Κυβέρνησαν 4,5 χρόνια και επανέφεραν στην χώρα μνήμες Εμφυλίου.
Το
πρώτο εξάμηνο του 2015 και η σκευωρία της Novartis αποτελούν τον τάφο
του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς.
Και γι' αυτό πρέπει η έρευνα να
πάει μέχρι το τέλος.
Ούτε ένας συμβιβασμός με την Ιστορία. Για να μην
κρυφτούν άλλη φορά στο μέλλον πίσω από πράσινους θάμνους και ροζ
κορδέλες.
Τα χέρια τους είναι βαμμένα μαύρα από το μαύρο της ανελευθερίας.
Δαπάνησαν τον πολιτικό τους χρόνο για να παγιδεύσουν τους πολιτικούς
τους αντιπάλους και για να δημιουργήσουν τις συνθήκες της κυριαρχίας
τους για τα επόμενα χρόνια. Η αγωνία τους να ελέγξουν τα «βοθροκάναλα»
δεν ήταν τυχαία, όπως και οι «συμφωνίες κορυφής» που έκαναν με την
ολιγαρχία. Δεν τους ενδιέφερε το μέλλον της χώρας και του λαού της. Τους
έκαιγε μόνο ο πόθος της εξουσίας.
Αν «επιτρέψουμε» στην αριστερά να δραπετεύσει κι αυτή την φορά, θα επανέλθει πάλι με προτάσεις για την… οικολογία και τον σοσιαλισμό. Σκεφτείτε τον Παύλο Πολάκη να σας υπόσχεται το ανθρώπινο πρόσωπο της εξουσίας…
Μέχρι σήμερα η Αριστερά έχει να επιδείξει πολλές υποθέσεις από την μετεμφυλιακή Ελλάδα. Έχει στιγματίσει τις πρακτικές ενός σκληρού και ανελεύθερου καθεστώτος και έχει κτίσει πάνω σε αυτά τα πραγματικά περιστατικά το αφήγημα της ηθικής της υπεροχής. Τι θα μπορούσε να κάνει το κράτος απέναντι σε ένα κόμμα που ήθελε με ένοπλη πάλη να ανατρέψει το αστικό καθεστώς, αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης. Η ουσία είναι ότι οι πρακτικές εκείνες έδωσαν το δικαίωμα στην ηττημένη αριστερά να επιχειρήσει αρκετές φορές στις επόμενες δεκαετίες την τελική… αντεπίθεση. Το πρώτο εξάμηνο του 2015 και η υπόθεση της Novartis είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές!
Ας σκεφτούμε μόνο πως θα είχε αλλάξει η Ιστορία και η ζωή μας αν τους είχε «βγει» ένα από τα δύο. Αν το 2015 τα παιγνίδια του Βαρουφάκη μας πέταγαν στα βράχια. Ή αν η σκευωρία της Novartis κατόρθωνε να διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό της επόμενης εικοσαετίας σύμφωνα με τις επιθυμίες των εμπνευστών της.
Είναι θεμελιώδους σημασίας να αναδειχτούν όλες οι υποθέσεις αυτής της περιόδου. Ξεκινώντας από το 2015 και το τι ακριβώς συνέβη εκείνη την περίοδο. Ιδιαίτερα δε στις συσκέψεις με τους Έλληνες φαρμακοβιομήχανους και τα όσα διαδραματίστηκαν στην συνέχεια στο Υπουργείο Άμυνας, λίγες ώρες πριν το δημοψήφισμα. Τι οδήγησε τότε τον συγκυβερνήτη Πάνο Καμμένο να δηλώσει μπροστά στις κάμερες και ενώπιον του κ. Τσίπρα ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας είναι ο εγγυητής της… εσωτερικής ασφάλειας.
Τι έγινε με τα βοσκοτόπια και τις τηλεοπτικές άδειες; Ποιες ακριβώς ήταν οι σχέσεις του καθεστώτος και των ανθρώπων του με την Βενεζουέλα και το Ιράν; Ποιος ο ρόλος των Πετσίτιδων;
Και φτάνουμε στην σκευωρία της Novartis. Που είναι το βίντεο με τον Παναγιώτη Πικραμένο; Που είναι οι λογαριασμοί υπουργών με εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό; Που είναι τα στοιχεία του FBI που «αποδεικνύουν» – πέραν πάσης αμφιβολίας- την «ενοχή» των 10 πολιτικών;
Η κεντροδεξιά δεν έχει τον δικό της Γαβρά. Αν τον είχε θα είχε ήδη «γυρίσει» το πιο ενδιαφέρον πολιτικό – δικαστικό θρίλερ που έχει ποτέ «γυριστεί» στον κινηματογράφο.
Με την ποιητική άδεια του σεναριογράφου ή την σκηνοθετική του κινηματογραφιστή, σκεφτείτε τους προστατευόμενους μάρτυρες να φεύγουν από τα υπουργικά γραφεία με κουκούλες και με τα θηριώδη τζιπ της αντιτρομοκρατικής να μεταφέρονται απευθείας στους εισαγγελείς. Ή ακόμη δικαστικούς να κάνουν μαζί διακοπές στην Ελβετία με δημοσιογράφους. Μην μου πείτε! Θα ήταν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ταινία. Τουλάχιστον από πλευράς πλοκής.
Δεν είναι θέμα ρεβανσισμού. Η αλήθεια, όμως, πρέπει να λάμψει. Πέραν πάσης αμφιβολίας. Αν θέλουμε να επενδύσουμε στην Ελλάδα του φωτός, δεν μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας σκιές. Η απόκρυψη της αλήθειας δεν είναι συναίνεση. Τα χέρια της προηγούμενης κυβέρνησης είναι μαύρα από το μαύρο της ανελευθερίας. Δεν θα τους αφήσουμε να φορέσουν πράσινα ή ροζ γάντια και να προσπαθήσουν να ξεγελάσουν έτσι τον λαό. Θα τους θυμίζουμε κάθε φορά τι κρύβεται από κάτω. Τις βρόμικες υποθέσεις της διακυβέρνησής τους. Κι αυτές είναι ένας επαρκής λόγος για να μην επιστρέψουν. Ποτέ!
Θανάσης Μαυρίδης
Αν «επιτρέψουμε» στην αριστερά να δραπετεύσει κι αυτή την φορά, θα επανέλθει πάλι με προτάσεις για την… οικολογία και τον σοσιαλισμό. Σκεφτείτε τον Παύλο Πολάκη να σας υπόσχεται το ανθρώπινο πρόσωπο της εξουσίας…
Μέχρι σήμερα η Αριστερά έχει να επιδείξει πολλές υποθέσεις από την μετεμφυλιακή Ελλάδα. Έχει στιγματίσει τις πρακτικές ενός σκληρού και ανελεύθερου καθεστώτος και έχει κτίσει πάνω σε αυτά τα πραγματικά περιστατικά το αφήγημα της ηθικής της υπεροχής. Τι θα μπορούσε να κάνει το κράτος απέναντι σε ένα κόμμα που ήθελε με ένοπλη πάλη να ανατρέψει το αστικό καθεστώς, αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης. Η ουσία είναι ότι οι πρακτικές εκείνες έδωσαν το δικαίωμα στην ηττημένη αριστερά να επιχειρήσει αρκετές φορές στις επόμενες δεκαετίες την τελική… αντεπίθεση. Το πρώτο εξάμηνο του 2015 και η υπόθεση της Novartis είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές!
Ας σκεφτούμε μόνο πως θα είχε αλλάξει η Ιστορία και η ζωή μας αν τους είχε «βγει» ένα από τα δύο. Αν το 2015 τα παιγνίδια του Βαρουφάκη μας πέταγαν στα βράχια. Ή αν η σκευωρία της Novartis κατόρθωνε να διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό της επόμενης εικοσαετίας σύμφωνα με τις επιθυμίες των εμπνευστών της.
Είναι θεμελιώδους σημασίας να αναδειχτούν όλες οι υποθέσεις αυτής της περιόδου. Ξεκινώντας από το 2015 και το τι ακριβώς συνέβη εκείνη την περίοδο. Ιδιαίτερα δε στις συσκέψεις με τους Έλληνες φαρμακοβιομήχανους και τα όσα διαδραματίστηκαν στην συνέχεια στο Υπουργείο Άμυνας, λίγες ώρες πριν το δημοψήφισμα. Τι οδήγησε τότε τον συγκυβερνήτη Πάνο Καμμένο να δηλώσει μπροστά στις κάμερες και ενώπιον του κ. Τσίπρα ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας είναι ο εγγυητής της… εσωτερικής ασφάλειας.
Τι έγινε με τα βοσκοτόπια και τις τηλεοπτικές άδειες; Ποιες ακριβώς ήταν οι σχέσεις του καθεστώτος και των ανθρώπων του με την Βενεζουέλα και το Ιράν; Ποιος ο ρόλος των Πετσίτιδων;
Και φτάνουμε στην σκευωρία της Novartis. Που είναι το βίντεο με τον Παναγιώτη Πικραμένο; Που είναι οι λογαριασμοί υπουργών με εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό; Που είναι τα στοιχεία του FBI που «αποδεικνύουν» – πέραν πάσης αμφιβολίας- την «ενοχή» των 10 πολιτικών;
Η κεντροδεξιά δεν έχει τον δικό της Γαβρά. Αν τον είχε θα είχε ήδη «γυρίσει» το πιο ενδιαφέρον πολιτικό – δικαστικό θρίλερ που έχει ποτέ «γυριστεί» στον κινηματογράφο.
Με την ποιητική άδεια του σεναριογράφου ή την σκηνοθετική του κινηματογραφιστή, σκεφτείτε τους προστατευόμενους μάρτυρες να φεύγουν από τα υπουργικά γραφεία με κουκούλες και με τα θηριώδη τζιπ της αντιτρομοκρατικής να μεταφέρονται απευθείας στους εισαγγελείς. Ή ακόμη δικαστικούς να κάνουν μαζί διακοπές στην Ελβετία με δημοσιογράφους. Μην μου πείτε! Θα ήταν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ταινία. Τουλάχιστον από πλευράς πλοκής.
Δεν είναι θέμα ρεβανσισμού. Η αλήθεια, όμως, πρέπει να λάμψει. Πέραν πάσης αμφιβολίας. Αν θέλουμε να επενδύσουμε στην Ελλάδα του φωτός, δεν μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας σκιές. Η απόκρυψη της αλήθειας δεν είναι συναίνεση. Τα χέρια της προηγούμενης κυβέρνησης είναι μαύρα από το μαύρο της ανελευθερίας. Δεν θα τους αφήσουμε να φορέσουν πράσινα ή ροζ γάντια και να προσπαθήσουν να ξεγελάσουν έτσι τον λαό. Θα τους θυμίζουμε κάθε φορά τι κρύβεται από κάτω. Τις βρόμικες υποθέσεις της διακυβέρνησής τους. Κι αυτές είναι ένας επαρκής λόγος για να μην επιστρέψουν. Ποτέ!
Θανάσης Μαυρίδης
liberal.gr
