Ο συνδυασμός γενετικών και μη επιρροών επηρεάζει ξεκάθαρα όχι μόνο τη λειτουργικότητα του εγκεφάλου, αλλά και την ανατομία του
Μια
νέα ελβετική μελέτη υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν ούτε δύο εγκέφαλοι που
να μοιάζουν μεταξύ τους, αφού τόσο η γενετική όσο και το περιβάλλον
επιδρούν καταλυτικά στο μυαλό μας.
Όπως υποστηρίζει σε σχετικό άρθρο του Scientific Reports ο καθηγητής Νευροψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, Λουτζ Τζανκε, «μπορέσαμε να επιβεβαιώσουμε ότι η δομή του εγκεφάλου κάθε ανθρώπου είναι μοναδική. Πριν 30 χρόνια πιστεύαμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είχε ελάχιστα ή καθόλου εξατομικευμένα χαρακτηριστικά. Και η αναγνώριση ενός ανθρώπου μέσω ανατομικών διαφορών στον εγκέφαλο ήταν κάτι που δε μπορούσαμε να φανταστούμε».
Αλλά η νέα μελέτη δείχνει ότι «ο συνδυασμός γενετικών και μη επιρροών επηρεάζει ξεκάθαρα όχι μόνο τη λειτουργικότητα του εγκεφάλου, αλλά και την ανατομία του».
Στην έρευνα έλαβαν μέρος σχεδόν 200 υγιή ηλικιωμένα άτομα που υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου τρεις φορές σε διάστημα δύο ετών. Έτσι οι επιστήμονες μπόρεσαν να αξιολογήσουν πάνω από 450 χαρακτηριστικά της ανατομίας του εγκεφάλου, περιλαμβανομένου του συνολικού εγκεφαλικού όγκου, του όγκου της λευκής και φαιάς ουσίας και το πάχος του φλοιού.
Σύμφωνα με τον Δρ Τζανκε ένα απλό παράδειγμα του πως μια εμπειρία επηρεάζει την ανατομία του εγκεφάλου είναι το πως οι επαγγελματίες μουσικοί ή σκακιστές έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σε περιοχές του εγκεφάλου που βασίζονται για να έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες τους.
Αλλά και οι μεσοπρόθεσμες εμπειρίες επιδρούν στο σχήμα του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, αν το δεξί άκρο ενός ατόμου ακινητοποιηθεί για ένα διάστημα δύο εβδομάδων, υπάρχει μείωση της πυκνότητας του εγκεφαλικού φλοιού σε περιοχές υπεύθυνες για τον έλεγχο του χεριού
Όπως υποστηρίζει σε σχετικό άρθρο του Scientific Reports ο καθηγητής Νευροψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, Λουτζ Τζανκε, «μπορέσαμε να επιβεβαιώσουμε ότι η δομή του εγκεφάλου κάθε ανθρώπου είναι μοναδική. Πριν 30 χρόνια πιστεύαμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είχε ελάχιστα ή καθόλου εξατομικευμένα χαρακτηριστικά. Και η αναγνώριση ενός ανθρώπου μέσω ανατομικών διαφορών στον εγκέφαλο ήταν κάτι που δε μπορούσαμε να φανταστούμε».
Αλλά η νέα μελέτη δείχνει ότι «ο συνδυασμός γενετικών και μη επιρροών επηρεάζει ξεκάθαρα όχι μόνο τη λειτουργικότητα του εγκεφάλου, αλλά και την ανατομία του».
Στην έρευνα έλαβαν μέρος σχεδόν 200 υγιή ηλικιωμένα άτομα που υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου τρεις φορές σε διάστημα δύο ετών. Έτσι οι επιστήμονες μπόρεσαν να αξιολογήσουν πάνω από 450 χαρακτηριστικά της ανατομίας του εγκεφάλου, περιλαμβανομένου του συνολικού εγκεφαλικού όγκου, του όγκου της λευκής και φαιάς ουσίας και το πάχος του φλοιού.
Σύμφωνα με τον Δρ Τζανκε ένα απλό παράδειγμα του πως μια εμπειρία επηρεάζει την ανατομία του εγκεφάλου είναι το πως οι επαγγελματίες μουσικοί ή σκακιστές έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σε περιοχές του εγκεφάλου που βασίζονται για να έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες τους.
Αλλά και οι μεσοπρόθεσμες εμπειρίες επιδρούν στο σχήμα του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, αν το δεξί άκρο ενός ατόμου ακινητοποιηθεί για ένα διάστημα δύο εβδομάδων, υπάρχει μείωση της πυκνότητας του εγκεφαλικού φλοιού σε περιοχές υπεύθυνες για τον έλεγχο του χεριού
