Η συγκεκριμένη «αντιδεοντολογική από ακαδημαϊκή άποψη και ασυμβίβαστη προς το λειτούργημα του συμπεριφορά» οδήγησε τον καθηγητή ενώπιον του πειθαρχικού συμβουλίου των μελών του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού(ΔΕΠ) των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων απολογούμενο για δύο παραπτώματα.
Σύμφωνα με το έγγραφο παραπομπής από τον πρύτανη του Αλεξάνδρειου ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ο καθηγητής του τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων, “α) πρότεινε στους φοιτητές, οι οποίοι επιθυμούσαν να περάσουν τα μαθήματα που δίδασκε, να κάνουν φροντιστηριακά μαθήματα στον εργαστηριακό συνεργάτη του ανωτέρω Τμήματος του Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Γ. Β και β) προέβαινε συχνά κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας των μαθημάτων του σε μειωτικούς χαρακτηρισμούς για το μορφωτικό και επιστημονικό επίπεδο των φοιτητών”.
Από όλα τα στοιχεία του φακέλου της πειθαρχικής δικογραφίας προέκυψε «ότι με έγγραφη αναφορά - καταγγελία των φοιτητών της αδέσμευτης φοιτητικής κίνησης του Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, ο εγκαλούμενος, ο οποίος διδάσκει στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του ανωτέρω Τ.Ε.Ι. το θεωρητικό μέρος των μαθημάτων «Εισαγωγή στη Βιοστατιστική», και «Βιοστατιστική στη Διατροφή», καταγγέλθηκε, μεταξύ άλλων, ότι χαρακτηρίζοντας τα γραπτά τους προϊόντα αντιγραφής βαθμολογούσε με μη προβιβάσιμο βαθμό τους φοιτητές στα ανωτέρω μαθήματα και τους εκβίαζε να παρακολουθούν έναντι αμοιβής φροντιστηριακά μαθήματα του εργαστηριακού συνεργάτη του ανωτέρω Ιδρύματος Γ. Β.”.
Για την διερεύνηση της καταγγελίες διενεργήθηκε ένορκη διοικητική εξέταση (Ε.Δ.Ε.) και όπως αναφέρεται στην απόφαση,“προέκυψε ότι «υφίστανται αποχρώσεις ενδείξεις ότι ο εγκαλούμενος, σε σχετική ερώτηση των φοιτητών να τους προτείνει φροντιστή, ανέφερε το όνομα του Γ. Β, γεγονός που από ακαδημαϊκή άποψη κρίνεται μη δεοντολογικά ορθό, χωρίς όμως να μπορεί να αποδειχθεί και το στοιχείο του εκβιασμού». Το πόρισμα της ανωτέρω Ε.Δ.Ε επιρρωνύεται άλλωστε και από τις επισυναπτόμενες σε αυτό ένορκες μαρτυρικές καταθέσεις φοιτητών και του Προέδρου του Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας, από τις οποίες προέκυψε ότι ο μεν Πρόεδρος του ανωτέρω Τμήματος Αθανάσιος Παπαδόπουλος στην κατάθεση του ανέφερε ότι υπέπεσε στην αντίληψη του πολλοί φοιτητές να ζητούν από τον εγκαλούμενο να τους προτείνει φροντιστή για το μάθημα της Βιοστατιστικής και ότι έχει ακούσει να τους προτείνει για τα φροντιστήρια αυτά το όνομα του Β χωρίς, όμως, να υφίσταται εκ μέρους του εγκαλουμένου εκβιασμός ή πίεση προς τους φοιτητές για να παρακολουθούν τα φροντιστηριακά αυτά μαθήματα και χωρίς να γνωρίζει αν τα μαθήματα αυτά γίνονταν πράγματι και έναντι αμοιβής από τον Β”.
Από την πλευρά τους, οι φοιτητές ανέφεραν ότι ο εγκαλούμενος “έχει «αυταρχικό και απαξιωτικό προφίλ», εκβιάζει φοιτητές να παρακολουθούν φροντιστηριακά μαθήματα στον Β, προκειμένου να τους αξιολογήσει με προβιβάσιμο βαθμό στα μαθήματα που διδάσκει, απευθύνεται στο μάθημα προς τους φοιτητές με υποτιμητικές εκφράσεις, χαρακτηρίζοντας τους ως «τούβλα» και «αμόρφωτους», προκειμένου μειώνοντας τους να καταστήσει επιτακτική την ανάγκη να προσφύγουν σε φροντιστηριακά μαθήματα και συστήνει για τη διενέργεια αυτών τον Β. Μάλιστα ο ένας από αυτούς (Α.Φ) ανέφερε ότι η διατύπωση από τον εγκαλούμενο απρεπών εκφράσεων και η προτροπή του να κάνουν φροντιστήριο στον Β το καταθέτει εξ ιδίας πείρας, ο δε άλλος (Ε.Α) ανέφερε ότι άκουσε τον εγκαλούμενο να προτείνει σε φοιτητές να κάνουν φροντιστήριο λέγοντας ότι «υπάρχουν αξιόλογοι καθηγητές όπως ο Β»”.
Το πειθαρχικό συμβούλιο έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του εγκαλούμενου καθηγητή και οι καταθέσεις των μαρτύρων, που πρότεινε ο ίδιος να εξεταστούν, δεν “γέννησαν
αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία των μαρτυρικών καταθέσεων που λήφθηκαν στο πλαίσιο της Ε.Δ.Ε. Και ιδίως του Προέδρου του Τμήματος Διατροφής και Διαιτο-
λογίας και των φοιτητών Α.Φ και Ε. Α, που κατέθεσαν εναντίον του”. Συνεπώς, τα μέλη του πειθαρχικού “λαμβάνοντας υπόψη και συνεκτιμώντας τη βαρύτητα και τις συνθήκες τέλεσης του ανωτέρω πειθαρχικού παραπτώματος, την προσωπικότητα του και την εν γένει καλή συμπεριφορά που επέδειξε εντός και εκτός του Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης μέχρι την τέλεση του εν λόγω πειθαρχικού παραπτώματος, κρίνει, ότι πρέπει να επιβληθεί σε αυτόν, ως προσήκουσα και ανάλογη ποινή, η έγγραφη επίπληξη”.
πηγή
