαν μόνο στο Άλσος των Μουσών Φιλοπάππου, συνιστούν (εάν οι Δήμοι δεν φροντίσουν για την πυρασφάλεια) έτοιμη μάζα για δασικές πυρκαγιές, προειδοποιεί ο καθηγητής. «Δεν είναι μόνο ότι εκτοξεύουν κουκουνάρια, είναι ότι καίγεται ρετσίνι και με το θάνατο του δέντρου βγαίνουν αέρια, που ισοδυναμούν με φλογοβόλο πιο ισχυρό όσο ψηλότερο είναι το πεύκο».
«Η χώρα μας είναι πολύπλοκο ανάγλυφο ανάμεσα στην Σαχάρα και την εύκρατη Ευρώπη. Έχει κλίμα αλπικό στον Όλυμπο, μεσογειακό μετά από 30 χιλιόμετρα και 3000 χιλιόμετρα νότια, έχει κλίμα ερήμου. Μόνο τροπικό και πολικό δεν έχει, γι’ αυτό και οι μοναδικοί υδρογονάνθρακες της υπέροχης αυτής πανίδας, είναι εύφλεκτες», συνοψίζει ο καθηγητής.
Και υπενθυμίζει ότι ο κίνδυνος υπάρχει από τον 19ο αιώνα, με την εφεύρεση της μηχανής εσωτερικής καύσεως και την καθιέρωση των ορυκτών καυσίμων που αλλάζουν τη σύσταση της ατμόσφαιρας και αποσταθεροποιούν το κλίμα.
ΕΡΤ1
