Στη μακρά ιστορία του κοινοβουλευτικού
ρεπορτάζ, που χρονολογείται από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη, μέχρι
σήμερα, δεν έχει ξανασυμβεί αυτό, που η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου
προσπαθεί να εδραιώσει σήμερα, με τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα της: Δηλαδή
να βάζει τιμωρία, σαν τη δημοδιδασκάλισα του τέλους του προπερασμένου
και των αρχών του περασμένου αιώνα, τα… απείθαρχα παιδιά (δηλαδή τους
δημοσιογράφους), στη γωνία της αίθουσας διδασκαλίας, με σκυμμένο το
κεφάλι προς τον τοίχο, γιατί δεν «συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις»
της διδασκάλισας και εν προκειμένω της σημερινής Προέδρου της Βουλής.
Επεκοινώνησα, τηλεφωνικά, με την αγαπητή μας Πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ, Μαρία Αντωνιάδου και την ερώτησα, τι προτίθεται να κάνει, εν ονόματι της αξιοπρέπειας και της ευθιξίας του δημοσιογραφικού σώματος, μετά την ανατριχιαστική επίθεση της κυρίας Ζωής, εναντίον των κοινοβουλευτικών συντακτών, που εμμέσως μεν, πλην σαφώς τους απειλεί με τις φράσεις:
«Όποιος θέλει να ρίχνει λάσπη, να συγκαλύπτει την αλήθεια, να παραπληροφορεί, θα με βρει απέναντί του», ή «εκείνοι που λυσσομανούν, αντιδρώντας σ ’αυτή τη λειτουργία, (Σημ συντ. δηλαδή τη σύσταση και λειτουργία της Επιτροπής, για τη διερεύνηση των αιτίων του κοινωνικού χρέους) είναι εκείνοι, που σπεύδουν, στην πραγματικότητα, να αυτοπροσδιοριστούν, ως οι θιγόμενοι από μια διαδικασία αποκάλυψης της
αλήθειας.
Επεκοινώνησα, τηλεφωνικά, με την αγαπητή μας Πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ, Μαρία Αντωνιάδου και την ερώτησα, τι προτίθεται να κάνει, εν ονόματι της αξιοπρέπειας και της ευθιξίας του δημοσιογραφικού σώματος, μετά την ανατριχιαστική επίθεση της κυρίας Ζωής, εναντίον των κοινοβουλευτικών συντακτών, που εμμέσως μεν, πλην σαφώς τους απειλεί με τις φράσεις:
«Όποιος θέλει να ρίχνει λάσπη, να συγκαλύπτει την αλήθεια, να παραπληροφορεί, θα με βρει απέναντί του», ή «εκείνοι που λυσσομανούν, αντιδρώντας σ ’αυτή τη λειτουργία, (Σημ συντ. δηλαδή τη σύσταση και λειτουργία της Επιτροπής, για τη διερεύνηση των αιτίων του κοινωνικού χρέους) είναι εκείνοι, που σπεύδουν, στην πραγματικότητα, να αυτοπροσδιοριστούν, ως οι θιγόμενοι από μια διαδικασία αποκάλυψης της
αλήθειας.
Όταν έχουν και τη δημοσιογραφική ιδιότητα, αυτό σημαίνει
ακόμη περισσότερα, γιατί δημοσιογράφος είναι αυτός που ψάχνει για την
αλήθεια, την κυνηγά, την αποκαλύπτει».
Η κυρία Αντωνιάδου με διαβεβαίωσε ότι παρακολούθησε, στις ειδήσεις, αυτές τις δηλώσεις και ότι θα καλέσει τους συναδέλφους του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ, σε σύσκεψη, για τα περαιτέρω… Ειρήσθω εν παρόδω, ότι σ’ αυτή τη βαρυσήμαντη συνέντευξη, ήταν καθημένη, εκ δεξιών της Προέδρου, της Βουλής η ΠΑΣΟΚογενής πρώην ακοντίστρια και νυν υπεύθυνη της Επιτροπής, για τις σχέσεις με το Ευρωκοινοβούλιο, κυρία Σοφία Σακοράφα…
Είπε και πολλά άλλα η … προστάτις του δημοσιογραφικού λειτουργήματος κυρία Ζωή, περί δημοσιογραφικής δεοντολογίας καταγγέλλοντας ταυτοχρόνως, ότι οι συνάδελφοι του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ απολαύουν διαφόρων προνομίων, που ίσως – κατά την εκτίμηση της κυρίας Ζωής – θα έπρεπε να μην υπήρχαν, γιατί δεν προβάλλουν αρκούντως, το έργο πολυδάπανων εξωθεσμικών πρωτοβουλιών της ανεπανάληπτης Προέδρου της Βουλής.
Δεν θα επεκταθώ και σε άλλες εξωθεσμικές πρωτοτυπίες της κυρίας Ζωής, η προβολή των οποίων δεν αποτελεί υποχρέωση δημοσιογραφικής κάλυψης και εγκωμιασμού, εκ μέρους των συναδέλφων του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ. Απλώς, επισημαίνω, ότι η κυρία Ζωή, ανοίγει ένα ακόμη μέτωπο απρόκλητων επιθέσεων. Και μάλιστα, εναντίον επίλεκτου τμήματος του δημοσιογραφικού σώματος, που το κατηγορεί για τα κατά την φαντασίαν της «προνόμια».
Εκτός εάν η κυρία Ζωή εννοεί, ως προνόμια, την επιβεβλημένη άρνηση, ή την απροθυμία, να γίνεται κάποιος ή κάποια τελάλης, διαπρύσιος κήρυκας εξωθεσμικών και προδήλως, πολιτικά μεροληπτικών πρωτοβουλιών.
Η κυρία Αντωνιάδου με διαβεβαίωσε ότι παρακολούθησε, στις ειδήσεις, αυτές τις δηλώσεις και ότι θα καλέσει τους συναδέλφους του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ, σε σύσκεψη, για τα περαιτέρω… Ειρήσθω εν παρόδω, ότι σ’ αυτή τη βαρυσήμαντη συνέντευξη, ήταν καθημένη, εκ δεξιών της Προέδρου, της Βουλής η ΠΑΣΟΚογενής πρώην ακοντίστρια και νυν υπεύθυνη της Επιτροπής, για τις σχέσεις με το Ευρωκοινοβούλιο, κυρία Σοφία Σακοράφα…
Είπε και πολλά άλλα η … προστάτις του δημοσιογραφικού λειτουργήματος κυρία Ζωή, περί δημοσιογραφικής δεοντολογίας καταγγέλλοντας ταυτοχρόνως, ότι οι συνάδελφοι του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ απολαύουν διαφόρων προνομίων, που ίσως – κατά την εκτίμηση της κυρίας Ζωής – θα έπρεπε να μην υπήρχαν, γιατί δεν προβάλλουν αρκούντως, το έργο πολυδάπανων εξωθεσμικών πρωτοβουλιών της ανεπανάληπτης Προέδρου της Βουλής.
Δεν θα επεκταθώ και σε άλλες εξωθεσμικές πρωτοτυπίες της κυρίας Ζωής, η προβολή των οποίων δεν αποτελεί υποχρέωση δημοσιογραφικής κάλυψης και εγκωμιασμού, εκ μέρους των συναδέλφων του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ. Απλώς, επισημαίνω, ότι η κυρία Ζωή, ανοίγει ένα ακόμη μέτωπο απρόκλητων επιθέσεων. Και μάλιστα, εναντίον επίλεκτου τμήματος του δημοσιογραφικού σώματος, που το κατηγορεί για τα κατά την φαντασίαν της «προνόμια».
Εκτός εάν η κυρία Ζωή εννοεί, ως προνόμια, την επιβεβλημένη άρνηση, ή την απροθυμία, να γίνεται κάποιος ή κάποια τελάλης, διαπρύσιος κήρυκας εξωθεσμικών και προδήλως, πολιτικά μεροληπτικών πρωτοβουλιών.
Τέτοια
«προνόμια» ευκταίο θα ήταν να υπάρχουν, σε όλες τις κοινωνικές
λειτουργίες!
Π. Μακρής-ΤΟ ΒΗΜΑ