Η υπόθεση θα εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό καθώς τον Μάιο του 2017, μετά από πέντε συνεδριάσεις, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρόδου έκρινε ένοχο κατά πλειοψηφία τον 67χρονο γιατρό (μία ένορκος μειοψήφησε σε ό,τι αφορά την ενοχή του), και του επέβαλε ποινή κάθειρξης έξι ετών, με την έφεση όμως να έχει αναστέλλουσα δύναμη. Επίσης αποφασίστηκε η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του γιατρού για δύο χρόνια και η μη άσκηση του επαγγέλματός του για ένα έτος.
Απολογούμενος ενώπιον του δικαστηρίου ο κατηγορούμενος γιατρός αρνήθηκε τα όσα του καταλογίζονται κάνοντας λόγο για μία σπάνια περίπτωση έτσι όπως εξελίχθηκε, σύμφωνα με την rodiaki.gr.
Η διάγνωση, η επέμβαση και τα προβλήματα
Σύμφωνα με τη μήνυση αλλά και το παραπεμπτικό βούλευμα, τον Φεβρουάριο του 2009 η 43χρονη έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί της. Μερικούς μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Μάιο της ίδιας χρονιάς η γυναίκα προέβη σε εξετάσεις προκειμένου να διαπιστώσει την πορεία της κύησής της αλλά και την υγεία του εμβρύου.
Τότε ο γιατρός τής εξέφρασε την άποψη ότι η εγκυμοσύνη θα έπρεπε να διακοπεί καθώς το έμβρυο που θα έφερνε στον κόσμο θα έπασχε από σύνδρομο Terner. Γεμάτη ανησυχία η 43χρονη απευθύνθηκε στον 67χρονο γυναικολόγο προκειμένου να της πει τη γνώμη του ως έμπειρος ιατρός.
Ο τελευταίος αφού είδε τις εξετάσεις παρέπεμψε την 43χρονη σε νοσοκομείο των Αθηνών όπου εκεί την συμβούλευσαν να συνεχιστεί η κύηση και να τους επισκεφθεί για επανέλεγχο τον Ιούλιο του 2009. Ωστόσο καθώς η 43χρονη ανησυχούσε επισκέφθηκε τον 67χρονο μαιευτήρα στο τέλος Ιουνίου και εκείνος την προέτρεψε να μεταβεί και πάλι στο νοσοκομείο στην Αθήνα και να μην περιμένει την ημερομηνία που της είχαν ορίσει.
Πράγματι η γυναίκα μετέβη στην πρωτεύουσα όπου μετά από μία νέα σειρά εξετάσεων οι γιατροί της είπαν πως η εγκυμοσύνη της θα έπρεπε να διακοπεί καθώς το έμβρυο έφερε πολλά προβλήματα (στους λεμφαδένες, στους πνεύμονες, στην κοιλιά). Η 43χρονη ρώτησε αν θα έπρεπε η διακοπή να γίνει στην Αθήνα ή στο νησί της και αν αυτό απαιτούσε χειρουργική επέμβαση. Ο γιατρός των Αθηνών της είπε πως ο ίδιος ήταν αδύνατον να το κάνει διότι θα έφευγε εκτός Ελλάδας και εξέφρασε την άποψη πως η κύηση θα έπρεπε να διακοπεί με φαρμακευτική αγωγή και όχι με χειρουργική επέμβαση καθώς αυτή είναι επικίνδυνη μετά τον τέταρτο μήνα εγκυμοσύνης.
Η 43χρονη πήγε στο νησί της και ενημέρωσε σχετικά τον 67χρονο, ο οποίος όμως της είπε πως η όλη διαδικασία της αναμονής είναι ψυχοφθόρα για αυτό και είχε αποφασίσει να εισαχθεί σε χειρουργείο με ολική αναισθησία για να μην ταλαιπωρηθεί ψυχικά και σωματικά.
Αν και αρχικά η 43χρονη είχε φέρει αντίρρηση τελικά πείσθηκε από τον γιατρό και η επέμβαση προγραμματίστηκε και έγινε στις 30 Ιουνίου 2009 και διήρκησε από τις 2.30 το μεσημέρι έως περίπου τις 5.30 το απόγευμα. Περίπου μιάμιση ώρα πριν την ολοκλήρωση της επέμβασης, ο 67χρονος γιατρός βγήκε από το χειρουργείο και ενημέρωσε τους συγγενείς της 43χρονη ότι υπήρξαν «δυσχέρειες» κατά την έκτρωση και θα έπρεπε να προχωρήσει σε καισαρική τομή προκειμένου να προστατεύσει την μήτρα και να αφαιρέσει το κεφάλι του εμβρύου το οποίο είχε αποσπαστεί.
Η επέμβαση προχώρησε, όπως είπε ο γιατρός, και μετά την ολοκλήρωσή της οι συγγενείς της 43χρονης έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι όλα πήγαν καλά, ενώ στον σύζυγό της έδειξαν και το κεφάλι του εμβρύου που δήθεν είχε αφαιρεθεί, τοποθετημένο σε μεταλλικό δοχείο με φορμόλη!
Αλλά και ο 67χρονος γιατρός διαβεβαίωσε τον σύζυγο ότι όλα πήγαν καλά και πως τον δυσκόλεψε λίγο το κεφάλι του εμβρύου το οποίο είχε σφηνωθεί σε δύσκολο σημείο και ότι επειδή αιμορράγησε η μήτρα της 43χρονης προέβη στη συρραφή της.
Η γυναίκα βγήκε από το χειρουργείο, συνήλθε από τη νάρκωση και μεταφέρθηκε σε θάλαμο όμως με την πάροδο των ημερών η κατάστασή της αντί να βελτιώνεται χειροτέρευε. Όπως η ίδια συνεχίζει την περιγραφή των όσων συνέβησαν στη μήνυση της, στις 4 Ιουλίου 2009 ο πόνος και ο πυρετός συνεχίζονταν και ένιωθε να την εγκαταλείπουν οι δυνάμεις της. Το απόγευμα της ημέρας εκείνης η 43χρονη μπήκε εκ νέου στο χειρουργείο για την αντιμετώπιση «αιμορραγίας» η οποία, όπως τους είπε ο 67χρονος, μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης επέμβασης αντιμετωπίστηκε με επιτυχία και «οφειλόταν σε παλαιό επιφανειακό αιμάτωμα».
Την επόμενη μέρα παρουσιάστηκε υγρό στους πνεύμονες της 43χρονης και η κατάσταση της συνέχιζε να χειροτερεύει, ενώ παρά τις πιέσεις των συγγενών της ο 67χρονος – όπως καταγγέλλουν – δεν της επέτρεπε να προβεί εξωτερικά του νοσοκομείου σε εξετάσεις αλλά ούτε να μεταφερθεί στην Αθήνα κάτι που τελικά έγινε υπό τις πιέσεις του συζύγου της στις 6 Ιουλίου 2009.
Η 43χρονη μεταφέρθηκε σε άλλο νοσοκομείο από αυτό που αρχικά της είχε υποδείξει ο 67χρονος γιατρός και εκεί την ενημέρωσαν πως εντοπίστηκε στην κοιλιά της «ωοειδές μόρφωμα» το οποίο και θα αφαιρούσαν αμέσως ενώ υπήρχε περίπτωση να της αφαιρέσουν και τη μήτρα όπως και έγινε.
Σημειώνεται δε πως στο μεταξύ η κατάσταση της υγείας της 43χρονης είχε πέσει στο Ναδίρ.
Η επέμβαση έγινε στην Αθήνα επιτυχώς παρουσία εξειδικευμένων ιατρών οι οποίοι και αφαίρεσαν τελικώς το κεφάλι του εμβρύου.
Μετά την υποβολή της μήνυσης σχηματίστηκε δικογραφία με την οποία η υπόθεση παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη και σε βάρος του 67χρονου γιατρού ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος για έκθεση από την οποία προκλήθηκε βαριά βλάβη στην υγεία της παθούσας και παράβαση καθήκοντος.
