Η
Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, που
συνεδρίασε το Σάββατο, 4 Φεβρουαρίου 2017 στα γραφεία του Δικηγορικού
Συλλόγου Αθηνών, έλαβε τις παρακάτω αποφάσεις:
1. Ασφαλιστικό
α) Η
Ολομέλεια των Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, στη συνεδρίαση
της 4.2.2017, αποφάσισε να ασκηθεί από όλους τους Δικηγορικούς Συλλόγους
της χώρας αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας κατά των
διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του
ασφαλιστικού νόμου, και συγκεκριμένα κατά των εξής διοικητικών
πράξεων:
Α) της
με αριθμ. 61502/3399/30-12-2016 Υπουργικής απόφασης για τον υπολογισμό
της βάσης υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών αυτοαπασχολούμενων και
ελεύθερων επαγγελματιών από 1-1-2017,
Β)
της με αριθμ. 60298/1472/23-12-2016 Υπουργικής απόφασης για την
προθεσμία καταβολής από 1-1-2017 των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένων,
ελεύθερων επαγγελματιών κλπ. οι οποίοι έως την έναρξη ισχύος του ν.
4387/2016 υπάγονταν στην ασφάλιση του ΕΤΑΑ,
Γ)
της υπ’ αριθ. 59522/2205/30-12-2016 (ΦΕΚ Β 4486) απόφασης της Υπουργού
Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Κανονισμός
Οικονομικής Οργάνωσης και Λογιστικής Λειτουργίας του Ενιαίου Φορέα
Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ)»,
καθώς και την εξής ατομική πράξη:Δ) της με αριθμ. Δ9/56379/14950/28-12-2016 Υπουργικής απόφασης για τον διορισμό Δ/ντή , Υποδ/ντων, Προέδρου και μελών στο Δ.Σ του ΕΦΚΑ.
Με τις αιτήσεις ακυρώσεως θα προβληθεί η αντισυνταγματικότητα του ασφαλιστικού νόμου ν. 4387/2016, σε ό,τι αφορά την εισφοροδοτική επιβάρυνση των δικηγόρων.
Στην σχετική ομάδα εργασίας που θα εκπονήσει το δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως συμμετέχουν ο Πρόεδρος Ολομέλειας των Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και Πρόεδρος του ΔΣΑ, Βασίλης Αλεξανδρής, η Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων, Αναστασία Γιογλή, οι Καθηγητές Πανεπιστημίου και δικηγόροι, Φίλιππος Σπυρόπουλος, Ξενοφώντας Κοντιάδης, Γιώργος Γεραπετρίτης, Πατρίνα Παπαρρηγόπουλου καθώς και οι δικηγόροι Σωτήρης Αθανασίου, Αθηνά Πετρόγλου και Διονύσης Ρίζος.
Η Επιτροπή θα συντάξει παράλληλα υπόδειγμα ατομικών προσφυγών, που θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι συνάδελφοι.
β) Επειδή η τυχόν καταβολή ασφαλιστικών εισφορών χωρίς επιφύλαξη των ασφαλισμένων θα μπορούσε να εκληφθεί ως σιωπηρή αποδοχή της ασφαλιστικής οφειλής, έχει καταρτιστεί σχέδιο δήλωσης επιφύλαξης, η οποία πρέπει να κοινοποιείται προ της καταβολής, επί αποδείξει, στον ΕΦΚΑ .
Το περιεχόμενο της δηλώσεως έχει ως εξής:
«Προς τον Ε.Φ.Κ.Α.
Ο
κάτωθι υπογεγραμμένος, ασφαλισμένος στον ΕΦΚΑ, με ΑΜΚΑ …….…, δια της
παρούσης δηλώνω ότι οι προκαταβολές ασφαλιστικών εισφορών, στις οποίες
προβαίνω από 1.1.2017 και εφεξής, δια της παρακράτησης 20% επί των
γραμματίων προείσπραξης των Δικηγορικών Συλλόγων, καθώς και οι μηνιαίες
καταβολές ασφαλιστικών εισφορών, στις οποίες προβαίνω από 1.1.2017 και
εφεξής, δυνάμει των ατομικών ειδοποιήσεων που μου κοινοποιούνται,
γίνονται με τη ρητή επιφύλαξη ασκήσεως κάθε νομίμου δικαιώματός μου, και
ιδίως της διοικητικής ή/και δικαστικής αμφισβήτησης και προσβολής όλων
των σχετικών πράξεων, είτε προσωρινών, είτε οριστικών. Σε καμία
περίπτωση η όποια καταβολή εκ μέρους μου, με οποιοδήποτε τρόπο και αν
γίνεται, δεν συνιστά αναγνώριση χρέους ή αποδοχή των εκδοθεισών πράξεων
και οφειλών.
Τόπος, ΗμερομηνίαΟ Δηλών»
2. Συναινετικά Διαζύγια
Σε ό,τι αφορά την δημόσια δεδηλωμένη πρόθεση του Υπουργού Δικαιοσύνης να αφαιρέσει από την δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων την έκδοση των συναινετικών διαζυγίων η Ολομέλεια των Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας δηλώνει την ομόθυμη και απερίφραστη αντίθεσή της στον ως άνω κυβερνητικό σχεδιασμό για τους ακόλουθους λόγους:
Παρά
το γεγονός ότι προβλέπεται υποχρεωτική παράσταση δικηγόρων και επομένως
δεν τίθεται θέμα αφαίρεσης δικηγορικής ύλης, η προωθούμενη από το
Υπουργείο Δικαιοσύνης τροποποίηση των διατάξεων για την έκδοση
συναινετικού διαζυγίου, ώστε να εκδίδεται από τους συμβολαιογράφους,
δημιουργεί τα εξής κρίσιμα νομικά ζητήματα:
1. Δογματικά
ο γάμος δεν είναι απλή σύμβαση. Πρόκειται για ιδιαίτερη σύμβαση, και
για το λόγο αυτό η λύση του δεν μπορεί να είναι προσαρμοσμένη σε ένα
απλώς συμβατικό πρότυπο.
2. Η
λύση του γάμου με συμβολαιογραφική πράξη καταλήγει σε σύγχυση και
πλήρη σύμπτωση του γάμου με το σύμφωνο συμβίωσης ετεροφύλων. Μάλιστα,
το σύμφωνο συμβίωσης καθίσταται ελκυστικότερο διότι επιτρέπει την
συμβατική ρύθμιση των συνεπειών, ιδίως σε ό,τι αφορά τα αποκτήματα. Για
το λόγο αυτό γεννάται ζήτημα συνταγματικότητας, εν σχέσει προς το
άρθρο 21 του Συντάγματος.
3. Η
συμβολαιογραφική λύση του γάμου δεν περιβάλλεται από τις εγγυήσεις της
δικαστικής απόφασης, όπως η δημοσιότητα. Εξάλλου, ο αμιγής συμβατικός
χαρακτήρας της λύσης δίνει την ευκαιρία ύπαρξης και επίκλησης
ελαττωμάτων της βούλησης, όπως η απειλή ή και η εικονικότητα, η οποία
δεν χωρεί ενώπιον δικαστηρίου.
4. Αν
εκδίδεται το συναινετικό διαζύγιο από συμβολαιογράφο, γεννάται ο
κίνδυνος να μην αναγνωρίζεται αυτόματα από άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε.
ενόψει των διατάξεων του Κανονισμού 2201/2003, στα άρθρα 1§ 1, 2 § 1, 3 §
1, 4, 21 § 1 και την αιτιολογική σκέψη 7 του οποίου αναφέρονται οι όροι
«δικαστήριο» και «απόφαση».
5. Η έκδοση συναινετικού
διαζυγίου από συμβολαιογράφο, και όχι από Δικαστήριο, θέτει ζήτημα μη
συμβατότητας με τα άρθρα 26 § 3, 94 § 1,2 και 96 § 1 του Συντάγματος6. Παραμένει αδιευκρίνιστη η δυνατότητα προσβολής της συμβολαιογραφικής πράξης όταν υπάρχουν ελαττώματα στη βούληση των συζύγων. Αντιθέτως, στην περίπτωση δικαστικής απόφασης ήταν σαφές ότι μπορούσε να ανατραπεί με την άσκηση έφεσης.
7. Δεν είναι σαφές σε ποια αρχή και με ποια διαδικασία θα γίνεται παραίτηση από τα ένδικα μέσα και θα εκδίδονται πιστοποιητικό τελεσιδικίας ή αμετακλήτου ή πιστοποιητικό ότι λύθηκε ή ότι δεν λύθηκε ένας γάμος;
8. Επισημαίνεται, τέλος, ότι η διεθνής τάση είναι η συγκρότηση ειδικών οικογενειακών δικαστηρίων με αρμοδιότητα για όλα τα θέματα της οικογένειας και όχι η αφαίρεση των οικογενειακών διαφορών από τα δικαστήρια.
Κατόπιν αυτών είναι εμφανές ότι τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας της προωθούμενης ρύθμισης, αντίθεσης με το ενωσιακό κεκτημένο ενώ, επιπροσθέτως, εγείρονται σοβαρά δικαιοπολιτικά, ουσιαστικά και διαδικαστικά ζητήματα, που δεν επιτρέπουν τη νομοθέτηση στην κατεύθυνση που εξαγγέλθηκε.
3. Τοποθέτηση POS στα δικηγορικά γραφεία
Με
τον ν. 4446/2016 (Φ.Ε.Κ. Α' 240/22.12.2016) [άρθρα 62 επ.] καθιερώνεται
η υποχρεωτική αποδοχή μέσων πληρωμής με κάρτα από καταναλωτές.
Προβλέπεται ότι αρχικά θα καθοριστούν με ΚΥΑ ορισμένοι κλάδοι
επιχειρήσεων που θα υπαχθούν στη ρύθμιση, ενώ στη συνέχεια το μέτρο θα
επεκταθεί σταδιακά στο σύνολο των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται
στην Ελληνική επικράτεια. Συγκεκριμένα, με την παρ. 3 του άρθρου 65 του
ως άνω νόμου προβλέπεται μεταξύ άλλων, πως θα καθοριστούν με Κ.Υ.Α. των
Υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης και Οικονομικών, οι υπόχρεοι
συμμόρφωσης, βάσει των κύριων Κ.Α.Δ, η προθεσμία συμμόρφωσής τους, οι
διαδικασίες και τα δεδομένα παρακολούθησης των τηρούμενων Επαγγελματικών
Λογαριασμών στους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών του ν. 3862/2010 καθώς
και οι κυρώσεις που θα επιβάλλονται σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις
παραπάνω υποχρεώσεις.
Με
τον ίδιο νόμο, θεσπίζεται υποχρέωση ενημέρωσης των καταναλωτών
αναφορικά με την αποδοχή καρτών και τη διενέργεια ηλεκτρονικών
συναλλαγών με τη χρήση μέσων πληρωμής με κάρτα ενώ προβλέπεται συγχρόνως
η δυνατότητα προσφυγής των καταναλωτών στις αρμόδιες αρχές (Διεύθυνση
Θεσμικών Ρυθμίσεων και Εποπτείας Αγοράς Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών
της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή και τα
Τμήματα Εμπορίου των Διευθύνσεων Ανάπτυξης των Περιφερειακών Ενοτήτων
της χώρας) στις περιπτώσεις παραβάσεων από τις επιχειρήσεις.
Συγκεκριμένα, με το άρθρο 66 του ίδιου νόμου προβλέπεται μεταξύ άλλων
ότι, οι επιχειρήσεις που αποδέχονται κάρτες πληρωμών υποχρεούνται από
την 1η Φεβρουαρίου του 2017 να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με
την αποδοχή καρτών και μέσων πληρωμής του συστήματος καρτών πληρωμής, με
σαφή τρόπο που να μην επιδέχεται παρερμηνεία και με αναγραφή ευκρινώς
της πληροφορίας αυτής «στην είσοδο του καταστήματος και στο ταμείο»
καθώς και ότι, σε όσους παραβαίνουν την υποχρέωση αυτή, θα επιβάλλεται
διοικητικό πρόστιμο ύψους χιλίων (1.000) ευρώ.
Κατόπιν
αυτών, οι δικηγόροι δεν έχουν κατ’ αρχάς υποχρέωση χρήσης POS καθώς δεν
έχει εκδοθεί σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση για την ένταξη των
δικηγόρων στην υποχρεωτική αποδοχή καρτών μέσω P.O.S.
Περαιτέρω,
από την γραμματική διατύπωση της διάταξης δεν προκύπτει ρητή και
ειδική υποχρέωση για τους δικηγόρους να ενημερώνουν από 1 Φεβρουαρίου
2017 για την αποδοχή ή μη των καρτών, με δεδομένο ότι η διάταξη και η
σχετική εγκύκλιος αναφέρονται σε αναγραφή των σχετικών πληροφοριών «στην
είσοδο του καταστήματος και στο ταμείο», ενώ είναι γνωστό ότι οι
δικηγόροι δραστηριοποιούνται σε δικηγορικά γραφεία και όχι σε εμπορικά
καταστήματα με ταμείο.