Του Σάββα Καλεντερίδη
Το πρώτο ρήγμα εμφανίστηκε στην Αστάνα, όταν η Ρωσία παρουσίασε προσχέδιο συντάγματος της Συρίας, στο οποίο προτείνεται η παροχή προωθημένης αυτονομίας στους Κούρδους της Συρίας.
Το ρήγμα έγινε ορατό λίγες μέρες μετά τη σύνοδο της Αστάνα, όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ αυτοπροσώπως συναντήθηκε με εκπροσώπους των Κούρδων της Συρίας, και τους βολιδοσκόπησε για δυο πράγματα.
Το πρώτο ήταν η συμμετοχή τους στις συνομιλίες της Γενεύης, που αναμένεται να γίνουν τις προσεχείς εβδομάδες και το δεύτερο ήταν το προσχέδιο συντάγματος. Παρεμπιπτόντως, το πρώτο το αποδέχτηκαν, το δεύτερο το απέρριψαν.
Τα προβλήματα οξύνθηκαν, όταν την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου ο αξιωματούχος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Αλεξάντρ Μποτσάν, δήλωσε ότι για τη Ρωσία το ΡΚΚ και το YPG/PYD δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση.
Σήμερα ήλθε και άλλη δήλωση αξιωματούχου του ρωσικού ΥΠΕΞ, με την οποία η Ρωσία ζητεί τη συμμετοχή του PYD στις προσεχείς συνομιλίες της Γενεύης.
Και λίγο αργότερα η αεροπορική επιδρομή σε κτήριο που φιλοξενούσε Τούρκους στρατιωτικούς, στην περιοχή της αλ Μπαμπ, από την οποία έχασαν τη ζωή τους τρεις στρατιωτικοί, ενώ από τα ερείπια του κτηρίου έβγαλαν 11 τραυματίες.
Ακολούθησε τηλεφωνική συνομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, στην οποία ο Ρώσος πρόεδρος δεν ζήτησε συγγνώμη, απλά εξέφρασε συλλυπητήρια για το λυπηρό γεγονός!
Όλα αυτά γίνονται την περίοδο που η Τουρκία προσπαθεί να τα… βρει με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, κάτι που μας υποχρεώνει να αναζητήσουμε τη σχέση των δυο διαδικασιών που είναι σε εξέλιξη.
Και όλα αυτά τη στιγμή που δυνάμεις του στρατού της Συρίας, είναι κι αυτές στα πρόθυρα της αλ Μπαμπ, με ορατό τον κίνδυνο μιας ένοπλης συμπλοκής μεταξύ Συρίας-Τουρκίας, με τη Ρωσία να υποστηρίζει φανερά την πρώτη και τις ΗΠΑ να αρνούνται, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, να στηρίξουν την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», που η Τουρκία σχεδίασε και υλοποιεί παρά τις προειδοποιήσεις της Ουάσιγκτον.
