Χρονογράφημα - Το γέλιο χάθηκε

Του Παναγιώτη  Αντωνόπουλου 

                Στην πόλη που ζω, ο κόσμος κλαίει. Τα πρόσωπά του είναι τρομώδη, ανέκφραστα και παγωμένα.      Δηλαδή << Γοργόνεια >> που όσοι τα βλέπουν το βάζουν στα πόδια από το φόβο τους.  Το << Γοργόνεια >> βγαίνει από το θηλυκό δαίμονα της μυθολογίας, τη Γοργώ ( Μέδουσα ) που στο κεφάλι είχε φίδια για μαλλιά και όποιος την κοίταζε γινόταν πέτρα. Τη βάφτισαν Γοργώ επειδή είχε άγρια ματιά. Άγρια ματιά έχουν και τα πρόσωπα των δυστυχούντων Ελλήνων κι όχι αυτό του << χαμογελαστού >>.

              Με άδειο το κεμέρι μου χθες είχα μια καταθλιπτική οικονομική συζήτηση με την κόρη μου. Οι γδάρτισσες τράπεζες, χωρίς να νοιάζονται για το ολέθριο χτικιό της κρίσης, της ζητούσαν τη δόση του στεγαστικού δανείου. Οι καμαρωτοί κοκορίσκοι της εταιρείας την είχαν ζουρλάνει στα τηλέφωνα και αντί να κρύβεται σαν αλεπούδα, αποφάσισε να βάλει τη δόση.    Ήταν 345 ευρώ και της έλειπαν τα 45. Μου ζήτησε να της πιστώσω τα 45. << Δεν έχω >> της είπα, << είμαι πανί με πανί. Αν θέλεις βιβλία μπορώ να σου δώσω, ένα μπαούλο, αλλά ευρώ δεν έχω ούτε σέντσι! >>   Έβαλε τα κλάματα. Εγώ ζήτησα να πιω κώνειο, αλλά χάρη στην έλλειψή του τη γλίτωσα. Ύστερα έκλαψα κι εγώ αλλά με δάκρυ αίμα. Κάτι γαζούλες φωτός που ήρθαν δεν μπόρεσαν με τίποτα να επιδέσουν τις πληγές της ψυχής μου.

           Κι όταν τα λέγαμε αυτά δε νομίζω  σεις οι τριακόσιοι τύραννοι του ελληνικού λαού να πιστεύετε πως γελάγαμε! Εσείς γελάτε οι Νέρωνες της κοινοβουλευτικής πασαρέλας, οι σφουγγoκωλάριοί σας και οι διορισμένοι κηφήνες στα βιλαέτια που απομυζούν τον ελληνικό κορβανά και τεμπελιάζουν καθήμενοι. Το δικό μας γέλιο χάθηκε!            

        Χορτασμένοι με αποθέματα κακουργίας και πανουργίας γελάτε, φουσκωμένοι με συναγρίδες και αστακομακαρονάδες,  την ευχαρίστηση περιμένετε στο ενεργητικό απευθυσμένο σας, το χαμούρι του το αρωματικό να αποβάλει.  Ο Έλληνας δε γελάει. Αν τύχει και γελάσει θα το κάνει αν του καθαρίσουν αυγά ή τον γαργαλίσουν! Αλλά νηστικός ποιος έχει το κουράγιο να τα κάνει αυτά! 

      Ο Νίτσε λέει:  << Άκαρποι είσαστε, γι’ αυτό δεν έχετε πίστη. Όμως όποιος θέλει να δημιουργήσει αυτός πρέπει να έχει πάντα τ’ αληθινά του όνειρα και τα προφητικά του άστρα, και να πιστεύει στην πίστη. Μισανοιγμένες πόρτες είσαστε που ενεδρεύουν νεκροθάφτες. Κι αυτή είναι η δικιά σας πραγματικότητα. Όλα να γκρεμιστούν >>.

           ellinikokoxronografima.blogspot.gr