Προσοχή στα νερά που κολυμπάμε
Πρόσφατη
μελέτη που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας
Μικροβιολογίας, έδειξε ότι η έκθεση στο θαλασσινό νερό μπορεί να
μεταβάλει την ποικιλία και τη σύνθεση του ανθρώπινου μικροβιώματος του
δέρματος, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης.
Για τις ανάγκες της έρευνας, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Irvine συνέλεξαν δείγματα βακτηριδίων από το δέρμα ανθρώπων προτού κολυμπήσουν για 10 λεπτά στη θάλασσα, αφού είχαν στεγνώσει μετά από το μπάνιο και έπειτα από 6 και 24 ώρες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πριν από την κολύμβηση, οι συμμετέχοντες είχαν διαφορετικό μικροβίωμα αλλά μετά την κολύμβηση είχαν παρόμοιες κοινότητες βακτηρίων στο δέρμα τους, οι οποίες διέφεραν απολύτως από εκείνες που είχαν πριν κολυμπήσουν. Επίσης, 6 ώρες μετά το κολύμπι, το μικροβίωμα του δέρματός τους είχε αρχίσει να επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση, ενώ 24 ώρες αργότερα τίποτα δεν θύμιζε τη βουτιά στη θάλασσα.
Επιπλέον, οι ερευνητές ανίχνευσαν στο δέρμα των κολυμβητών βακτήρια του γένους Vibrio, το οποίο περιλαμβάνει το βακτήριο που προκαλεί τη χολέρα. Ενώ, 6 ώρες μετά το κολύμπι, τα συγκεκριμένα βακτήρια ανιχνεύθηκαν στο δέρμα όλων των συμμετεχόντων, αλλά 24 ώρες μετά μόνο σε έναν κολυμβητή. Κατέληξαν, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι τα βακτήρια αυτά έχουν συγκεκριμένη έλξη για προσκόλληση στο ανθρώπινο δέρμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα είναι παθογόνα.
Ιδιαίτερα προσεκτικές πρέπει να είναι οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σχετικά πρόσφατα σε μαστεκτομή ή άλλη ογκολογική επέμβαση στο μαστό, στην επιλογή της παραλίας ή της πισίνας που κολυμπούν.
Αναλύοντας τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής η ειδική στην ογκολογική χειρουργική Δρ. Παρασκευή Λιάκου εξηγεί ότι παρόλο που το κολύμπι θεωρείται ασφαλές, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα λοίμωξης μαλακών μορίων (δέρμα, μαστός) μετά την επαφή με το θαλασσινό νερό, δεδομένου ότι αλλάζει, έστω και παροδικά, η φυσιολογική χλωρίδα του δέρματος, δίνοντας τη δυνατότητα σε πιθανά παθογόνους οργανισμούς να αποικίσουν το δέρμα και υπό κατάλληλες συνθήκες (υγρασία και αυξημένη θερμοκρασία) να προκαλέσουν λοίμωξη. Παρόμοιος κίνδυνος υφίσταται και από τα χλωριωμένα νερά των δεξαμενών κολύμβησης. Η μόλυνση λοιπόν, μίας τομής μετά από μαστεκτομή συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο αναπλαστικής απώλειας, με μόλυνση του εμφυτεύματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένη αντιβιοτική αγωγή, ανεπιθύμητες επιπρόσθετες χειρουργικές επεμβάσεις και μη ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Γι’ αυτό, οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση μαστού με ή χωρίς ανακατασκευή του, ή σε κάποιας μορφής ογκοπλαστική επέμβαση του μαστού, θα πρέπει να συμβουλεύονται τον χειρουργό τους προτού αποφασίσουν να κολυμπήσουν
Προσοχή στα νερά που κολυμπάμε
Επίσης, η γιατρός επεσήμανε, ότι και παλαιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ κολύμβησης στη θάλασσα και μολύνσεων εξαιτίας της κακής ποιότητας των υδάτων σε πολλές παραλίες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις του δέρματος, σε ωτίτιδες, καθώς και σε γαστρεντερικές και αναπνευστικές νόσους. Ενώ, συμπλήρωσε πως ούτε οι πισίνες, τα υδρομασάζ και τα waterparks, αποτελούν λύση, καθώς δεν είναι απολύτως ασφαλή, ακόμα και αν καθαρίζονται και απολυμαίνονται σχολαστικά. Κι αυτό διότι, σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, το χλώριο δεν σκοτώνει αμέσως όλα τα μικρόβια. Ορισμένα από αυτά είναι πολύ ανθεκτικά σ’ αυτόν τον απολυμαντικό παράγοντα και μέχρι πρότινος δεν ήταν γνωστό ότι προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους. Μόλις αυτά εισέλθουν στο νερό, μπορεί να απαιτηθούν από λίγα λεπτά έως μερικές ημέρες για να εξοντωθούν από το χλώριο
Για τις ανάγκες της έρευνας, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Irvine συνέλεξαν δείγματα βακτηριδίων από το δέρμα ανθρώπων προτού κολυμπήσουν για 10 λεπτά στη θάλασσα, αφού είχαν στεγνώσει μετά από το μπάνιο και έπειτα από 6 και 24 ώρες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πριν από την κολύμβηση, οι συμμετέχοντες είχαν διαφορετικό μικροβίωμα αλλά μετά την κολύμβηση είχαν παρόμοιες κοινότητες βακτηρίων στο δέρμα τους, οι οποίες διέφεραν απολύτως από εκείνες που είχαν πριν κολυμπήσουν. Επίσης, 6 ώρες μετά το κολύμπι, το μικροβίωμα του δέρματός τους είχε αρχίσει να επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση, ενώ 24 ώρες αργότερα τίποτα δεν θύμιζε τη βουτιά στη θάλασσα.
Επιπλέον, οι ερευνητές ανίχνευσαν στο δέρμα των κολυμβητών βακτήρια του γένους Vibrio, το οποίο περιλαμβάνει το βακτήριο που προκαλεί τη χολέρα. Ενώ, 6 ώρες μετά το κολύμπι, τα συγκεκριμένα βακτήρια ανιχνεύθηκαν στο δέρμα όλων των συμμετεχόντων, αλλά 24 ώρες μετά μόνο σε έναν κολυμβητή. Κατέληξαν, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι τα βακτήρια αυτά έχουν συγκεκριμένη έλξη για προσκόλληση στο ανθρώπινο δέρμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα είναι παθογόνα.
Ιδιαίτερα προσεκτικές πρέπει να είναι οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σχετικά πρόσφατα σε μαστεκτομή ή άλλη ογκολογική επέμβαση στο μαστό, στην επιλογή της παραλίας ή της πισίνας που κολυμπούν.
Αναλύοντας τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής η ειδική στην ογκολογική χειρουργική Δρ. Παρασκευή Λιάκου εξηγεί ότι παρόλο που το κολύμπι θεωρείται ασφαλές, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα λοίμωξης μαλακών μορίων (δέρμα, μαστός) μετά την επαφή με το θαλασσινό νερό, δεδομένου ότι αλλάζει, έστω και παροδικά, η φυσιολογική χλωρίδα του δέρματος, δίνοντας τη δυνατότητα σε πιθανά παθογόνους οργανισμούς να αποικίσουν το δέρμα και υπό κατάλληλες συνθήκες (υγρασία και αυξημένη θερμοκρασία) να προκαλέσουν λοίμωξη. Παρόμοιος κίνδυνος υφίσταται και από τα χλωριωμένα νερά των δεξαμενών κολύμβησης. Η μόλυνση λοιπόν, μίας τομής μετά από μαστεκτομή συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο αναπλαστικής απώλειας, με μόλυνση του εμφυτεύματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένη αντιβιοτική αγωγή, ανεπιθύμητες επιπρόσθετες χειρουργικές επεμβάσεις και μη ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Γι’ αυτό, οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση μαστού με ή χωρίς ανακατασκευή του, ή σε κάποιας μορφής ογκοπλαστική επέμβαση του μαστού, θα πρέπει να συμβουλεύονται τον χειρουργό τους προτού αποφασίσουν να κολυμπήσουν
Προσοχή στα νερά που κολυμπάμε
Επίσης, η γιατρός επεσήμανε, ότι και παλαιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ κολύμβησης στη θάλασσα και μολύνσεων εξαιτίας της κακής ποιότητας των υδάτων σε πολλές παραλίες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις του δέρματος, σε ωτίτιδες, καθώς και σε γαστρεντερικές και αναπνευστικές νόσους. Ενώ, συμπλήρωσε πως ούτε οι πισίνες, τα υδρομασάζ και τα waterparks, αποτελούν λύση, καθώς δεν είναι απολύτως ασφαλή, ακόμα και αν καθαρίζονται και απολυμαίνονται σχολαστικά. Κι αυτό διότι, σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, το χλώριο δεν σκοτώνει αμέσως όλα τα μικρόβια. Ορισμένα από αυτά είναι πολύ ανθεκτικά σ’ αυτόν τον απολυμαντικό παράγοντα και μέχρι πρότινος δεν ήταν γνωστό ότι προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους. Μόλις αυτά εισέλθουν στο νερό, μπορεί να απαιτηθούν από λίγα λεπτά έως μερικές ημέρες για να εξοντωθούν από το χλώριο
