Οσοι από εμάς σχολιάζουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το πρόβλημα του Μεταναστευτικού, έχουμε μια εικόνα από την τηλεόραση και τα υπόλοιπα ηλεκτρονικά μέσα για το τι συμβαίνει στη Μυτιλήνη, στη Χίο και στη Λέρο, πλην βεβαίως των ανθρώπων που ζουν εκεί και βιώνουν καθημερινά την όλη κατάσταση.
Μια εικόνα από την «ασφάλεια του καναπέ» δεν έχει καμία σχέση με
το τι πραγματικά συμβαίνει εκεί και πως το «εκεί» μπορεί, σε διάρκεια
μερικών ετών, να έρθει εδώ, οπότε τέλος η «ασφάλεια του καναπέ» από την
οποία, ας μην ξεχνάμε, μπορείς να δεις -σχεδόν ατάραχος- και το τι
συμβαίνει στην περίφημη πόλη Γουχάν της Κίνας με τον κορωνοϊό.
Καταρχάς, για την καλύτερη κατανόηση της «εικόνας», υπάρχει σήμερα στο «ΘΕΜΑ» ένα άκρως αποκαλυπτικό (όσο και σοκαριστικό) ρεπορτάζ της Ματίνας Ηρειώτου από τη Μόρια, από το οποίο προκύπτει όλο το δράμα. Εκεί, λοιπόν, έχει στηθεί, μέσα στον βούρκο, μια τεράστια πόλη-ζούγκλα (ο χαρακτηρισμός προέρχεται από τους ντόπιους) 20.000 μεταναστών, στην οποία επικρατούν η βρώμα, η αταξία, ο νόμος του ισχυρού, τα ναρκωτικά, η πορνεία, εικόνα εμφανέστατη στον επισκέπτη της περιοχής. Προσοχή, όλα αυτά συμβαίνουν ανάμεσα σε ανήλικα παιδιά που μπορεί και να ξεπερνούν τις 5.000. Ναι, είναι ο μεγαλύτερος καταυλισμός της Ευρώπης, βρίσκεται στη χώρα μας και φυσικά αποτελεί ντροπή για όλους - και για τους Έλληνες αλλά και για τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Το... παράξενο είναι ότι για τη διαχείριση του Προσφυγικού από τις ακτές της Τουρκίας προς την Ελλάδα και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη δαπανώνται ετησίως από τους φορολογούμενους μερικά δισεκατομμύρια ευρώ (ναι, για δισ. μιλάμε), τα οποία εισπράττουν οι Τούρκοι για να μας δουλεύουν κανονικά, καθώς και εκατοντάδες Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) που πρέπει να είσαι απολύτως ηλίθιος για να πιστεύεις ότι βρέθηκαν... τόσοι καλόψυχοι άνθρωποι μαζεμένοι στη Λέσβο και τη Χίο.
Καλές οι μπίζνες με τις ανθρώπινες ψυχές, αλλά κάπου πρέπει να μπει και ένα φρένο. Πρωτίστως στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των δικών μας ανθρώπων και φυσικά στην εκμετάλλευση όλων όσοι μεταναστεύουν. Και ο διαχωρισμός είναι σαφής και ενσυνείδητος. Τα λεφτά, πάντως, είναι πολλά, αφού η ημερήσια αποζημίωση για σίτιση ενός μετανάστη είναι 5,80 ευρώ (τα δίνουν οι Ευρωπαίοι), αντιστοίχως ενός Ελληνα φοιτητή στα 3 ευρώ και ενός στρατιώτη της τάξεως του 1,80 ευρώ.
Ας πάμε, όμως, στην ουσία. Πρώτα απ’ όλα, για να μην μπερδευόμαστε, η εξέλιξη του μεταναστευτικού προβλήματος στην Ελλάδα έχει ονοματεπώνυμο και μέχρι πρόσφατα δεν το έκρυβαν ούτε οι ίδιοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ τούς ήθελε, τους προσήλκυε, τους καλωσόριζε, από την εποχή της κυρίας Τασίας με το περίφημο «λιάζονται στην Ομόνοια» έως και το φυλλάδιο με τις οδηγίες περί ασφαλούς ασύλου προς μετανάστες στην Ελλάδα που εξέδωσε λίγες ημέρες προ των εκλογών. Γι’ αυτό και το 2015, όταν τα σύνορα της Ευρώπης ήταν ορθάνοιχτα έως τη Γερμανία, πέρασαν από την Ελλάδα περί το 1 εκατομμύριο μετανάστες, με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε. Αργότερα και ανά έτος κυμαίνονταν από 35.000 έως 45.000 ετησίως. Η σημερινή -όντως πιο τραγική από ποτέ- εικόνα της Μόριας οφείλεται σε τρεις λόγους.
Πρώτον, επειδή άλλαξε πολιτική ο Ερντογάν και ξανάνοιξε για τα καλά την κάνουλα με τους μετανάστες (Αφγανούς κυρίως) το δεύτερο εξάμηνο του 2019, από τους οποίους ήρθαν όλο το περσινό έτος περί τις 70.000 άτομα. Μάλιστα ο Σουλτάνος άρχισε τους εκβιασμούς στην ευρύτερη περιοχή, περιλαμβάνοντας στο σχέδιό του και... αποστολή ορδών στην Ευρώπη, της οποίας το πρώτο σύνορο είναι η Ελλάδα.
Δεύτερον, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έως σήμερα, που δεχόταν όλους όσοι έρχονταν από απέναντι άνευ καμίας διαδικασίας. Είτε τους έκριναν όλους «ψυχολογικά ευάλωτους» και τους δέχονταν, είτε απλώς δεν τους εξέταζαν ποτέ. Ετσι, λοιπόν, σήμερα έφτασε μόνο η Μόρια να αριθμεί 20.000 ανθρώπους, όπου όλοι έμπαιναν εύκολα, αλλά έφευγαν για Ευρώπη μόνο όσοι μπορούσαν, κυρίως με βάση την οικονομική δυνατότητα που είχαν για να λαδώσουν κάποιον ντόπιο ή ξένο διακινητή.
Τρίτον, η καθυστερημένη αντίδραση της νέας κυβέρνησης που άρχισε τώρα μόλις να κατανοεί τι συμβαίνει και να αντιδρά με νόμους που ελέγχουν τους νεοεισερχόμενους και ουσιαστικά κόβουν 9 στους 10 αιτούντες άσυλο. Φτάνει να αναφέρουμε ότι η έφεση επί του ασύλου εξεταζόταν έως σήμερα σε δύο χρόνια, ενώ τώρα εξετάζεται πια μέσα σε δέκα ημέρες.
Μέλλει να αποδειχτεί στην πράξη αν τα μέτρα που παίρνουν θα είναι αποτελεσματικά, μαζί φυσικά με τα απαραίτητα κλειστά κέντρα που πρέπει να φτιάξουν άμεσα. Αλήθεια είναι ότι αιφνιδιάστηκαν γιατί η ροή άρχισε να γίνεται πλημμύρα ακριβώς μόλις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση, αλλά τουλάχιστον τώρα κάνουν κάτι που φαίνεται τελείως λογικό. Δεν πουλάνε ελπίδα στους απελπισμένους και φυσικά περιορίζουν και την τεράστια μαύρη μπίζνα κάποιων ΜΚΟ.
Καταρχάς, για την καλύτερη κατανόηση της «εικόνας», υπάρχει σήμερα στο «ΘΕΜΑ» ένα άκρως αποκαλυπτικό (όσο και σοκαριστικό) ρεπορτάζ της Ματίνας Ηρειώτου από τη Μόρια, από το οποίο προκύπτει όλο το δράμα. Εκεί, λοιπόν, έχει στηθεί, μέσα στον βούρκο, μια τεράστια πόλη-ζούγκλα (ο χαρακτηρισμός προέρχεται από τους ντόπιους) 20.000 μεταναστών, στην οποία επικρατούν η βρώμα, η αταξία, ο νόμος του ισχυρού, τα ναρκωτικά, η πορνεία, εικόνα εμφανέστατη στον επισκέπτη της περιοχής. Προσοχή, όλα αυτά συμβαίνουν ανάμεσα σε ανήλικα παιδιά που μπορεί και να ξεπερνούν τις 5.000. Ναι, είναι ο μεγαλύτερος καταυλισμός της Ευρώπης, βρίσκεται στη χώρα μας και φυσικά αποτελεί ντροπή για όλους - και για τους Έλληνες αλλά και για τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Το... παράξενο είναι ότι για τη διαχείριση του Προσφυγικού από τις ακτές της Τουρκίας προς την Ελλάδα και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη δαπανώνται ετησίως από τους φορολογούμενους μερικά δισεκατομμύρια ευρώ (ναι, για δισ. μιλάμε), τα οποία εισπράττουν οι Τούρκοι για να μας δουλεύουν κανονικά, καθώς και εκατοντάδες Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) που πρέπει να είσαι απολύτως ηλίθιος για να πιστεύεις ότι βρέθηκαν... τόσοι καλόψυχοι άνθρωποι μαζεμένοι στη Λέσβο και τη Χίο.
Καλές οι μπίζνες με τις ανθρώπινες ψυχές, αλλά κάπου πρέπει να μπει και ένα φρένο. Πρωτίστως στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των δικών μας ανθρώπων και φυσικά στην εκμετάλλευση όλων όσοι μεταναστεύουν. Και ο διαχωρισμός είναι σαφής και ενσυνείδητος. Τα λεφτά, πάντως, είναι πολλά, αφού η ημερήσια αποζημίωση για σίτιση ενός μετανάστη είναι 5,80 ευρώ (τα δίνουν οι Ευρωπαίοι), αντιστοίχως ενός Ελληνα φοιτητή στα 3 ευρώ και ενός στρατιώτη της τάξεως του 1,80 ευρώ.
Ας πάμε, όμως, στην ουσία. Πρώτα απ’ όλα, για να μην μπερδευόμαστε, η εξέλιξη του μεταναστευτικού προβλήματος στην Ελλάδα έχει ονοματεπώνυμο και μέχρι πρόσφατα δεν το έκρυβαν ούτε οι ίδιοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ τούς ήθελε, τους προσήλκυε, τους καλωσόριζε, από την εποχή της κυρίας Τασίας με το περίφημο «λιάζονται στην Ομόνοια» έως και το φυλλάδιο με τις οδηγίες περί ασφαλούς ασύλου προς μετανάστες στην Ελλάδα που εξέδωσε λίγες ημέρες προ των εκλογών. Γι’ αυτό και το 2015, όταν τα σύνορα της Ευρώπης ήταν ορθάνοιχτα έως τη Γερμανία, πέρασαν από την Ελλάδα περί το 1 εκατομμύριο μετανάστες, με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε. Αργότερα και ανά έτος κυμαίνονταν από 35.000 έως 45.000 ετησίως. Η σημερινή -όντως πιο τραγική από ποτέ- εικόνα της Μόριας οφείλεται σε τρεις λόγους.
Πρώτον, επειδή άλλαξε πολιτική ο Ερντογάν και ξανάνοιξε για τα καλά την κάνουλα με τους μετανάστες (Αφγανούς κυρίως) το δεύτερο εξάμηνο του 2019, από τους οποίους ήρθαν όλο το περσινό έτος περί τις 70.000 άτομα. Μάλιστα ο Σουλτάνος άρχισε τους εκβιασμούς στην ευρύτερη περιοχή, περιλαμβάνοντας στο σχέδιό του και... αποστολή ορδών στην Ευρώπη, της οποίας το πρώτο σύνορο είναι η Ελλάδα.
Δεύτερον, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έως σήμερα, που δεχόταν όλους όσοι έρχονταν από απέναντι άνευ καμίας διαδικασίας. Είτε τους έκριναν όλους «ψυχολογικά ευάλωτους» και τους δέχονταν, είτε απλώς δεν τους εξέταζαν ποτέ. Ετσι, λοιπόν, σήμερα έφτασε μόνο η Μόρια να αριθμεί 20.000 ανθρώπους, όπου όλοι έμπαιναν εύκολα, αλλά έφευγαν για Ευρώπη μόνο όσοι μπορούσαν, κυρίως με βάση την οικονομική δυνατότητα που είχαν για να λαδώσουν κάποιον ντόπιο ή ξένο διακινητή.
Τρίτον, η καθυστερημένη αντίδραση της νέας κυβέρνησης που άρχισε τώρα μόλις να κατανοεί τι συμβαίνει και να αντιδρά με νόμους που ελέγχουν τους νεοεισερχόμενους και ουσιαστικά κόβουν 9 στους 10 αιτούντες άσυλο. Φτάνει να αναφέρουμε ότι η έφεση επί του ασύλου εξεταζόταν έως σήμερα σε δύο χρόνια, ενώ τώρα εξετάζεται πια μέσα σε δέκα ημέρες.
Μέλλει να αποδειχτεί στην πράξη αν τα μέτρα που παίρνουν θα είναι αποτελεσματικά, μαζί φυσικά με τα απαραίτητα κλειστά κέντρα που πρέπει να φτιάξουν άμεσα. Αλήθεια είναι ότι αιφνιδιάστηκαν γιατί η ροή άρχισε να γίνεται πλημμύρα ακριβώς μόλις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση, αλλά τουλάχιστον τώρα κάνουν κάτι που φαίνεται τελείως λογικό. Δεν πουλάνε ελπίδα στους απελπισμένους και φυσικά περιορίζουν και την τεράστια μαύρη μπίζνα κάποιων ΜΚΟ.
Τάσος Καραμήτσος
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
