Διχαστικός ξανά, εφευρίσκει πολιτικό ρεβανσισμό

Ο κύβος ερρίφθη για τη Novartis. Η αυλαία ανοίγει και ελπίζουμε ότι θα αποκαλυφθεί κάθε σκιερή πτυχή της πιθανής σκευωρίας που στήθηκε για να σταλεί στο ικρίωμα η αντιπολίτευση. 

Αφού η διαδικασία άρχισε δεν δικαιούμαστε να προδικάζουμε.

 Πλέον κρίνονται τα λεχθέντα.

Ήταν χαρακτηριστική η αμηχανία του Αλέξη Τσίπρα κατά την ομιλία του. Αναλώθηκε ως επιχείρημα στην ανάδειξη της απουσίας του Μητσοτάκη από τη Βουλή, χαρακτηρίζοντάς την «μέγιστη πολιτική δειλία», τη μέρα που ο Έλληνας Πρωθυπουργός βρέθηκε στο Κάιρο για την τριμερή Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου.

Και ενδεχομένως θα μπορούσε σε έναν αγώνα δρόμου να παραβρεθεί, αλλά η διαδικασία ήταν διαδικασία Βουλής και όχι κυβέρνησης. Γι αυτό δεν παρευρέθηκαν οι υπουργοί που δεν είναι βουλευτές. Η κάθε κυβέρνηση είναι παρούσα όταν

υπάρχει ψήφιση νομοσχεδίου και όταν πρέπει να απαντήσει σε ερωτήσεις και επερωτήσεις. Στη χθεσινή διαδικασία θεσμικώς δεν υποχρεούτο. Αλλά έστω και αν υποθετικά δεν ήταν η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση εκ μέρους κυβερνητικής πλειοψηφίας, σίγουρα δεν ήταν και επιχείρημα εκ μέρους του κ. Τσίπρα. Επεσήμανε την απουσία Πρωθυπουργού και υπουργών για να αποδείξει τι;

Για να την χαρακτηρίσει ως « τον πιο δειλό ρεβανσισμό στην σύγχρονη ιστορία του τόπου», «τώρα που διαπράττεται η μέγιστη βαναυσότητα απέναντι στο πολιτικό σύστημα» (έτσι ερμηνεύει την παραπομπή Παπαγγελόπουλου, αλλά όχι την παραπομπή δυο πρώην Πρωθυπουργών, ενός Ευρωπαίου Επιτρόπου, και πλειάδας εκ των πλέον επιφανών στελεχών της αντιπολίτευσης).

Μιλάει για ρεβανσισμό και ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής ( θα γελάνε οι δέκα κάλπες που στήθηκαν στην ίδια αίθουσα), ενώ έμφαση έδωσε στο ερώτημα γιατί δεν διώχτηκε ο ίδιος. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι μια δίωξή του ήταν η ευκταία οδός διαφυγής προκειμένου να ηρωοποιηθεί και να συσπειρώσει το απογοητευμένο στράτευμα με τις εσωτερικές έριδες και την προϊούσα απογοήτευση. Παράλληλα θα κατασίγαζε κάθε κριτική για τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του και τα αίτια της ήττας.

Όσο για τον ίδιο, νομίζει ότι αν παραπεμπόταν, θα επαναλαμβανόταν η δοξαστική επαναφορά του Αντρέα μετά το ειδικό δικαστήριο. Δεν λαμβάνει βέβαια υπόψιν το πλαίσιο. Ο Αντρέας δε γύρισε απλώς επειδή σύρθηκε στο Ειδικό, αλλά γιατί υπήρχε ένα τεράστιο μαζικό κίνημα πίσω του, που βίωσε την παραπομπή ως αδικία. Εικόνα μαζικού κινήματος πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προσώρας ορατό.
Κατά το σύνηθες ο κ. Τσίπρας συνελήφθη κλέβων οπώρας, ήτοι ψευδόμενος για το έγγραφο του FBI στο οποίο αναφέρονται τα ονόματα όσων πολιτικών προσώπων παρέπεμψε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Δικαιοσύνη. Η επίκληση του FBI χρησιμοποιήθηκε για να δώσει κύρος στο επιχείρημα, αλλά αμ έπος αμ έργον το αποδόμησε ο Αντρέας Λοβέρδος, θυμίζοντας του (αυτό που ήδη γνώριζε ο κ. Τσίπρας), ότι στο έγγραφο αναφέρονται οι καταθέσεις των ίδιων κουκουλοφόρων μαρτύρων που κατέθεσαν και στην ελληνική Δικαιοσύνη.
Επιδόθηκε επίσης σε περιγραφή, κατόπιν εορτής , του πραγματικού σκανδάλου της Novartis, μόνο που δεν εξήγησε γιατί, σε αντίθεση με τον υπόλοιπο πλανήτη, η δική του κυβέρνηση δεν κούνησε το δακτυλάκι της να το διερευνήσει, αλλά ήταν ένθερμη μόνο στο να φορτώσει ευθύνες σε πολιτικά στελέχη των αντιπάλων.

Κατά τον πρώην Πρωθυπουργό Novartis είναι τα μεγάλο φαρμακευτικό κόλπο, όπου η χώρα μας ως χώρα μέσου επιπέδου ανάπτυξης, επελέγη ως τιμή αναφοράς. «Όπου ένα ιατρικό μηχάνημα να πωλείται στην Ελλάδα 45 φορές μεγαλύτερη από αυτή του εξωτερικού». Ωραία! Και τι έκανε γι’ αυτό;

Πρωθυπουργός ων δεν γνώριζε άραγε ότι η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη που το 2003 βρισκόταν στο επίπεδο των 2,9 δις , εκτοξεύτηκε ως το 2009 στα 6,4 δις! Στην συνέχεια, στη χρονική περίοδο από το 2010 ως το 2014, περίοδο κατά την οποία άσκησαν εξουσία τα πρόσωπα που ο ίδιος και η Κ.Ο. του ομάδα παρέπεμψαν, η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε στα 2,5 δις, 400 εκ λιγότερα και από το 2003. Παράλληλα (το επεσήμανε ο βουλευτής του ΚIΝΑΛ Κεγκέρογλου), το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αδιαφόρησε (;) να ανατιμολογήσει τη μείωση των τιμών. Γιατί άραγε; ( αυτή η υπόθεση έχει παραγραφεί πλέον).

Δεν αναφερόμαστε κριτικά στην ομιλία Παπαγγελόπουλου, γιατί ο κατηγορούμενος δικαιούται να υπερασπίσει εαυτόν παντί τρόπω, και το δικαίωμά του είναι ιερό. Άλλωστε η διαδικασία – ελπίζεται ότι - θα είναι μακρά. Θα κληθούν πολλοί, και κυρίως οι κουκουλοφόροι που «πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη» όπως είπε ο Πολάκης και κελάηδησαν. Ελπίζουμε ότι θα μάθουμε την αιτία της ξαφνικής «φιλαληθείας».

Ως τότε ο Αλέξης θα κατηγορεί τους βουλευτές γιατί δεν τον παρέπεμψαν.

 

 Γ. Σιδέρης

liberal.gr